timber timbre

• yemek icmek, sevmek sevismek, adalet ve vicdan gozetmek kadar olmasa da cool hissetmek, boyle hissetmeye calismak da insani bir his. hem oyle yalnizca ergenlik ve ilk genclikle; walkmen'e kasedi koyup da (dusun ne kadar gecmisten sesleniyorum, hey yavrum) kulakliktan o muzigin sesi kana ilk karistiginda vucudu saran o hafif kustah, biraz da artistce, kalabaliktan soyutlanip baska alemlere karisma, binlerce yeni anlamin bir anda goze gorunur oldugu o baska alemlerden dunyanin ve etrafin kesmekesine, manasizligina, alelalediligine bakilan zamanlarla da sinirli degil. esek kadar da olunsa, torun torbaya da karisilsa, bilmem ki, timber timbre ve turevlerinin muzigi ayni hissi yasatmaya devam ettirecek sanki.