üçüncü kirte muharebesi

• ingiliz ve fransız kuvvetleri 25 nisan günü yaptıkları çıkarmadan sonra 28 nisan birinci kirte muharebesi ve 6-7 mayıs ikinci kirte muharebesi ile alçı tepe ve kirte köyünü ele geçirmeye çalışmış fakat türk makineli tüfeklerinin göz açtırmadan yaptığı atışlarla gelen ağır kayıplar ve ilerleme sağlanamaması yeni bir taarruz planını beraberinde getirdi.
  hms goliath zırhlısının türk muavenet torpido botuyla, hms majestic zırhlısının ise alman u-21 denizaltısıyla batırılmasından sonra amiral de robeck zırhlıların bir kısmını limni ve gökçeada'ya çekmiş, bu durum müttefiklere verilen topçu desteğinin kısıtlanmasına yol açmıştı. sadece 2 adet muhrip gemisinden ateş desteği sağlanacaktı. arıburnu'nda gerçekleşen 19 mayıs 1915 anzak koyu osmanlı taarruzu ise hem başarısız olmuş hemde türklere ağır kayıplar verdirmişti. hamilton bunu fırsat bilerek yeni bir saldırı için emir vermiştir. hamilton ayrıca 3 takviye tümeninin gelibolu'ya getirilmesini istemiştir.
  ingilizlerin planına göre hint tugayı kereveizdere mevkisinden, 42. tümenin solundan 88. tugay, sağından kraliyet deniz piyadeleri tümeni ve boğaza bakan kıyılardan fransız tümeni yerleştirilmişti. 73 adet top ve obüs de saldırıya destek verecekti. türk güçleri ise 9. tümen ege denizine bakan tarafta, boğaza bakan kısma 12. tümen konuşlandırılmıştı.
  ingilizlerin taarruz hedefleri ve siper pozisyonları
  saldırı 4 haziran günü başlatılacak ve bu sefer yapılacak olan hazırlık ateşi uzun süreli tutulacak böylece türk mevzileri iyice yerle bir edilecekti. ayrıca aldatma amaçlı olarak anzak koyundan da saldırı yapılacaktı fakat bu saldırı asıl taarruza göre nispeten daha küçüktü.
  4 haziran arıburnu cephesinin durumu
  anzak güçleri 4 haziran saat 23:30 sıralarında başlatılan hazırlık ateşiyle taarruza geçmişlerdi. aralıklarla süren bombardımanın ardından 5 haziran saat 03:30'da anzak kuvvetleri cesaret tepe-merkez tepe hattından saldırıya geçti. burada mevzilenen 57. alayın siperlerini gece karanlığından faydalanarak ele geçirdiler. düz tepe civarında bulunan yarbay mustafa kemal hemen 27., 57., 72. ve 64. alay komutanlarına gerekli emirleri verdi, anzak güçlerinin saldırdığı 57. alay mevzilerine geldi ve buradan durum raporu aldı. vaziyet daha da kötüleşmeden 57. alay tarafından yapılacak karşı saldırıya 27. ihtiyat alayının da katılmasını istemiştir. anzak kuvvetleri küçük çaptaki bu saldırıda elde edilemeyecek bir başarı sağlamış, ele geçirdikleri siperleri kendi hatlarıyla birleştirmeye başlamıştı. sol taraftaki 27. alay ele geçirilen siperlerde anzak kuvvetlerinin mi yoksa türklerin mi olduğunu anlayamamıştı. siperler sesle iletişim yapacak kadar yakındı ve bağırarak siperdekilere çağrı yapmışlardı. karşı siperden dost kuvvet olduklarına dair cevap gelmişti fakat bu 27. alay komutanının içine sinmemişti. siperler anzak askerlerinin elindeydi ve bir an önce tekrar ele geçirilmeliydi. öncelikle ilk siper bombacıları attıkları el bombalarıyla tahrip edilmiş, ardından gelen hücumla ele geçirilmişti. 57. layın da süngü hücumuna geçmesiyle diğer türk siperi ele geçirildi ve anzak güçleri tamamen püskürtüldü.
