• kendisinin tespit niteliginde şöyle de bir yazısı daha var:

    "‘yüzde 60’ niye bize düşman?

    şu kadarını söyleyebilirim, mesele dindarlık-laiklik meselesi değil. en azından sadece o değil.

    evet, çoğumuz ailesinin görüşlerinin de etkisiyle cumhuriyet’in laiklik ilkesi ve batılılaşma-modernleşme projesiyle içselleştirilmiş bağlar kurdu. aldığımız eğitim aklımızı açan, dinsel inançları sorgulamayı kolaylaştıran nitelikteydi. böylece azımsanmayacak bir kısmımız din ile ilişkisini tamamen kesti. çoğumuz ise sadece manevi bir dayanak olarak inanıyor ve dinin vecibelerini yerine getirme işini en kötü ihtimalle ölüm korkusunun aklı karartmaya başladığı yıllara erteliyor. ama gerçek hayat, platon’un mağara alegorisinin tam tersidir. maddi gerçekler ideallerin değil, idealler (veya düşünceler) maddi gerçeklerin gölgesidir. dolayısıyla akp mitinglerini dolduran kitlelerin bizden hazzetmemelerinin sebebi sadece dini duygularımızın daha “gevşek” olması olamaz. eğitimli, profesyonel emekçilerle az eğitimli yoksul kitleler arasındaki psikolojik mesafenin böylesine açılmasının maddi bir sebebi olmalı.

    bu sebep ücret eşitsizliğidir.

    patron, vasıflı emekçiye daha fazla ücret vermek zorundadır çünkü o emekçi hayatının bir bölümünü çalışmaya başlamadan önce eğitime ayıracaktır (evet, kendimiz için değil müstakbel patronlarımız için okuyoruz). dolayısıyla, mühendis veya doktor ücreti asgari ücrete eşit olamaz çünkü arada fark yoksa kimse patronların hayrına yıllarca üniversite okumaz; ücret eşitsizliği kapitalizmde zorunludur(1).

    buna rağmen, yoksul kitlelerin görece yüksek ücret alan profesyonel emekçilere düşmanlığı yeni bir olgu; zira akp gericiliği, daha önce hiçbir iktidarın cesaret edemediği bir işi yaptı ve bir kısmı sefalet koşullarına yaşayan kitlelere bizi hedef gösterdi. islamcı muhafazakârlığın din ve ahlakını reddediyor olmamız bir meseleydi kuşkusuz; ama ülkenin üzerine çökmüş karanlığın başmimarının sesini titrete titrete çektiği “hor görülmenin ne demek olduğunu biliriz” söylevleri “bunlar rakı sofrasında ülkeyi kurtarır”dan çok “bunların tuzu kuru, siz sefillere ben sahip çıkıyorum” vurgusuna dayanıyordu.

    çok sayıda insanın geçinmek için akp’ye el açar hale gelmesi, geçim yardımlarının hak olmaktan çıkıp basbayağı adam seçilerek verilen bir sadakaya dönüşmesi, yoksul kitlelerin giderek “kalpsiz dünya karşısında afyona” muhtaç edilmesi bunu kolaylaştırdı(2). ama asıl mesele resmi söylemde “mum gibi eriyen ama aydınlatan” öğretmenin yerini “yılın üç ayı yata yata maaş alan” öğretmenin; şifa dağıtan doktorun yerini günde yüzlerce vakaya bakmak zorunda bırakılan ve acil serviste hasta yakınları tarafından linç edildiğinde sahip çıkılmayan doktorun almasıydı.

    yeni türkiye inşa edilirken devletin âli kürsülerinden yaşamın her alanında yoksullara hedef gösterildik. hayatımız kuşatıldıkça da çaresizliğin verdiği öfkeyle cahil bırakan ile bırakılanı aynı kefeye koyduk ve sıradan insanlara duyduğumuz öfkeyi çok sakil biçimlerde dışavurarak yenilgimizi kendi elimizle tamamladık. biz aziz nesin’in “halkın yüzde 60’ı aptal” lafı üzerinden kendimizi eylerken akp’nin ideolojik bombardımanı altındaki yoksullar sefil hayatlarının sebebi olarak asla karşılaşmadıkları koç ve sabancıları değil, her gün karşılaştıkları bizi görmeye başladı. akp ilkellik ve hasetlerini körükledikçe, sahip olduğumuz ve herkesin sahip olması gereken yaşam kalitesine kendileri de sahip olmayı değil, bizim elimizdekileri kaybedip onlar gibi olmamızı ister oldular.

    artık kaçacak yerimiz kalmadı. elimizdeki ayrıcalıkları (ki buna düşünebilme ayrıcalığı da dâhil) savunmaya çalıştıkça, her şeyi kaybedeceğiz. bu cendereden tek kurtuluşumuz var: toplumun tutabildiğimiz kadarıyla gerici kuşatmayı yarıp, sefalet ve cehaletten başka bir şey üretmeyen bu düzeni yıkmak, herkesi eşit ve insanca bir yaşama kavuşturmak zorundayız."

    link
  • vefat eden özer kızıltanın ardından "biraz naif ama çok iyi bir filmdi takva. üzücü..." diyen kişi. vefat haberini araya hafiften bir eser eleştirisi sıkıştırarak vermek... neden bilmem çok tuhafıma gitti. hani ölen akademisyene "şu şu yazısı biraz acemice tasarlanmıştı ama çok iyi bir makaleydi. üzücü" demek; ya da ne bileyim ölen kuaföre "saç kesimini pek beceremezdi ama boyası çok iyiydi. üzücü" demek kadar tuhaf. ölümden söz ederken, aramızdan ayrılan kişinin fani dünyada yaptığı herhangi bir iş hakkında küçümser bir eleştiride bulunma gereği duyması bana göre epey lüzumsuz ve biraz da rahatsız edici.
  • 31 mart 2019 yerel seçimlerinde tkp'den şişli belediye başkan adayı olmuş akademisyen.
  • edebiyatta lümpenleşmekonuşmasıyla beni mezhebi liberal itikaden komünist yapan adamdır.

    edit: @uzunada1969 uyardı, link yenilendi.
  • youtube'a adı soyadı girildiği zaman birbirinden faydalı pek çok panelini izleyebileceğiniz komünist akademisyen, eski solportal yazarı
  • (bkz: bilmiyorlar ama yapıyorlar, yazılama yay.)
  • kendini bira içmelik arkadaş veritabanına eklemesi gereken hezarfen,
    yoldaşlık hukuku bunu gerektirir.
  • (bkz: #51347089)
  • sanat konusundaki cehaletimden midir bilemedim ama youtubeda yer alan bir videosuna denk geldim ve izlerken ufkum açıldı. durup durup abi çok iyi ya tepkisini vermekten alıkoyamıyorum kendimi. başka ne der neler yapar bakayım diyorum umarım zamanım olur.

    bahsi geçen video.
  • dün sol gazete'nin kültür sayfasında milcho manchevski'nin yağmurdan önce (pred dozhdot) isimli filmiyle ilgili güzel bir değerlendirme yazısı yazmış olan allahsız komünist.*
hesabın var mı? giriş yap