annenin payına düşen mirası hacılayan dayı

• erkek çocuklarının büyütülme tarzının, sırf erkek diye tanınan ayrıcalığın ortaya çıkarttığı iğrenç durumdur.
  
  bir adet de bizde olan dayıdır. kendisi annemin ve teyzemin hakkını yemiş, bir kuruş bir şey almalarına bile izin vermemiştir. yakın zamanda bir şey kalamayacak şekilde var olan da tümden bitecektir zaten. aynı zamanda bu dayının babası olan dede de kız kardeşlerinin hakkını yemiştir.
  
  en zor günlerimde, ki çoğunlukla hep liseye geçiş sınavına ve öss dönemine denk gelmiştir, merak edip sormamışlardır bile. dershaneye gidecek minibüs paramın olmadığı bile çok olmuştur ama onların bu konuda herhangi bir merakları yoktur. ancak gram beyinleri olmayan biricik torunlarını kolej ve özel üniversitede okutmayı becermişlerdir. gözlerimin içine bakıp yalan söylemekten de utanmazlar. yine de şimdiye dek kavga etmişliğim, bir kötü söz söylemişliğim yok.
  
  ek: başlıkta "miras" sözcüğü geçiyor olsa da yaşamaktalar ve kendi elleriyle satıp satıp vermekteler; toplumsal cinsiyet ayrımcılığı problemimize değinmek için bahsettim. annemi manevi olarak yıpratmış, en ihtiyacı olduğu zamanlarda yalnız bırakmış olmaları dışında bir şey umrumda değildir. kendi ailesinden de herhangi bir beklentisi olmayan biri olarak yazıyorum.