sözlük yazarlarının ilk bilgisayar anıları

• zaman 90 ların başı aylardan yaz. okullar tatil olduğundan sokakta deli danalar gibi top oynuyoruz. bizim mahallede de erdi diye bir eleman var. bu erdi bizden 1-2 yaş küçük. babası da bilgisayar mühendisi. zengin sayılacak bir ailesi var. o zamanlar mahallede bırak bilgisayarı olanı aterisi olan bile sayılı. her ne ise bu erdi bize evlerine bilgisayar geleceğini bir kaç gün öncesinden söyledi. söyledikten sonra mahallenin bütün çocukları erdi'ye sırayla yağ çektiklerini hatırlıyorum. maksat erdi bilgisayar gelince bunları eve çağarsın. netekim bilgisayar erdi'nin evine geldi ve her gün aşağıya inip maça girmek için can atan erdi ibnesi evden çıkmaz oldu. e tabi buldu bilgisayarı çıkar mı pezo akşama kadar oynuyor.
  
  biz de sokakta çocuklar olarak maç aralarında erdi'nin dedikodusunu yapmak ile meşgulüz. arada da aşağıdan erdi'ye bağıranlar oluyor, erdi cama çıkıyor ve oyun oynadığını söylüyor. aşağıdaki elemanlar olarak erdi'ye "erdi gelip de bi bakak la nasıl bir şeymiş" diyoruz, o da şimdi değil çağıracam ben sizi deyip içeri kaçıyor puşt. her ne ise bir kaç gün sonra beklenen oldu ve erdi mahalleden 3-5 kişi eve çağıracağını söyledi. netekim şanslı 3-5 den biri de bendim. heyecanla eve girdikten sonra erdi'nin odasına geçtik ve makineyi gördük. o an hepimiz makineye daha da yakın olmak için etrafından yer kapma telaşında idik.
  
  erdi daha odaya gelmemişken bilgisayarı incelemeye başladık. klavyeyi görüp "bu ne ki lan" dedikten sonra mouse'u görüp "oha ne çok aleti var" diye birbirimize soruyorduk. daha sonra erdi geldi odaya ve pc yi açtı. bizden çıt çıkmıyor öylece bakıyoruz sadece.
  daha sonra erdi lotus'u açmıştı ve sırayla oynamıştık. oynamak dediysem arabayı sürmeyi bırak daha klavyeyi bir türlü tutturamıyorduk. 1 el oynadıktan sonra da evlerimize dağıldıydık.