şostakoviç piyano konçertosu no. 2

• ikinci bolumuyle bilinen eser.
  
  birinci ve ucuncu bolumlerini silsinler tarihten. anlamsiz ve giris bitis olsun diye yazilmis. asil anlam 2'de. simdi 2'yi acin ve kim yazmis kim icin yazmis tamamen unutup dinleyin. yavas yavas dinleyelim, yazalim.
  
  hafif muzikli bir giris. duygu belli degil. hafif artip azalarak bir cekingenlik yaratiyor. arada gergin melodiler duyulabilir kadilirsa. kasmaya gerek yok. muzik iyice yukseliyor ve yeniden sifira dusuyor. bolume cekingenlik ve belirsizlik diyorum. ve piyanonun girisi. bu bolume buyuk ama naif harflerle "ask"tan baska bisi diyemiyorum. ancak bir 30 sanuye boyle devam etmesinin ardindan yine piyano araciligiyle onceki belirsizlige donuyor. ardindan belirsizlik kendini bosvermislige ve vazgecise birakiyor. ama dayanamiyor ve yeniden guclu ask melodilerini fisildiyor. yeniden bol yarim nota girisiyle tedirginligi yakaliyor. orkestranin eslik ettigi bolgeler de gerginlik katiyor. gerginligi ve tereddudu piyanonun huznu ve vazgecmisligi bozuyor. bir sure hafif orkestra daha cok piyano bu skilde devam ediyor. ayni his parcanin son bolumune kadar kesintisiz dvam ediyor: tedirginlik, gerilim, belirsizlik, bosvermislik. ve son 1 dakikaya girerken yeniden ask melodisi duyulmaya baslaniyor. bu kez piyano kendinden daha emin biraz daha sert vuruyor. ve parca biterken belirsizlik ve huzun yeniden eline aliyor parcayi ve tam anlamiyla berbat bir ruh haliyle bitiyor.
  
  bu parca sostakovic tarafindan oglunun 17. yas gunu icin yazilmis. iddia ediyorum ki sostakovic biseks veya geydi ve ogluna ilgi duyuyordu. ama bu ilgiyi hep bastirmak zorunda kaldi ve bu parca ortaya cikti.