  üçüncü kirte muharebesi
  asıl taarruzun yapılacağı seddülbahir cephesinde ise 4 haziran saat 08:00'da ağır topçu ateşleriyle yer gök inlemeye başladı. saat 11:30'a kadar sürdürülen topçu ateşi ile türkler siperlerini terk edecek ardından siperlerine geri dönmeye çalışırlarken gafil avlanılması planlanmıştı.
  karacaoğlan tepesi yakınlarında bir ingiliz 60 pounder sahra topu ateş anında
  ingiliz ve fransızlar hemen saldırıya geçecekmiş gibi kendilerini gösterdiler. bunun üzerine türkler top ve makineli tüfek atışına başladılar. ingilizlerin istediği gibi türkler geri çekilmemiş aksine taarruz etmeye başlamışlardı. bu neticede ingiliz topçuları bir kere daha atışlarına başladı fakat toz bulutu görüşü engellediğinden verilen hasarı görmek zorlaşmıştı.
  
  “bir anda ateş bütün yarımada’yı sardı. tüm bataryalar aynı anda ateş açtı. limni’den taarruza katılmak için tam zamanında gelen birkaç muharebe gemisini memnuniyetle fark ettim; bu durum bize güven verdi! on beş dakika boyunca, tutumlu ateş etmek zorunda olmamıza rağmen cehennemi bir gürültü vardı. şimdi ne olacak? 11.15 patlamalar aniden son buldu. mutlak sessizlik! bu sessizlik, daha önceki benzer bombardımanlarımızdan sonra türklerin üzerinde kuşkusuz büyük bir iz bıraktı; çünkü bitirdiğimizi tahmin edip yoğun bir tüfek ateşi açtılar; bizim birliklerimiz emirlere uyup karşılık vermedi. 11.30 bombardıman tekrar başladı. bu kez türkler, bir parça haince kurnaz olduğumuzu anladılar…” teğmen raymond weil, 39. topçu alayı
  
  fransız birlikleri türk 12. alayın mevzilerine saldırı için emir beklemekteydi. iki siper arası sade 100 metre idi. fransızlar şiddetli bombardımana güvenip saldırıya geçmişlerdi ki türk makineli tüfek ve topçuları onları ağır şekilde biçmeye başladı. türk mevzileri sanki hiç bombalanmamış gibiydi, halen işliyordu. yarımadanın boğaza bakan kısmına 1. afrika marş alayı saldırmış fakat türk 34. alayın 2. taburu onları ağır kayıplar verdirerek durdurmuştu. bu hattın solundan taarruza geçen fransız 175. alayı 200 metre ilerleyip türk mevzilerini ele geçirmişti. 34. türk alayı karşı taarruza geçip mevzilerini geri almayı başarmıştı. saat 16:00 sıralarında yeni bir taarruza kalkan fransız birlikleri türkler tarafından yine durdurulmuştu. fransız hattının en solundan saldırıya geçen 8. ve 7. sömürge alayları cesetler tepesindeki türk mevzilerini ele geçirmiş fakat yine türk 34. alayının karşı saldırısıyla geri püskürtülmüşlerdi. fransızlar ne zaman saldırsa türkler ya direniyor, direnemedikleri yerlerde toparlanıp saldırıya geçiyorlardı. fransızlar bu durum karşısında daha fazla metanet gösteremeyip saldırıları durdurmuşlardı.
  fransız hattının en sol tarafında ise ingiliz deniz piyadeleri fransız 7,5 santimlik top atışlarıyla taarruza başlamıştı. ağır top ateşine maruz kalan türkler ağır kayıplar vermiş ve ingiliz saldırısını durduramamıştı. 36. alayın 3. taburu hemen ingilizlere karşı süngü hücumuna geçmiş ve ingiliz ilerlemesini kesmişti. bu taburun solunda bulunan 1’inci tabur bombardımandan daha fazla etkilenmişti ve toparlanmaya fırsat bulamadan ingiliz birliklerinin baskısı altında geri çekilmek zorunda kalmışlardı. kerevizderesi’nin yukarısındaki ingilizlerin bu hücum bölgesine hâkim siperlerde bulunan türk piyadeleri ve yine 12. tümenin bölgede uygun vaziyette olan birliklerinin dikkati ingiliz deniz tümeninin taarruzuna çevrilmişti. fransız taarruzu püskürttükten sonra kendi cephelerinde tehlike belirmediğinden ilgisini ingiliz hücumu yapılan kesime çevirmiş olan sol kanat ateşleriyle sağ taraflarında kalan bu bölgeyi desteklemeye çalışıyorlardı. özellikle de ikinci hücum dalgasında, zamanı gelince harekete geçen colling wood taburu siperlerinden fırlayarak hücuma katılmışlardı. bu tabur türk siperlerine yaklaştığı anda sağ yanlarından gelen ateş sağanağı ile karşılaşmışlar ve taburun neredeyse tamamı bu ateş ile imha edilmişlerdi. yinede howe ve hood taburlarından takviye edilmiş ve ikinci hedeflerine bu sayede ulaşmışlardı. ihtiyatta tutulan 22. türk alayı kalı dere ve kirte yolu arasından taarruza geçmiş, daha fazla dayanamayan ingilizleri buradan söküp atmıştı. burada tükenen 36. alayın 1. taburuna tam vaktinde yetişen 22. alay cephede nefes olmuştu.
