ibadet

• ibadet = kulluk...
  
  varlığımızı borçlu olduğumuz yaratıcıya karşı, ona duyduğumuz saygının, sevginin, minnetin, şükrün karşılığı olarak, olumlu anlamda yapmakla yükümlü olduğumuz her şey.
  
  namaz ve oruç gibi tanrı'nın bizden yapmamızı istediği şeyler de elbette bir ibadet. ancak ibadet sadece bunlarla sınırlı değil... yapabileceğimiz her şey...
  
  yaptığımız iyi şeylerin karşılığında alınacak mükâfatın adı cennet, kötü şeylerin karşılığında alınacak cezanın adı cehennem olabilir. ancak insanlar cennete girmek ya da cehenneme girmemek için ibadet etmezler.
  
  bu, öğrencinin sınıfı geçmek için ders çalışması gibi bir şey... amaç sınıfı geçmektir. ama babamız bizi sadece kucaklayıp öperek, sevdiğini söyleyerek, bizimle gurur duyduğunu ifade ederek de kutlayabilir, mükâfat olarak bize bisiklet alabilir, bilgisayar alabilir, tatile çıkarabilir veya hiçbir şey de alamayabilir.
  
  aynı şekilde sınıfta kaldığımızda bizi dövebilir, üzülebilir, okuldan alıp tamirci çıraklığına verebilir, hiçbir şey olmamış gibi davranabilir, istediklerimizi almayabilir, ne yapacağını bile şaşırabilir.
  
  ama ders çalışmamızın amacı ve adı sınıfı geçmektir. bunun için yapılacak şeyler de bellidir. başkaları bizi çalışıyor zannetsin diye ders çalışmak mümkün mü? hava atmak için, gösteriş için ders çalışılır mı? çalışıyormuş gibi yapılabilir mi? yapılsa bile bu şekilde sınıf geçilebilir mi?
  
  etrafımızda gerçeği anlayamamış, öğrenememiş insanların yaptıklarını esas alıp bir şeylere kızmak veya onu karalamak, çok doğru bir davranış değil.
  
  sonuç olarak ibadet, bir insan olarak yapmamız ve yapmamamız gereken her şeye dikkat etmek, iyi doğru ve güzel şeylerin peşinde olmak, hatalardan ve yanlışlardan uzak durmak, kendimiz için istemediğimiz bir şeyi başkasına da yapmamaktır.