• merhaba sayın dinleyen; (bkz: kaybedenler kulübüne hoşgeldiniz)
  • iftarda kendi yiyeceklerini kendin ayarlarsın, kendi başına yersin. o nedenle biraz hüzünlü bir eylem diyelim. ramazan muhabbet ayı, muhabbetsiz iftarda oruç açılmıyor be..
  • yıllardır yaptığım eylem. insan yalnız olduğunu daha yoğun bir şekilde hisseder böyle bir dönemde. eşle dostla yapılan iftarlar dört gözle, sıcacık yumurtalı pide kıvamında beklenirken, tek başına yapılan iftarlar yavan bayatlamış kuru ekmek tadındadır.
  • bakış açısına göre değişen bir eylemdir.

    bence gayet de güzeldir.
    kafa rahat.
    he teklife de açığım.
    paşa gönlüm:)
  • ilk birkac yil zorlar, oyle ki gozlerimin doldugunu bile hatirlarim. ama sonra alisir gidersiniz. fark etmezsiniz bile. hatta saati belirlenmis aksam yemegine doner olay iftardan ziyade.
    sonra bayrama dogru ailenizin yanina donunce iftar hissi geri gelir, hah dersiniz simdi oldu.
  • basit bir çözümü var.

    yalnız başına oruç açan başka birisini daha bulacaksınız. iki yalnız, bir iftar sofrasında yalnızlığınızı ve pidenizi paylaşacaksınız. sonra da çay içeceksiniz. ağırlığı alır.
  • yalnız başına yemek kadar koyar insana. yemek gibi en temel ihtiyaç bile sosyal bir ihtiyaç aslında, birileriyle beraber yemek yediğinde asıl mutlu oluyorsun.
hesabın var mı? giriş yap