  ingiliz 42. tümeni sotiri çiftliğinden harap kilise hattına 29. tümenin sol tarafında desteğiyle birlikte taarruza geçecekti.
  
  “onların cephe hatlarının makineli tüfeklerle dolu olduğunu periskoplardan görebiliyoruz. bu arada bize ekstra tayın ve sırt çantalarımıza takmamız için üçgen şeklinde parlak bir teneke parçası dağıtıldı; güneş ışığıyla parlayan bu tenekeler bulunduğumuz yeri arkamızdaki topçulara ve gözcülere gösterir, ilerlememizi izlemelerini ve bizimle aynı renk üniforma giyen _yalnızca kepler farklı_ türklerden ayırt etmelerini sağlar. harekâtın başlama zamanı giderek yaklaşıyor ve herkes, çeşitli biçimlerde kendini gösteren gergin bir heyecan içinde. beklemek korkunç bir gerginlik, geleneksel bir yemek kaşığı romunuz veriliyor; düdük sesine daha yarım saatimiz var. bizim toplar ateşi artırıyor, yine düşman karşılık veriyor, ta ki gitmeye beş dakika kalana kadar; sonra bizim toplar menzillerini türklerin birinci ve ikinci hatlarının arkasına ve arasına uzatıyor, gitmeye üç dakika ve kısa bir duayı fısıldıyorum ve kendimi oldukça sakin hissediyorum; bir şey olması durumunda birbirlerinin karılarına ya da annelerine bildirmeye sözler veriliyor ve vedalaşılıyor. gitmeye bir dakika ve hazır ol emri, düdük çalıyor; yukarı tırmanıp başımızın üzerinde patlayan şarapnellerle birlikte susturucu bir mitralyöz ve tüfek ateşi içine dalıyoruz…” er jack gatley,
  
  taarruz saat 12:10 sıralarında başlatılmıştı. ağır türk ateşi altında ilerlemiş ve az kayıp vererek hedeflerine ulaşmışlardı. hatta türk siperlerinden 900 metre kadar daha ilerleyip buradan 217 türk askerini esir almışlardı. fakat deniz tümeninin geri çekilmesiyle sol tarafları açıkta kalmıştı. açığı kapatmak üzere 9. lancashaire taburu gönderilmiş yinede 42. tümen burada ağır kayıplar vermişti. tümenin sağ kanadı sol tarafına göre daha fazla ilerlemişti. tümen türk siperlerini ele geçirdikten sonra geri çekilen türk askerlerinin peşine düşmüş ve onları 1 km kadar kovalamıştı. türkler ne zaman bir korugan bulsa hemen arkasına saklanıp karşı ateşe başlıyordu ama yeterli değildi. türk topçularına da ne olursa olsun geri çekilmeyeceklerine, ancak çok kritik durumlarda topların imha edilmesi emrini almıştı. türk tarafı bu ilerlemeyi durdurmak için 38. piyade alayının 1. taburu 150 rakımlı tepeye, 2. taburu ise kirte kuzeyine sol kanat gerisine yanaştırmış ve bu şekilde cephedeki kuvvetlerin takviyesi sağlanmıştı. ingiliz 42. tümen türk 3. hat siperlerine kadar ulaşmış ancak akşam saatlerinde ağır ateş altında dayanamayıp türk 2. hat siperlerine yerleşmişlerdi. 42. tümenin solundan 88. tugay da saldırıya geçmek üzereydi. ingiliz ve avustralya topçularının isabetli atışları türk mevzilerini yerle bir etmişti fakat koruganların içerisine yerleşen türk makineli tüfek mevzileri isabet almamıştı. bombardıman iskoç taburunu hareketlendirmiş, taarruza atılmışlardı. onlar saldırıya başlar başlamaz türk makineli tüfekleri ateşlenmiş ve taburu ezmişti. zığındere mevkisinin her iki tarafından hint tugayı saldırıya başlamıştı. onlarla beraber 86. yugay merkezden, 6. gurka taburu uçurumun altından ilerlemeye başlamıştı. bölgede ingilizlerin sınırlı obüsü olması türk mevzileri tam olarak tahrip edememesine sebep olmuştu. türklerin yoğun ateşi altında 2 ingiliz taburu ilerlemiş fakat bir süre sonra geri çekilmişlerdi. gurka taburu da istenilen hedefine ulaşmış, türk karşı saldırıları ile zayıflayan tabur geri çekilmişti.
