ateizme göre ergen evliliği ve evrim

• eğer sorulan soru, tanrı korkusu olmayan ateist'in iyi olmasının nedeni nedir ise evrimle kurulan bağlantı fazlasıyla alakasızdır. zira evrimin adaleti ya da vicdanı olmaz, acımasızdır. bu kavramlar insan üretimi olup kültüre aittir.
  
  e peki böyle bir ortamda insanlar neden iyidir?
  
  çünkü iyi olmak kafalarına vura vura öğretilmiştir. bugün rasyonel otorite olarak gördüğümüz avrupa'nın tarihi işkencelerle doludur. ardından ise ceza yasaları ve hukuk gelmiştir. modern insan ise bunları elbette unutmuştur. onun "bir vicdanım olduğu için iyiyim" düşüncesi yapay bir kodlanmadan ibarettir.
  
  freud'un tüm çabası ise tam da bu yapay kodlanmayı incelemek, modern insanın şiddet sevgisi ve vicdan arasındaki ilişkisini anlamak üzerine kuruludur. zira tarihin farklı dönemlerinde, dinin egemenliği olan dönemler de dahil buna, insan şiddet uygulamaktan zevk alıyor idi. id, ego, süperego; bilinç, bilinçaltı tanımları da buradan ortaya çıkar. modern insan, eskiden yapmaktan zevk aldığı şeyleri artık bastırır ve bilinçaltında, insanlığın toptan yasak ettiği şeyleri ise bilinçdışında hapseder.
  
  bilinçte en fazla kalıcılığı olan şey acılardır. yukarıdaki örnekten gidersek avrupalının bilinci acılarla inşa edilmiştir. ingilizcede de bilinç ve vicdan kelimeleri birbiriyle epey benzerdir. conscious ve conscience. vicdana baktığımızda, sanki bilincin bilimi gibi bir şey ortaya çıkıyor. ya da insanın kendi içine bilimsel bir bakışı.
  
  iyi ya da kötü böyle bir vicdan tarihsel koşullar içerisinde insana kodlanmıştır. dinin ortaya koyduğu, "tanrı sana ceza yazacağı için bunu yapmamalısın" ahlakından da üstün durumdadır. zira tarihsel açıdan baktığımızda, ilk tip ahlak ilkel bir ahlak biçimidir. pavlov'un köpeği misali koşulludur. kötülük yapmanın neden kötü olduğu bilgisi o insanın içinde yoktur, aksine her fırsatta şiddet uygulamak ve bunun hazzını yaşamak ister. ikinci tip ahlak ise, ortada bir tanrı otoritesi kalmadığında dahi vardır. insan kötülük yapmaması gerektiğini bilir, çünkü bu ona kodlanmıştır. böyle bir insan ise kendi kendini idame ettirecek bir yapıya ulaşmıştır.
  
  diyorsanız ki vicdan yapaydır, evet yapaydır ben de onu diyorum zaten kodlanmış diyerek. lakin yapay olması onun modern dünyadaki mevcudiyetinin haklı zeminini ortadan kaldırmıyor. vicdan, dinsel ahlaka kıyasla pekala daha üstün bir ahlak biçimi. vicdanın yetmediği yerde ise hukuk devreye giriyor.