jübile

• jübile
  
  kaniyor içimde güneşe bakan güller
  biliyorum sözcüklerin eğimini
  beni bu odaya gömen şeyin de adi var
  her gün bakar gölgesiz bir eşikten
  bir istavroz çikarip zamana karşi
  
  biliyorum safliğin karmaşayi beklediğini
  sunulmuş armağanlar gibi kiyida unutulan
  bir hinci bileyen anilarla kabarir yelkeni
  
  yoruldum her şeye bir anlam bulmaktan
  günü sularla anmaktan gülü kuşkuyla
  terk edip mavi sözleri saten bir tene
  kusuru aramaktan kusuru sevmekten
  derim ki teşnedir ruhum gelmeyen cevaplara
  adim geçmez bir kadinin rüyalarinda
  geçer zaman göğün çeperinden ayilir orada bir suskunun depremi
  
  kimsiniz
  bu boşluğu dolduran kim
  gövdem mi soyunuyor anlamindan
  
  yok mu ruhun çeperinde bir mazi
  yaşadim işte aci çektim yaşlandim
  bu muydu herkesin benden beklediği
  
  yok sesimle yankilanan bir yüz
  mutsuz bir hayat tuhaf ilkeler filan
  hatta bir ara bir dantel cumhuriyeti
  hep gitmek terbiyesi iş ki marifet
  kalmadi kimseye diyeceğim yalan
  gitmeliyim kalmaktan iyidir çünki
  
  kaniksiyorum demek gittikçe
  bana şair diyorlar bilge diyorlar aydin filan
  genç kadinlarda bir ilgi bir ihtimam
  unutulmuş arkadaşlardan ortak ani talebi
  oysa odalarda yankilanan bir sessizlik gibi
  ayni yüze döküldüm bunca sene sonunda
  beni yok sayan bir dilin içine süzülerek
  efendiye sokuldum beni gör ben de varim diyerek
  biraktim annemin sesinde kamaşan dilimi
  
  dürüst olmaliyim ey türk şiiri
  ne ben sarildim sana ne sen sevdin beni
  hükmetmek için senin gemsiz atina
  rüzgârla anilmiş olmaliyim
  yoksa bilinir senin sözlüğündeki adim
  ortaşarkta bir topluluk ve ondan olan kimsedir
  
  şimdi yakanı bırakıyorum, çünki seni yendim
  arıttım benimmiş gibi bütün sözcüklerini
  buymuş demek bana yaşattığın cehennem
  buymuş demek benden sakındığın özgürlük
  ama sevdim seni çünki köleler severler
  bir beyaz yüzde bir gölge gibi dururken
  elleri olsun isterler uzun çarşilarda marifetli
  
  burada ayriliyor yolumuz türkçeciğim
  süzülmek için göğe salinan kanatlarla
  bir sağa bir sola kolan vururken serseri
  bir asinin gölgesiymişim biliyorsun
  yakişmam artik kendi üstüme bile
  
  öyleyse suya dönmeli çünkü suya dönmek iyidir
  o suda bir elma boyuna soyunur
  estirir rüzgârini kuzeye doğru
  çünkü kuzeye esmek iyidir
  çikmak için bir masalin geçmiş kipinden
  
  ^*