aşık olunan an

• daha onceden gormuslugunuz vardir onu, hatta belki oturup muhabbet etmisliginiz de vardir, hatta gayet yakinen tanisiyor olmaniz da mumkun. hayatinizdaki herhangi biri ama o, gordugunuzde kalp atislarinizi hizlandiran birisi degil netice itibariyle. buyuk ihtimalle bir arkadasiniz "sen ve x diyorum, bence iyi olurdu" dese "ay dalga mi geciyorsun, x mi, deli olma, ahaha!" dersiniz.
  
  ama bir anda bir sey olur. bir anda o kisi bir sey soyler, bir sey yapar, bir degisik bakar ve aslinda o bir anda cok sey olur. o kisi hayatinizin odagi olur, sizi -farkinda bile olmadan- bulutlarin ustunde yuruyormus ya da en derin kuyularda boguluyormus gibi hissettirebilir. sonra yukarda "ahahah!" diye dalga gectiginiz arkadasiniza gidip "ayyy, soyle dedi/yapti/bakti, of ya of" diye on kere, yuz kere anlatirsiniz o ani, bin kere de kendi kafanizda tekrar yasarsiniz. aslinda o asik olunan an kafanizda loopta kalmistir ve insan oglunun en guzel hali -bence- o loop'ta kendini kaybetmis bir sekilde kendi kendine sirittigi halidir. bu nedenle de entryme son verirken diyorum ki: "asik olalim, olduralim!"