• (bkz: sinif baskani)
  • yine teachers pet kardeşimiz görevlendirilirdi bu iş için ve tek kelime etmiş olsalar dahi sektirmeden yazardı konuşanları. bir de yazıldıktan sonra halen konuşmaya devam edenlerin yanında x koyardı.
    bu konuşmaların affedilmesi için genelde para atılırdı para kutusuna ki bu atılan paralar sene sonu eğlenceleri gibi olaylarda kullanılırdı.*
  • (bkz: demezsem ortmene)
  • bizim zamanımızda konuşanlar değil de azanlar diye yazılırdı tahtaya azgın weledlerin ismisi..
  • hazırlıktan sonra yapıldığına şahit olmadığım eylem.
  • junior geronimonun sinif ba$kanligi doneminde konu$an arkada$larina son uyarisi
  • sadece uyari amacli olarak yapilabilen ve ortmenin yaklasmasi sirasinda tahtanin silinmesiyle tum sinif arkadaslarinin kollanmasi ve gozetilmesi ile de sonlandirilabilen, sinif baskaninin karizmasina karizma katmasi, eger baskan erkekse ismini yazip sonra sildigi kizlar tarafindan da sempatiyle karsilanmasi muhtemel davranis. ogretmenin de gozunden kacmaz bu detay bu nedenle o anda sinif gercekten sessiz ise baskanin icinden goool seklinde bagirdigini yuzune vurmus tebessümden ve elini o gol sevinicne uygun bicimde yumruk yapmis olmasindan anlayabilirsiniz.
  • konusani tahtaya yazani dovmek sureti ile tahtadan isim sildirmek eyleminin onculudur. ortmen gelmeden yazan ama tam ortmen gelecekken silen teachers pet arkadasinki de sinifi kollamak ya da babacanlik degil evvelce yedigi zopalarin flashback seklinde gozunun onun gelmesi, kisaca got korkusudur. ilkokulda haylaz bir cocuktum evet..
  • biz taaa küçükken her sınıfta yapıldığı gibi bu eylem bizde de yapılırdı da, bir türlü anlamamışımdır. biz "şımaranlar" yazardık tahtaya. "bu çok şımardı, atın bunu zindana!" tadında herhalde... manyak mıymışız, neymişiz artık......
  • tahtaya yazma işlemini yapan sınıfın gözlüklü ve çalışkan elemanıysa * *, gürültü yapan ve onun zayıf ikazlarını iplemeyen de onun içten içe kıskandığı popüler ve haylaz tabir edilen tiplerse, örtmen gelmeden silinmesi mümkün olmazdı o isimlerin.

    bi de tahtadaki arkadaş, gayet anlaşılmaz bir dürtüyle, piskopata bağlayıp, aracı amaca çevirerek genellikle tahtanın sağ alt köşesine yazılan "konuşanlar" başlığını güzel yazma derdine düşerdi. sürekli silip silip yazardı yazıyı. yanına (:) koyar, altını çizer, çizgi eğri oldu diye bi daha siler, bi daha çizer, bu arada en üstte yazılı isim de nasibini alır, birazı silinir, bu sefer onu düzeltmeye kalkar, tam düzeltemeyince toptan siler bi daha yazmaya kalkar filan, bu arada örtmen gelir, ortada liste filan olmaz, arkadaş alı al, moru mor olur, arkadaşlar gürültü yapmadı örtmenim yalanının arkasına sığınırdı.
hesabın var mı? giriş yap