krematoryum

• (bkz: antalya krematoryumu)
• (bkz: auschwitz)
• türkiye’de 1930 tarihinde çıkan umumi hıfzıssıhha kanununda ölülerin yakılmasını düzenleyen hükümler var. bu kanun sonrasında da ülkemizde krematoryum açılmış.
  1975-1976 yıllarında ankara’da eski ankara belediye başkanı vedat dalokay zamanında bir krematoryum yapılması girişiminde bulunulmuş, ancak hayata geçirilmemiş. istanbul’da ise ilk kez şimdiki zincirlikuyu mezarlığı’nın yerinde kurulmuş. 1930’larda çıkan kanun sonrasında burada bir krematoryum yapılmış, yaklaşık 4,5-5 sene açık kalmış ancak hiç kullanılmamış. burada 1918 yılında da bir krematoryum yapılmış.
• nazım hikmet ran'ın "nereden gelip nereye gidiyoruz" adlı şiirinde geçen, tüyler ürpertici sözcük.
• yahudi sorununa 20.yy ın ilk yarısında ve avrupanın ortasında hitlerin bulduğu çözümdür.
  edit : yahudi sorun değildir. insandır.
• cesetlerin yakilmasi icin insa edilmish firinlar. profesyonel krematoryum operatörlerine göre, bir cesedi yakmak için ihtiyac duyulan sure yaklasik 2 saat. toplama kamplari krematoryum firinlarina sahipti cunku tifus salgini sirasinda olenlerin cesetlerinin sihhi gerekcelerden oturu ortadan kaldirilmasi gerekiyordu. cesetlerin uzerine yapisan tifus bitlerinden dolayi tehlikenin buyumesi sozkonusu idi. bu yuzden, hayatta kalan yahudilerin yasamlarini tehdit etmemeleri icin bu cesetlerin yakilmalari yoluna gidildi. bu amacla naziler toplama kamplarina ozel firinlar insa ettirdiler. ayrica, yaygin salgin sirasinda kitle olumlerinin yasanmasi, bu cesetlerin suren savas sirasinda gomulmesini de teknik olarak zorlastirmistir. bir yandan agir sartlar altinda savasi surduren nazi almanyasi, ote yandan kamplarda yer ve eleman sikintisi cektigi icin naziler, tifusten olenlerin cesetlerini firinlarda yakma karari almistir. bazilarina gore yapilan bu hareket soykirim olarak da degerlendirilmektedir.^*
• istanbul universitesi veteriner fakultesinde de bir tane olduğu hocalarca söylenen yer. gören duyan bilen yok fakat ara ara yükselen kötü kokulu dumanlar varlığını kanıtlar nitelikte.
• laiklik ilkesine gore türkiyede bir iki tane olmasi gerektigine inaniyorum ben, her kendini bilen insan gibi.. ama türkiyede yoksa zamanında yenilen haltlar sonucu olabilir bu yokluk.. zira anlamiyorum ben, bir insan nasil küle doner eder falan.. elinin ayari kacsa kül mül kalmasa sagda solda, al basina belayi arkadas.. kesin zamanında birileri yedi bu halti "olm napicaz" dedikten sonra da "usta soba yaniyor onun küllerini koyalim kim anlicak" diye akil veren cirakla birlikte, soba külleri kaktirilmis olabilir merhumun ailesine.. boyle olunca binbir skandal tabi.. gazete arsivlerimiz, krematoryumlarin aktif olarak calistigi 40 li yillara kadar uzanmadigindan net olarak bilemiyoruz
  
  "merhum'un külleri diye, mese odunu külleri kaktirdilar"
  
  gibi gazete mansetleri olmus olabilir. saglik bakanligi da bunun üzerine lağv etmistir krematoryum müesseslerini belki.. net bilmiyorum, bilemiyorum acikcasi.. yarin bi gün acilirsa -ki acilacaktir- boyle olaylar yasarsak, hic sasirmayacagim.. aha da buraya yazdim.
• ülkemizde bulunmamasının insan haklarına aykırı olduğunu düşündüğüm ve kafamda stratejiler ürettiğim ölü yakma kurumu.
  
