5 entry daha
  • dün akşam almıştım, bugün okumaya başladım ve biraz önce bitirdim.
    zweig'ın başta (bkz: satranç) olmak üzere diğer kitaplarında olduğu gibi, kitap ayracı gerektirmeyen, bir solukta okunası öykülerinden biriydi yine.
    anlatılan aşkın benzerliklerini taşıyan duygularım, her satırda irkilerek, kendimi farketmeme sebep oldu.
    aşk, isimlere, kimliklere, yüzlere bağlı olmayan ve sadece bu kadar gerçekse, mutluluğa ve hüzne de aldırış etmeden devinen, bir var ediş / yok ediş sebebi olabilirdi.
hesabın var mı? giriş yap