  türk 3. hat siperlerine kadar ilerleyen 42. tümene ihtiyat birliği gönderilmesi konusunda ingiliz karargahında komutanlar cepheden gelen raporları değerlendiriyordu. özellikle 42. tümeni tutan 9. türk tümeninin geriden ihtiyat alıp almadığını öğrenmek istiyorlardı. yine de, 42. tümenin açık kollarına takviye güç gönderme kararı alındı.
  ingiliz 29. tümeninden 88. tugay yaklaşık 4000 kişilik bir kuvvetle harekâta katılmıştı. 42. tümenin solunda bulunan bu tugay, sağdan sola doğru hampshire taburu, royal fusiliers taburu, k.o.s.b (kings own scottish borderers – hassa iskoç kıtaları) ve worcestershire taburları ile harekât içinde bulunacaklardı. toplam altı taburdan oluşan bu tugayın diğer iki taburu da görevlendirilmişti. royal scots taburu harekâtı himaye edecek mevzilerde bulunurlarken, essex taburu ise ihtiyatta tutulacaklardı. bu bölgedeki harekâtı ingiliz topçuları ile birlikte, onları takviye eden avustralya topçuları himaye edeceklerdi. taarruz harekâtının başlamasında önce bu topçu birlikleri görevleri tam da beklendiği gibi yapmışlar ve hazırlık atışlarında türk savunma mevzileri darmadağın edilmişti. topçu cephanesi arasında tahrip mermilerinin azlığı, savunma mevzilerinin çevresindeki dayanak noktalarında yuvaları kurulmuş olan türk makineli tüfeklerinin bu bombardıman sırasında zarar görmesine engel olmuştu. piyadenin taarruzunun başlaması sırasında gizlendikleri zeminlerden meydana çıkarak ingiliz birliklerinin ağır zayiat vermesine sebep olmuşlardı. bunlardan birisi de goeben (yavuz) zırhlısından çıkarılarak bölgeye gönderilmiş olan bir makineli tüfek bölüğü idi. taarruz öncesi yapılan bombardımanın görsel etkisi ilk kademede hücuma kalkacak olan hassa iskoç taburunu coşturmuş ve hareket zamanı geldiğinde büyük bir hırs içinde ileri atılmışlardı. ancak türk piyadelerinin bombardımanın hemen ardından savunma özelliği azalmış olan mevzilere geçmesi ve makineli tüfeklerin de hemen ateş açmaya başlamalarıyla birlikte, açığa çıkan iskoç birliği kısa bir süre içinde türk mevzilerinden açılan ateşle erimişti. bunlardan ancak çok az bir kısmı türk siperlerine kadar ilerleyebilmiş ama bu sonuca gidemeyecek olan ilerleyişin umut vaat edecek bir tarafı kalmamıştı. bu kısımdaki hücumun ısrar edilmesi halinde bir felakete sebep olacağını anlayan ingiliz komutanı, ikinci dalganın harekete geçmesini engellemişti. telefon hattının kopması sebebiyle üst komutanlığa rapor verme şansı bulunmadığından, bu kararı inisiyatif kullanarak vermişti.
