doktor siniri

• bugün yaşadığım olayı anlatmak istiyorum.
  bugün yoğun bakımda nöbetçi doktor benim ve gündüz palyatif bakım denilen genelde yaşça ileri hastaların bulunduğu bir bölümde çalışmaktaydım. saat 15.15 gibi dahiliye polikliniğinden beyaz kod verildi. bilmeyenler için açıklayayım beyaz kod sağlık çalışanına sözlü yada fiziki şiddet durumunda verilir.
  neyse. arkadaşımı merak edip polikliniğine gittim ve olayı öğrendim. sırası gelmeyen bir hasta ( bir sonraki hasta kendisi bu arada) sırasında içeri girmiyor, doktor hanım uyarıyor ve kavga çıkıyor, hakaretler uçuşuyor, hekimin üstüne yürünüyor ve araya birileri girip bir şekilde engelleniyor ve arkadaş dışarı çıkarılıyor sonra da beyaz kod veriliyor. olaydan sonra hekim arkadaşımız sinirinine hakim olup içerideki hastayı mağdur etmeden muayenesini yapıyor ve sıradaki hasta geliyor. sıradaki hasta ise kavga ettiği hasta zaten, içeri giriyor, pişkin şekilde yakınını muayene ettiriyor sonra da gidip cimere şikayet ediyor. ben bu olaylardan sonra geldim polkliniğe.
  neyse devam ediyorum.
  arkadaşımın kendisine gelmesi için onu poliklinikten çıkardım çünkü elleri titriyor sinirleri bozulmuş, git dinlen diyorum ve kalan hastalar mağdur olmasın diye yerine ben geçip kalan hastalara bakmaya çalışıyorum. bu sırada saat 16.00 gibi acile bir hasta geliyor. hasta 86 yaşında bir teyze böbrekler iflas etmiş diyalize girmesi gerekiyor ve beni konsültasyon için çağırıyorlar çünkü arkadaşım bakacak durumda değil. acile gidiyorum teyze çok kötü hayati tehlikesi var ve kendisine yoğun bakımda zorla bir yer buluyorum anestezi uzmanını arıyorum diyaliz için özel damaryolu açmak gerekiyor. bir yandan nefroloji ( yani böbrek ile ilgilenen asıl uzman) arıyorum diyaliz için tedavi planlıyoruz. teyze katater açtırmak istemiyor. bir saat boyunca acil müdahale yapıp uğraştığımız teyze kendisini kurtarmaya çalışan biri dahiliyeci diğeri anestezis olan iki doktorun suratına şöyle okkalı bol balgamlı bir şekilde tükürüyor. üstüne ana avrat ne varsa küfrediyor. biz napıyoruz biliyor musunuz? bir bezle suratımızdaki tükürüğü silip katater açmaya devam ediyoruz çünkü eğer hastayı diyalize almazsak hasta kaybedilecek. teyzeyi zamanında diyalize aldık, rahatladı ve hayati tehlikesi kısmen de olsa ortadan kalktı. işte bir yaşam kurtardık belki, üzerimize düşeni yaptık ve bununla gurur duymuyoruz, övünmüyoruz, övgü beklemiyoruz. anestezist arkadaşım başka hastalar ile ilgilenmeye gitti ben akşam yemeğini kaçırdığım için kantinten tost yemeye gittim ve arkadaşım moreli bozuk canı sıkkın çalışma şevkini yitirmiş şekilde eve gitti.
  
  şimdi oturdum ve düşünüyorum. gün içerisinde olanlara anlam vermeye çalışıyorum. anneme babama göstermediğim sabrı nasıl başkalarına gösterdiğimi düşünüyorum. ülkede doktor olmanın anlamını sorguluyorum. bunca emeğe değdi mi diyorum. uzman olmak için 6 sene fakülte 2 sene zorunlu hizmet ve üstüne 4 sene daha fakülte yapıp çalıştığım yere bakıyor gördüğüm muameleye bakıyor ve değdimi lan şimdi diyorum. üstelik 31 yaşında taze bir doktor iken tükenmişlik sendromu yaşıyorum. şu bizim teyze hayati tehlikeyi atlattı sayılır yakında da taburcu olur yaptıklarını hatırlamaz bile. ya benim onca emekten sonra yediğim hakaretler, ya arkadaşımın haksız yere yediği hakaretler bu kadar kolay unutulur mu acaba diye düşünüyorum. çıkmayan sağlıkta şiddet yasası çıksa bile bizi korur mu diye düşünüyorum. daha 2 hafta önce gaziantep’te kimliksiz giriş yapmaya çalışan hastası tarafından yumruklanıp dudağı patlayan meslektaşımızı şu an kim hatırlıyor diye düşünüyorum. onca yetişmiş doktorun yurtdışında meslek yapmak istemelerinin altındaki haklı gerekçeleri düşünüyorum. çocuk hastanesi acilinde nöbet tutarken daha çocuğu bile göstermemiş olan ebeveynin kalkıp eşime “bu çocuğa birşey olursa görürsün” diyip belindeki silahı gösterdiği günü düşünüyorum... çok üzgünüm ama hiç sinirli değilim. çünkü sinirlenmek bile bir tepkidir. benimse tepki verecek kadar bile umudum yok bu insanlıktan. sadece üzerimize düşeni yapıyoruz ve toplum kendi bataklığında boğulmaya devam ediyor. işin acısı bizi de içine çekmek için elinden geleni yapıyor. yazık...