sözlük yazarlarının yaptığı mallıklar

• 22 sene öncesi falan.. kiracıyız, eski evimizde. bızdık kadar bi şeyim. sarı pipi çamaşır ipi olarak evde takılıyorum. manyak gibi çizgi film kuşağını kaçırmamak için sabah 06:00 sularında kalktığımız yıllar işte. annem de erkenci. kalkmış temizlik yapıyor. bizim eve o sıralar bi fındık faresi dadanmış, koltukların altını kemiriyor. annem camları falan silerken söyleniyo
  
  -ah şu fareyi bi gebertemedik gitti. nedir çektiğim şundan.
  
  çizgi film izleyen ben, annemi öyle dertli dertli söylenirken görünce. boyum kadar koltuktan inip, külotlu çorap naletinden kurtulamayn bir oğlan çocuğu olarak, badi badi uzaklaşıyorum salondan.yatak odasına gidiyorum. ha bi de giderken ayyakablıktan annemin topuklu ayakkabılarından birini almışım. kadın şaşkın şaşkın izliyor. içerden bi sesler bi şeyler...
  
  yatak odasında peder bey horul horul uyuyor. hatta uykuya dalalı 1-2 saat olmuş daha. o zamanlar vardiyalı çalıştığı için sabaha karşı gelmiş eve adamcağız.
  
  neyse olay mahallinden topukları götüme vura vura uzaklaşarak salonla geliyorum. götten bacak olacak salak ben, pişkin pişkin anneme diyorum ki :
  
  anneciim sen üzüüyme ben faaari yi gebeyttim
  
  valide hanım önce bi aptal aptal suratıma bakıyor. anlamıyor. sonra yatak odasından peder beyin ''eşşoolu eşşeeek'' konseptli küfürlerini duyunca gerçeği anlayıp basıyor kahkahayı.
  
  ah senin azını yüzünü skiyim çocuk. kulağının zarına köpekler işesin. örsüne kaynar sular dökeyim, üzengini pandikliyim emi.
  
  fare'yi fahri anlayıp. pederin kafaya kafaya koymuşum topukluyu, vurmuşum da vurmuşum adam uykusundan uyanmış, taarruzda öz evladı. piç evlat, hayın zalım evlat edmund gibi hiç acımıyor da pezevek...