sabahın erken saatleri

• vicdan azabı yaşadığım saatlerdir. "yine uyumadım, yine uykum sabah geldi, yine geç kalkacağım, yine günün yarısı gidecek, yine kalktığımda kötü hissedeceğim, yine işlerim aksayacak, yine geç uykum gelecek, yine geç yatacağım ve yine geç kalkacağım" diye diye kendimi yiyorum şu anda. ("uyuma, bu akşam erken yat" da demeyin, olmuyor, olsa da bütün günüm mahvolmuş oluyor.)
  
  of.