hayata anlam yüklemeye çalışmak

• hayatımın anlamı diyebileceğimiz değerler yittiğinde kafayı sıyırmamak üzere girişilen arayıştır. polyannacılığı abartıp ufak şeylerle mutluluk hırsı bürür insanı.ben mutlu olacağım, bundan sonra üzülmek yok, kimseyi ve hiç bir şeyi hayatımın merkezine koymayacağım gibi kararlar verilerek çıkılır yola…
  
  hayata anlam yüklemek aslında kişiye anlam yüklemekle başlar, dostlarla muhabbetleri paylaşmak, sevgiliyi yanında hissetmek, aileye sırtını yaslamaktır. hayat anlamı güvenmektir, yarın varolur mu diye kaygısını duymadan mutluluğunu yaşamaktır, bugün de yanımda diye şükretmek değil hep var, biliyorum demektir, gittiğinde eksiltmeden gideceğini yokolamayacağını ama bir daha dönmeyeceğini de sindirebilmektir… neydim ne oldum değil vay be neler yapmışım diye gururlanmaktır, kıskanmak değil hırs yapmaktır üstün olana inat… değerini bilen kişilere değer bildirmektir, anlamayana aptalım ben numarası çekip yormamaktır yüreği… sıcak tutmaktır elleri ve zihni ve kalbi… üstünü kapamak yerine çözmeyi öğrenmektir anlamlı hayat…
  
  tüm anlamlar silindiğinde her şeyden medet ummaya başlamak, toparlamak için elden etekten çekilip bunalım takılmak değildi anlamım.. yalnızlığa ağlamak yerine yalnızlığı istemek, duvarlara bakıp neden sadece bunu yapabiliyorum diyebilmek yüklemek işte.
  
  bu fal da açılırsa toparlarım, kaldırım çizgisine basmazsam okul biter, bindiğim otobüs plakası çiftle bitiyorsa sevgilim olur, gazetede beyaza rastlarsam mutlu olacağım ….falan filan…
• (bkz: hayata anlam yuklerken elektriklerin kesilmesi)
• sonucunda hayatın size birşeyler yüklemesine neden olan eylem^*.
• hayatının anlamının kendi farkındalığından ibaret olduğunu düşünen benim gibi bir kişi için boşa kürek çekmektir. zira hayatın harici bir anlamı olması için, hayat üzerinde hayatın ötesinde harici bir güç odağı tarafından bize bir rol biçilmiş olması gerekir ki bu da ters bir şeydir. aksi halde, yani kendimiz her şeyden sadece farkındalığımız dahilinde haberdarken kendimizden başka bir şeyi hayatın özü yapıyorsak, ya kendimizde bir anlam ifade edecek kadar özellik yoktur ya da kendimizden kaçıyoruzdur.
• (bkz: aşka aşık insanlar)
• boş bir çabadır.
• insanı diğer canlılardan ayıran en önemli özellik.
• (bkz: hayat ne tuhaf vapurlar filan)
• yorucu bir eylemdir. birilerine anlam yüklemeye calışmakla başlayıp anlamsızlığı farketmek arasında geçen zamanda yapılan hatalar baş ağrıtır.
• içinizdeki simsiyah bir sıvıya bir damla beyaz damlatmak gibidir. akabinde kopan fırtınalarla içinizdeki, beyaz nokta siyahın içinde erir gider. ama siz bilirsiniz ki yinede o içinizin karalığını gördükçe. aynı görünse bile size birebir, o artık eski renginde değildir.