kocaali

• 22 yaşımdan 24 yaşıma dek iki yıl görev yaptığım ve içinde de yaşadığım ilçe. sakarya’nın en uzak, karasu ve akçakoca gibi iki büyük ilçe tarafından kuşatıldığı için arada köy gibi kalmış ilçesidir.bu köy gibi olma halini aşacak bir gayreti ve isteği de yoktur; bu ilçelerin büyüklüğünü kabul etmiş bir vaziyette kendi kendine takılmaktadır.
  şehir merkezi deniz kenarından birkaç km içerde hafif yüksek bir konumda yer alır. deniz kenarının zamanında bataklık olduğu,sinek ürettiği için tercih edilmediğini söylerdi yaşayanlar. denizden bu uzaklık; denizle olan ilişkisini kısmen azaltmış, deniz kenarını yazları şenlenen bir yazlık ortamı ıssızlığına terk etmiştir. aslında hem sahili hem de kumu pek güzeldir, yazlık fiyatları makuldur ama istenen patlama bir türlü gelmemiştir.
  ilçe merkezi ufaktır, her tarafı orman gibi fındık bahçeleriyle kaplıdır. insanlar fındıktan iyi para kazanırlar ama ya bu parayı bir şekilde ezerler ya da karasu’dan vs konut alırlar. dolayısıyla paranın harcandığı yer de kocaali olmadığından ekonomi durağandır.
  insanları manav olsun karadeniz göçmeni olsun kozmopolit olsa da hakim kültür taşra kültürüdür. sosyal hayatta erkek egemen kahve kültürü ve sürekli ihtiyaç karşılamak için gezinen köylü erkekler hakimdir. yaz akşamları sahil kısmına biraz canlılık gelir onun haricinde ortam sakindir.
  memuriyette çalışanlar bilir; genç yaşlarda ilk görev yerinin taşra olması ve orada geçen acemi zamanlar ilerde hep nostalji ile hatırlanır. gerek sosyal ortamı gerek para harcamadaki kısmi rahatlık bu yılları altın yıllar olarak nitelemeyi getirir. benim için de kocaali böyle bir yerdi; marmara bölgesi’nin taşrasıydı ve geçen zamanı iyi hatırlıyorum.