  saat 13:00 sıralarında cephenin sağ kesimindeki fransız, hint ve ingiliz deniz piyadelerinin saldırıları etkisiz olmuştu, ağır kayıplar verilerek geri çekilmişlerdi. 42. tümen birliklerinden bazıları kirte'nin 1200 metre kadar yakınına ulaşmıştı fakat sağ ve soldan açıkta kalan tümen büyük risk altındaydı. 88. tugayda türklerin 3. hat mevzilerine kadar ilerlemişti. durumun kritikleşmesiyle türk 9. tümeni savunma için büyük çaba sarf etmekteydi. general hunter weston ve general gouraud ellerinde bulunan 18 ihtiyat taburunun kullanılmasındaki tercihler belki de bu cephedeki muharebenin kazanılmasında kaderi tayin edecekti. saat 14.00’ü bulduğunda verilecek olan karar hayati önem taşırken, bu kararı verecek olan komutanlar, cephenin her bir tarafından sağlıklı bir biçimde gelen raporlar vasıtasıyla, hangi kısımda neler olduğundan haberdar idiler. özellikle de 42’nci tümenin başarısı bilgileri dâhilindeydi. mevzi harbinde böylesine önemli bir karar konusunda her iki kolordu komutanı da ikinci seçenek üzerinde karar kılmışlar ve taarruzda başarısız olunan bölgeleri takviye etmeyi tercih etmişlerdi.
  fransızlar ingiliz deniz piyadeleri ile takviye edilmiş ve saat 16:00'da tekrar taarruza kalkışmışlardı. 5. gurkha taburu da zığındere sırtı üzerinde durdurulmuş olan taarruzu tazelemek üzere hint tugayının emrine gönderilmişti. ne var ki, bu karar alındıktan bir saat kadar sonra fransız kolordusu komutanı general gouraud yeni bir taarruz için belirlenen saatte birliklerinin hazır olamayacaklarını bildirmişti ve bundan daha sonra da saat 17.00 sıralarında, fransız birliklerinin yeni bir taarruz yapmak için yeterli dirençlerinin kalmamış olduğunu iletmişti. vaziyet bu şekilde gelişince doğal olarak deniz tümeninin harekâtı da ertelenmek zorunda kalmıştı. yalnız bu tümenden bir tabur 42. ingiliz tümeninin açıkta kalan sağ kanadı ile temas etmek ve korumak üzere ileriye sürülmüştü. saat 17.15 olduğunda general hunter weston bir emir yayınlayarak, kazanılan mevzilerde gecenin geçirileceğinden dolayı bu mevzilerin tahkimatıyla meşgul olunmasını istiyordu. cephenin 42’nci tümen ile ilgili olan kısmından sıkça raporlar alınmaya başlanmış ve bu raporlar değerlendirildiğinde, birliklerin durumunun verilen çok ağır zayiata rağmen iyi olduğu anlaşılıyordu. saat 18:00'da 3 tarafı kuşatılmış olan 42. tümenin geri çekilmesi emredilmişti. ilk günkü taarruzda ingilizler bazı yerlerde 200 metre bazı yerlerde ise 400 metre kadar ilerleyebilmişti. bu taarruz ingilizler 4500 subay ve erinin, fransız kolordusunda ise 2000 kişi kadar bir kayba mal olmuştu.
  4 mayıs 1915 saat 20:00 türk takviyeleri
  muharebede esir düşen türklerle sohbet eden ingilizler
  türk 12. tümen cephesinde fransız taarruzu durdurulmuş fakat tümen ağır kayıplar vermişti. bu bölgedeki savunma kuvvetlerinin ihtiyatı olarak toplam altı bölük cephenin durumuna göre dağıtılmıştı. iki bölük sağ kanatta, diğer iki bölük sol kanatta bulunurken, iki bölük kuvvet daha domuzderesi’nde bekletiliyordu. bunlardan başka 19. ve 22. alaylardan toplanabilen askerler ile sağ kanat gerisinde yarbay cemil komutasında bir ihtiyat müfrezesi oluşturulmuştu. bununla birlikte güney grubu emrinde olmak üzere, alçı tepe güneyinde hazırlanmış olan ikinci savunma mevziini dört taburluk bir kuvvet ile yarbay halil komutasında olarak işgal edilmişti. 9. tümen komutanı albay halil sami, ingilizlerin ele geçirdiği mevzileri gerek esas kuvvetleri ile birlikte ihtiyatlarını da kullanırken, bir yandan başka takviye kuvvetlerini de kullanmasına rağmen, ateş desteği yetersizliği yüzünden geri alamamıştı. bu yüzden bu mevzileri gece karanlığında yapılacak bir karşı taarruz ile geri almayı düşünmüştü. bu konuyu üstlerine iletmemiş ve tamamen kendi inisiyatifini kullanmayı tercih etmişti. albay halil sami tümenine taarruz emrini vermişti ve saat 22:55'den 23:35'e kadar süngü hücumuna kalkışmışlardı. bu taarruzla işgal edilen birkaç siper ele geçirilse de tam olarak albay sami beyin istediği kadar değildi.
