5 entry daha
  • sahip olabildiğim ve başıma gelen en güzel şey. hayata tekrar gelsem, yine bu karakterde olmayı isterdim.

    keşke bu kavramı daha önce öğrenseydim, belki de için benim her şey farklı olabilirdi. çünkü ambivert'i öğrenmeden önce, kendimi asosyal biri sanıyordum. içedönüklük ve ambivert'in ne olduklarını öğrendikten sonra kendim hakkımda çok şey netleşip, belirginleşti.

    gerçi, geriye dönüp o zaman öyle olsaydı, öyle olurdu, böyle olsaydı öyle olmazdı demenin bir mantığı ve anlamı yok ama yine de geç değil. bugün bir şekilde rutin ve sıradan hayatımı renklendirmek, hayat kalitemi yükseltmek istiyorsam, bu karaktere borçluyum.

    normalde genel olarak insanları seviyorum ve ayrıca sohbet etmeyi de konuşmayı da sevsem de tek başıma olabilmeyi, tek başıma bir şeyler yapabilmeyi de seviyorum.

    bu doğrultuda hayatımdaki verdiğim doğru kararlardan biri, üniversitedeki öğrenci yıllarımda tek başına sinemaya gitmeye kararıdır. sanırım, bu kararı vermemdeki en büyük etken * bu karaktere yatkınlığımdır.

    bu karar, tek başına olmaya ve takılmaya alışma sürecini başlattı ve bu süreç ile birlikte kendimi, farkında olmadan kendi yolumu kendim çizmek çabasına soktu. bu sayede hayatın içine bir şekilde girdim.

    bunun en güzel yanı, kimseye bağlı kalmamalı sağlıyor olmasıdır. insan, yine de konuşacak birilerini arıyor tabii fakat bir yerden sonra** eskisi gibi arkadaş ortamı olmuyor. zaten hayatım boyunca doğru düzgün bir arkadaş çevresi ya da dost diyebileceğim kimsem olmadı. lisede sınıf arkadaşlarımı sadece eğitim öğretim döneminde görüyordum. yaz tatilleri hep bilgisayar başında geçti. aynı durum üniversite için geçerli. neyse ki üniversitede sonrası arkadaşlar irtibatı koparmadık da arada görüşüyoruz. bu eksiliği hissettim hissetmesine fakat ambivert karakteri sayesinde bir şekilde üstesinden gelebildim.

    sinemaya gitmekle başlayan tek takılma, bugün yurtdışına tek başına gitmeye kadar gelişti.

    işin kötü tarafı ise, sosyalleşmenin kotası dolduktan sonra tek kalma ihtiyacını kimsenin anlamamasıdır.

    2018 kasım ayının sonunda 3 arkadaş, birkaç günlük diyarbakır ile mardin gezisi yaptık. iki arkadaş, keşke bir gün daha olsaydı dediğinde içimde istemsizce hayır lan, yeterli bu kadar, o kadar fazla lan diye tepki oluştu. gel de anlat, içe dönüklüğü, dışa dönüklüğü, tek kalma ihtiyacını.

    bir ambivert karakteri için, ortamını bulduğunda ondan keyiflisi yoktur ve aldığı paha biçilemez zevk anlatılamaz noktasıdır. ambivert karakteri için, marjinal fayda sağlandığında, tek kalma ihtiyacı başlar.

    ambivert karakterleri insanlarda, zaman zaman, bir bilgisayar oyunu, bir kitap, bir film* daha ilginç, daha cazip gelebilir. tek başınalık için marjinal fayda sağlanır ve gene sosyalleşme süreci başlar. bu şekilde kısır döngü içerisinde devam eder.

    ambivert karakterine sahip arkadaşınız, dostunuz, kardeşiniz, kuzeniniz varsa, sahip çıkın.
15 entry daha
hesabın var mı? giriş yap