silence

• oyunculukları övmeye geldim. "japonlar oynamış abi". shin'ya tsukamoto (mokichi), yôsuke kubozuka (kichijiro), tadanobu asano (çevirmen), ıssei ogata (ınoue chikugonokami)...vd.
  
  scorsese ne anlatmış peki? yani filmin esas mevzusu bu değil ama "japonlara bu konuda ben de kırgınım".
  
  gelelim zurnanın zırt dediği yere: insanın zalimliği karşısında tanrının suskunluğu... yüzyıllardır. yüzyıllardır şu veya bu sebeple birileri işkence görüyor, insanı insanlıktan istifa ettirecek vahşetle öldürülüyor. tanrı sadece izliyor. inananlar "artık çalışmak zorunda olmayacakları, kötü muamele görmeyecekleri" bir cennet uğruna b.ktan hayatlarına razı oluyor; başlarına gelen her fenalığa dayanıyor ve o cennete kavuşmak umuduyla bedenlerini ölüme teslim ediyor. onlara bu cenneti vaddedenler ne yapıyor peki? filmde papazların seçimleri bir cevap olabilir mi? peki insanın insana zulmü nasıl sona erecek? ınsanın doğası değişmediği sürece hiçbir zaman. yönetmenimiz bu konuda tanrının yapacak bir şeyi olmadığını söylüyor. doğada her şey kendi meşrebince var olup yaşamını sürdürüyor ve tanrının sesi belki de filmin başında ve sonunda duyduğumuzdur sadece.