  4 haziran günü ingiliz ve fransızların ele geçirdiği mevziler ne olursa olsun ele geçirilmeliydi. bunun için daha muharebenin ilk başından beri bölgeye takviye durmamıştı. 6 haziran gününe kadar takviye birlikler tamamlanmaya çalışılmıştı.
  6 haziran saat 01:00 türk hücum birlikleri dizilişi
  6 haziran’da saat 03.30’u gösterirken başlatılacak olan 9. tümen bölgesindeki taarruz baskın niteliğini taşıyacaktı. buna göre taarruz vakti geldiğinde, ön hatlardaki piyadeler tüfeklerine süngü takılmış biçimde sessizce ingilizlerin bulunduğu siperlere yanaşacaklar ve bir anda bu siperlere atılarak, süngü hücumuyla düşmanı imha ederek veya çekilmeye zorlayarak siperleri geri alacaklardı. yeniden geri alınan siperler düşman cephesi yönünde düzenlenecek, kum torbalarının yer değiştirilmesi ve toprak örtünün yine düşman cephesi yönüne aktarılması gibi tahkimat işleri yapılacak. gün ışıdığı zaman aydınlık ortamla birlikte yapılacak olan ingiliz – fransız topçu birliklerinin görme yeteneğinin azaltılması amacıyla da bu siperler mümkün olduğunca gizlenmeye çalışılacaktı.
  taarruz günü geldiğinde birlikler hızla ve sessizce ilerlemeye başlamışlardı. yapılan ilk taarruzla ingilizlerin ele geçirdiği ikinci hat siperleri ele geçirilmişti. ingilizler havanın karanlık olmasına bakmadan topçu kuvvetleriyle türk ilerleyişini durdurmaya çalışmışlardı. türklerin hücum ettiği siperlerde göğüs göğüse bir mücadele başlamıştı, türkler ''allah allah'' nidalarıyla bağırıyor, ingilizler ise ''hurra'' diye haykırıyordu. topçuların ateşleriyle ortalık aydınlanmaya ve gümbürdemeye devam ediyordu. bu taarruzda en çok göze çarpan ise 2. tümen birliklerinin, bilhassa 1. ve 5. alaylarının taarruz sırasında gösterdikleri yüksek coşkuydu. ingilizlerin ateşleri karşısında ölümü yok sayarak yapılan atılganlık ve düşmanı hafife almaları ingilizler tarafından büyük bir şaşkınlıkla karşılanmıştı. taarruz sırasında pek çok siperler geri alınmıştı ama genel olarak sonradan anlaşıldığına göre hücumda bulunan birliklerin akşam saatlerine kadar cephede yaptıkları mücadeleler kısmi başarılarla sınırlı kalmıştı. taarruzda bulunan ve bu hücumu ileri taşıması gereken birlikler bölgenin yabancısı olduklarından, ele geçirdikleri siperlerden ötesine geçmemişlerdi. oysa bu siperler hedeflenen en ileri hatlardaki siperler değildi. ilerledikleri kesimlerdeki tel örgü yıkıntıları görülünce, türk tarafının en ileri hattındaki mevziler olduğu sanılmıştı ama gerçek böyle değildi. bunlar türklerin daha önceden ileri hatlardaki mevzilerin önlerine kurdukları tel örgü engelleri değildi. 12. türk tümeni 9. tümene ateş desteği sağlayacaktı fakat ne var ki, taarruzun başlamasıyla birlikte 9. tümen sol kanadından ileri harekete geçen birlikler ağır kayıplar vermişler ve 12. tümenin sağ kanadıyla temas edilecek durum oluşmamıştı. 6 haziran türk karşı saldırısında iki taraf da yorgun ve bitkindi. türkler ilk hat siperleri geri alıp konumlarını korumuşlardı. taarruz iki tarafında durmasıyla sonuçlanmıştı fakat neticede türkler saldırıyı durdurmuş, alçı tepeyi ve kirte'yi ingiliz ve fransızlara vermemişti. 4-6 haziran arasında türkler 6000 kayıp vermişken, ingilizler de 6000, fransızlar 2000 kayıp vermişlerdir