  efendim vaktinde yapılmasına karar verilmiş ama nedeni bilinmez bu yerlerin kapatılmasına karar verilmiştir. sebeplerinden birinde de, "ölüye zarar verilmeyeceği" gerekçesi yer almaktaymış. yahu ölüye zarar vermemek, bedeni toprağa teslim edip, cesedin 10 gün sonra patlaması neticesinde tüm organ ve bedeni aç toprak kurtları ve bakterilere emanet etmekle mi olur ?
  
  bir başka nokta, belediyelerin bu noktada krematoryum açabilme yetkisi olmasına rağmen sayın melih gökçek ve birçok diğer belediye başkanı tarafından bu konuda adım atılmamasıdır.
  
  ben örneğin şahsım adına, bedenimin orası burası yıkanarak kefenlenmesini, popoma pamuk sokulmasını, bedenimin toprağa karıştırılmasını, sonra da kurtlara yem olmayı istemiyorum. gönlümce yakılamayacak mıyım ?
  
  önerim ve geliştirdiğim fikir şu, belediyeye vasiyet gereği yakılmak isteği bildirilir. ancak krematoryum olmadığından bunun gerçekleştirilemeyeceği belirtilerek krematoryum talebinde bulunulur. belediye ya reddeder ya cevap vermez, iptal davası açılır. iptal davası da reddedildi diyelim gidilir danıştaya, danıştay da reddetti onadı diyelim, gidilir avrupa insan hakları mahkemesine... krematoryum kurulmasına karar verilmese bile, bu ülkeye ceza verilmezse neyim... o da bana ve öldükten sonra yakılmak isteyenlere yeter de artar bile.
  
  (bkz: sözlük ben deliriyorum)
  (bkz: öldükten sonra yakılmak isteyen insan)
• bir kere meraktan gittigim, ama icine kadar girmeye cesaret edemedigim -zaten girmek yasakmis yakinlar disinda- ölüleri yakmak icin kurulmus dev firinlarin bulundugu bina oluyor. benim gittigim normal mezarliklarin ortasinda bulunan büyük bacali bir yerdi.
  benim iceri girmeye asil cesaret edememe nedenim, sanirsam etraftaki üzgün, ya$li, yas tutan, ölülerine son görevlerini yapmak üzere özene bezene hazirlanip gelmis insanlarin arasinda turist gibi kacmam olmustu, göze batiyordum.
  
  krematoryumda olay söyle oluyor: (ülkeye, gelenege, dine göre degismekle beraber)
  ölüler krematoryumda yakildiktan sonra kalan küller küplere konuyor ve bu küpler ardindan topraga gömülüyor veya denize atiliyor. ee madem topraga verecektin ne diye yaktin ölüyü diye soruyor insan dimi? küp gömmek, koca vücudu gömmekten daha ucuza geldiginden, ayrica salgin hastalik tehlikesinin de önüne de gecildigi icin bu yöntem tercih edilebiliyor. bir baska imkan da; saglam malzemeden yapilmis küpü, küp duvarlarindaki ni$lere koymak. ya da denize savur gitsin.
  
  ben krematoryumda, ölü olsam bile, yakilmak, firina verilmek istemezdim. gelemem lan ben o kadar sicaga. toprakta dogaya karisayim, üzerime bir gül agaci dikilsin mesela, gübre olayim daha iyi.
  
  türkiye'de krematoryum sistemi devam etseydi de söyle birsey olurdu herhalde:
  agzinin kenarinda sigarasi olan ustam, pide firini gibi bir firinin basinda kocaman tahta sopalara ölüyü yerlestirir, sopayi usta bir manevrayla cevirerek bedeni aleve atar, "atesi besleyin lan" diye de saga sola bagirip cagirirdi.