köşe yazarlığı

• belli bir konuda birikime sahip insanlarin bu birikimi gerek aktarim gerek yorumlama yoluyla okuyucularla payla$tiklari yazilar yazmalarindan ibaret meslek..
  
  konuya yabanci oldugumdan olsa gerek bana birilerinin ayni $eyi 125 kere yazmasi ve hatta 125. seferde "sayin okuyucular 124 kere yazdim 125.'yi de yaziyorum" tabirleri kullanmalari daimi komik gelmi$tir. eger hayatimdaki tek ko$e yazarligi tecrubem olan aspalab'de her yazida "windowsta bugun kotu neler var" yazsaydim saniyorum ki o zaman o da bana degersiz ve curuk gelirdi. internetten haberler diye bir ko$em olsa ona her gun "microsoft daha da buyudu ne olacak bunun hali" yazsaydim o da mide bulandirici gelirdi tiksindirici gelirdi.
  
  bunun arkasindan kalkip hayatini ayni dongude surduren insanlari "cabaliyorlar 15 yil ayni davayi savunuyorlar daha napsinlar" savunmasiyla kar$ila$iyorum. bu dogal durmuyor. "ko$e yazisi yazan bir siyasetci"yle, "siyaset hakkinda yazan bir ko$e yazari" arasinda bir fark olmasi gerekir. yazar, alanina gore ara$tirmacidir, progresiftir.. konusunda okuyucudan en az bir adim ileride olmalidir ki okuyucuya bir$ey katabilsin.
  
  yoksa "demirelin 'vardi da biz mi yidik'leriyle buyuduk ta$li sokaklarda. i$te keci peyniri kokan anadolu topraklari bu yureklere emanet sevdicegim" kalibiyla yazmanin sozlukteblink182 altina "cok severim hastasiyim" yazmaktan nasil bir farklilik arzedebilir ki..
  
  ko$e yazarligi "parami oduyorlar yaziyorum" mantigiyla yapildigi surece ay$e arman elbette bu konunun piri olacaktir virtuozu olacaktir. ama ko$e yazarligi uzaktaki bir yeri birilerine i$aret edebilmek degil midir? (bkz: dokunakli bitisler)
• işini severek yapmak zaruriyetinin en üst noktada bulunduğu meşguliyetlerden biri. motivasyonu zoraki ya da seri üretime dayandırılmış bir köşe yazarlığının kalitesinden şüphe duyulması gerekir. ha, yazan kişi dahidir yada ultra insandır. random sıçtığı dizeler dahi anlam teşkil edip gündemde yer eder. (bu da süpermendir belki bilemiyorum) o zaman içinden gelmese de yazı yazabilir (hatta asparagaz'a da versin öyle insanlar yazı).
  
  zor iş cidden, ben yapamam. işin en can alıcı yanı olan "editör insanla güreşme" işini de hiç beceremem çünkü. döverim adamı üstüme gelirse.
• köşe kapmaca oyununu kazanan bireylerin erişebilecegi kolay bir mertebe.
  
  (bkz: ne var ki onda ben de yaparım)
• ne yazık ki spor olsun, politika olsun, gündelik hayat olsun artık türkiye'de amacından tamamen sapan, insanlara hoş bilgiler vermekten çok aman acaba bugün kim kime ne tip bir ayar verdi, kim şunun canına okudu, şu elemanın yazdığı yazıya kim ne gibi bir cevap verecek şeklinde abesle iştigal bir vaziyete doğru gitmekte olan boş iş.. özellikle son derece sıradan insanların eline bir kalem verilmesi bu rezilliği tetikleyen ana etken tabii ki.. gazete olsun, dergi olsun, yazıların yarıya yakını millete laf sokmak, ayar vermekle geçiyor artık.. insanda okuma isteğini de bitirdiler yahu..
• birlikte eylenelim, birlikte bulanalım tadında bir yazarlıktır artık ne yazık ki. aldığı parayı hak etmeye bile soyunmamış kişilerce kapılmış köşelere çıkar adı, okunmaz haldedir ama okuyanı vardır.
  (bkz: vardar ovası)
• türkiye'de blog yazarlığından hallice.
• türkiye'de bu mesleği seçenlerin çoğu köşe olur, yazar olamaz.
• birazdan başvuracağım meslek. cv'ye ekşi sözlük yazınca hemen kabul ediyorlarmış. bazı köşe yazarlarını emekli ederek. evet megalomanım bu konuda. çoğundan daha fazla kişilik sahibiyim. bence.
• türkiye'de ayşe arman'la yozlaşıp ayşe özyılmazel'le ayağa düşmüştür.
  
  bu iki isim arasındaki fark ise ayşe arman en azından günlük hayatta renkli bir arkadaş olabilir belki ama ayşe özyılmazel'den sadece tek birşey^* olur.
• ne olduğunu tam olarak bilmesem de, ölen bir insana saldırıp onun üzerinden rant yapmak, kendini gündeme taşımak değildir. sonra bunlara insan diyoruz. yazık, çok yazık.