ümit meriç

• geçtiğimiz haftalarda ya da aylarda ümraniye belediyesi'nin cemil meriç anısına düzenlediği bir etkinlikte konuşmacı olarak bulunmuş, panel sonuna doğru da biraz da katılımcı sayısının az olmasından dolayı oluşan samimi havanın etkisi ile, babası ile ilişkilerini hiç bir yerde anlatmadığı ve muhtemelen bir daha anlatmayacağı "özel"lere kadar girerek anlatmış, düşünür değil "baba" cemil meriç'ten bahsetmiş, hepimizi duygulandırmış, derinden sarsmıştır bizi.
  
  ümit meriç hakkında söylemek istediğim ama zamanında ertelediğim bir şey daha var ki bu sefer bahsetmeden geçemeyeceğim. daha önce ettiği duaların güzelliğinden kısaca bahsetmiş idim. duâlarının güzelliği hem içeriğinden yani isteklerinin güzelliğinden hem de şeklinden yani ümit meriç'in isteyiş şeklinden, kelimeleri, rabb'ine hitâblarını seçişinden, duâsındaki içtenliğinden, samimiyetinden, hem de rabb'inden bu zamana kadar ne istemiş ise hepsi olmuş da nazını geçirdiğini kesinen biliyormuşçasına olan samimiyetinden kaynaklanıyor. öyle ki onun yanında bulunurken insan onun ettiği bir du'âyı işitince, karşısındaki insanın sürekli rabbi ile irtibât hâlinde olduğunu, onunla birebir diyaloglar kurduğunu görünce içine mânevi bir güç doluveriyor. bu açıdan bakınca ümit meriç, islâm dünyasına, müslümanlara bir motivasyon, bir dinamizm getiriyor. insan yanında bulunup sürekli şarjda takılı olmak istiyor bir zaman sonra.