7 entry daha
  • kişinin kurtulmak için olmayacak işlere imza atacağı bir durumdur efendim. lise 1'de bir gün ders çıkışı gidilen tuvalette kapının açılmaması sonucu 10-15 dakika kadar bağırıp çağırmak, kapıyı yumruklamak suretiyle yardım istemişliğim vardır. tabii okul dağıldığından sesinizi duyan kimsecikler yoktur meydanda. (bkz: can anybody hear me) beyin inanılmaz bir hızla çalışıp felaket senaryoları üretirken gözler de fıldır fıldır bir çıkış yolu aramaktadır. benim bulduğum çözüm olmayan dağcılık yeteneklerimi kullanarak önce yerdeki musluğa, ordan kapının koluna basarak kapının tepesinden kendimi yukarı çekmek idi. bir anda kapının tepesinde tünemiş bulunca kendimi atladım haliyle. daha sonra bileğimi burkarak 1 hafta topallamayı planlamamıştım ama yanında hediye olarak geldi, geri çeviremedim.
23 entry daha
hesabın var mı? giriş yap