• hayatın sizden vazgeçtiğini anladığınızdan hemen sonra sizin de ondan vazgeçersiniz.
    (bkz: intihar etmek)
  • bildiğimiz şekliyle hayattan vazgeçmektir aslında. intihar değilse bu, ki değildir çoğu zaman -o yüzden intihardan çok intihara teşebbüs vardır- yerine gelecek bir şey elbet vardır, bir başka hayat. henüz tanımadığımız bu hayat, terkettiğimizden daha iyi de daha kötü de olabilir, ama değil mi ki umudetmeye devam ediyoruz, hayattan vazgeçmiş değilizdir.

    (bkz: bu da geçer ya hu)
    ayrıca (bkz: demirboğan)
  • toz pembe bir polyanna olmak ne kadar kolaysa, hayata gerçekçi bakmakta bi o kadar mümkün.
    geçmişte yaşadığınız her şey mutlaka geleceğinize etki edecektir, ancak bunu kontrol etmek sadece kişinin kendi elinde *.

    çocukken aile bireyleriniz tarafından aşağılanıp hor görülebilirsiniz, hatta yıllarca fiziksel şiddette maruz kalabilirsiniz.
    aileniz tarafından daha 12 yaşında terk edilebilirsiniz.
    sevgi denen şeyin sadece çıkarlarla alakalı olduğunu "12" sadece 12 yaşında öğrenebilirsiniz.
    arkadaşlarınız tarafından kullanılabilirsiniz.
    sevdiğiniz tarafından aldatılabilirsiniz.
    etrafınızda bencil, ikiyüzlü hatta yalancılar olabilir.
    bazen cebinizde 5 kuruşunuz kalmayabilir.
    sevmediğiniz bir evde yaşamak zorunda kalabilirsiniz.
    hayalleriniz kursak denen o daracık yerde sıkışmış olabilir.

    tüm bunlar hayattan kopmak için yeterli aslında, değil mi? detaylarını yazsam hepsi ayrı dram olacak şeyler.

    peki neden hala yaşıyorum?
    neden ailemin inançlarına ters şeyler yaparak intikam almadım?
    neden bende aldatmadım, yalan söylemedim, birilerini kullanmadım?

    ilk fark ettiğim şey, eğer bunları yapsaydım ailem dahil bir çok kişinin beni ittiği o bataklığa daha fazla saplanacaktım. onlardan biri olacaktım.
    bu durumda önümde iki seçenek vardı ya hayatıma son verip bilmediğim bir deneyimin içine atılacaktım * yada tüm olumsuzlukları yok ederek ileriye bakacaktım.
    bilmediğim bir yol açıkçası beni korkutuyordu. bende sonunu görebildiğim tek yola girerek tanığım herkesi bir teraziye koydum. bana kattıkları şeyleri terazinin bir tarafına ve götürdükleri şeyleri diğer tarafına. götürdüğü fazla olanları hayatımdan tamamen sildim.
    sırf onlara inat farklı olmayı tercih ettim bilinen yollardan gitmedim hep ara yollara girdim.
    bir şeyi ya çok iyi yaptım (yapmak için çalıştım), yada hiç yapmadım.
    kimsenin hayatından çalmadım.

    tüm bunları yaparken hayatın vazgeçmek için çok değerli olduğunu fark ettim.
    ne zaman tutunamayan birini görsem üzülürüm, çünkü onu o hale getiren kendi seçimlerinden çok seçmedikleridir.
  • patatesin vardir, kimsenin gelip onu kizartmayacagini bilirsin. yiyemeyeceksindir, o patatesler filizlenecek, cope gidecek, verdigin para ve emek ucacaktir. iste boyle anlarda icinden gecen duygudur. ama siki sarilip, hayir ben birine bu patatesleri kizarttiracagim, sonra afiyetle yiyecegim demelisin. ben diyorum. 2 kisiye mesaj attim vatzaptan haber bekliyorum.
  • bir akşamüstü günbatımına karşı kafamı uçuracağımdan o kadar eminim ki
  • birilerinin bir haltlar yemesi yüzünden ya da sizin bir haltlar yemeniz yüzünden yaşamadığınız günlere yaptığınız büyük terbiyesizliktir. aman efendim hayat hiç öyle pembe masallardaki gibi değildir siz şeyma subaşımısınız ya da bilmemne prensinin çocuğu musunuz ki hayat size güllük gülistanlık olsun! hayat sizi yoracak, kanınızı emecek, vazgeçmenizi isteyecek onun da tam olarak istediği şey bu vazgeçmeniz! bencil, kırıcı ve türevlerine tabii ki bulaşmayacak çünkü onlarla mücadele edecek gücü yok, naif ve düşünebilen insana saldırır o insanın kendi kendini çürütmesini izler uzaktan. tüm bunların olmasını siz mi istediniz? böyle düşünmeyi mi seçerdiniz yoksa bir yerlerde partileyip hayatınızı yaşamayı mı? hayattan vazgeçmeyi düşünecekseniz düşünün tekrar çünkü birileri sizin için partilemiyor, kimse sizin için sizi sevmiyor, kimse sizin için işe gitmiyor, kimse sizin onlara söylemek istediklerinizi kendine söylemiyor. tüm bunları yapabilecek tek kişi kendinizsiniz siz de vazgeçerseniz bunları yapacak kimseniz olmayacak. hayat bu, bu dünyaya geldiyseniz hakkını vermek için uğraşacaksınız, bir şeyler kötüyse siz düzeltmeye çalışacaksınız, olmuyorsa bile denedim diyebileceksiniz. şimdi gelir birileri “insan düşünebilen varlık değil mi eee o zaman ben düşünmek istiyorum kardeşim” der, düşünebilen varlıksın da otur sabah akşam yaşadığın kötü şeyleri düşün kendini kötü hisset diye düşünebilen varlık değilsin, illa bir şeyler düşünmek istiyorsan kendi hayatını nasıl daha güzel hala getirebilirim ya da elimin uzanabileceği hayatları nasıl güzelleştirebilirim’i düşün.
  • kim için, ne için?
    çevrendeki insanların aşağılık olmadığından bir emin ol önce.
    tüm u/mutsuzluklarımızın sebebi insanlardır.
  • "kim için yaşayabilirim, hangi gaye için? neyi arayacağım? ne için savaşacağım? neyin rüyasını göreceğim?

    hayatın çiçekleri döküldü, sade dikenleri kaldı."

    oblomov, ivan gonçarov
  • her seçim bir vazgeçiştir, herkesin ortak payda da gördüğü yaşam kavramına aykırı seçim yapanların bulunduğu hazin durumdur.
hesabın var mı? giriş yap