• çok kritik bir maçta atılan galibiyeti perçinleyen golden (ikinci gol olabilir, üçüncü gol olabilir, 90'da gelen ilk gol olabilir) sonra pınarbaşı burma burma yapılırken; tezahürata katılır seyirci. o ara şöyle bir stada göz gezdirir. manzara muhteşemdir. ses muhteşemdir. tüyler diken diken olur. boğazda bir şeyler düğümlenir. gözler dolar handiyse. taraftar olmayana anlatmak çok zordur. pınarbaşı burma burma biter. bir sigara yakılır. o an psikolojik olarak en az futbolcular kadar yorgun olduğunu hisseder taraftar. benzersiz bir duygudur işte bu. "maça deşarj olmaya gider bu ayılar" diye götünden analiz yapanlar gelir birden aklına taraftarın. "hade gidin lan" der, bir nefes daha çeker sigaradan.
  • komik geliyor di mi? eğleniyor musunuz gençlik?

    kahretsin diyorum, ilk aşık olduğum kızı bu şarkı çalarken gördüm, ilk defa onla bir arkadaş ortamında bir araya geldiğimde fonda bu çalıyordu, ona açıldığımda kulaklarımda yankılanıyordu, o bana en içten ve hüzünlü haliyle bana "siktir git beeee, ne yapışkanmışssın sen. sevgilim var diiyorum defol git beea" derken çevredeki bir dükkanda bu şarkı çalıyordu. ah minnoşum, seni unutamadım. kulaklarımda gene aynı melodi seni düşünüyorum: "pınarbaşı burma burma yar yar yar"
  • bunun daha damar daha derini takım(ki tezahürattan anlaşıldıgı kadarıyla malum) sahaya çıkarken hiç eskimeyen beşiktaş ım sen çok yaşa da yaşanır hiçbirşeye degişilmez senin sevgin bu dünya daya gelince hissedilenler(ki bunun nedeni çogu zaman bir önceki hafta yaşanmış maglubiyettir) ancak yaşanınca anlaşılabilir. ki yine hayatında tribüne birkaç kez ugramamış birine anlamsız gelir bunlar. birkaç kere çünkü, ilk birkaç gidişte kişi tribünlere yukardan bakar böyle şeylere uzak durur. ama birkaç kez havayı tattımı erir adeta.
  • "bu gece barda" tezahüratını söylerken oluşan duruma eşdeğer bir durumdur.

    skoru garantiye alan gol gelince hele de maçın sonu yaklaşmışsa müthiş bir coşku ile söylenmeye başlanan tezahürat. görece tenha olan eski açık tribünde halay çekmeye başlayan taraftarlar gözlerin hafifçe nemlenmesine sebep olur.

    gerçi beşiktaşımızın maçlarında skorun ne olacağı maç bitmeden belli olmadığı için biraz tırsarak katılırım bu coşkuya ama olsun.
    risk budur.
  • "cileeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeğğğğğ, (dumdumtıkıtakdumtıkıtak) , cile bülbülüüümm allahh!!" versiyonu da vardir bunun. allah derken öyle bir hislenirsiniz ki, "allahim sana geliyorum" manasi cikar.
  • http://www.youtube.com/watch?v=jkpx2w7vnyg

    di$ardan boyle gozukuyorken gel de hislenme arkada$.
  • tribünde pınarbasi burma burma yaparken ;

    golü attık, yanımızdakini fatih terim gibi sarsıp tokatladık, varsa rakip taraftara dönüp hınç dolu kelime,cümle sarfiyatını gerçekleştiriken ellerimiz,kollarımız hatta ve hatta kafamız da boş durmadı,çıldırdık,azıttık..taşkınlığımız normal seviyesine döndüğü vakit etrafa kulak kabartmaya başladık ve;

    "o da ne?" bi yerlerden bi tezahürat başlatma çabası var..omuz omuza vermiş öbek öbek kitleler kafalar önde tepinerekten -" pınor boğşı buuuğrma burma yööaar yööar" deyip tıkanıyor. o an o öbek çığırmalar bütüne hazırlık oluyor..biz de hemen yanımızakilerle enseye tokat samimiyet derecesine yükseliyoruz.atıyoruz kolumuzu elemanın enseye, o da atıyor, organize oluyoruz anasını satayım..kendiliğinden oluyo bunlar ve o ses geliyor - büüür ,kiiü, üüüöç...punnaar başşşı buğrma buğrma yoaar yooar yoar yar yar yarraman..bu kısıma hafif ve yavaş sekerek ,ağırdan alarak başlıyoruz, lakin "yar yar aman" kısmı tekerrür ederken, desibel tavan yapıyor stadda, kusuyoruz orda, şah damarımız belirginleşiyor, suratımız bıçkın ve aptal bi ifade alıyor,baktığımız bi nokta yok, sevinirken kızıyor, çoşarken gürlüyoruz...sonra yaz geliyo kuşları öttürüyoruz, " leylim" kısmı tezahürat için fazla efemine ve dandik kaçtığından o sözcüğü " leeöğyliüm" diye zikrediyoruz.çayırda bulup, ellere vermediğimiz kısımda ise suratımızdaki bıçkın,sinirli ve aptal ifade, yerini sevinçli ve mal bi ifadeye bırakıyor.bu kısmı daha seri söylerken, yorulduğumuzdan olsa gerek, ensesine,omuzuna kolumuzu atıp, denge uğruna üstündeki kıyafeti çekiştire çekiştere maksimum rahatsızlığı verdiğimiz insanlarla öne meylediyoruz ama düşmüyoruz..kaba gülüşler, ittirmeler ve çekiştirmelerle denge noktamıza ulaşıyoruz yeniden.ve işte evet, bir "pınarbaşı burma burma" daha sona eriyor..
  • türkünün ortasında doruğa çıkan hislenme hali. taraftar delirmiş, 'hayde ha ki üç dört pınarbaşı burma burma diye girmiş türküye, -çayırda buldum seni- kısmına geldiğinde nefes gitmiş, zıplamaktan, denge kurma çabasından derman kalmamış. sineme sarsam seni derken ses düşmüş, herkes bitkin, neye sevindiğini unutmuş fiziksel yorgunluktan. işte o an sineme sarsam seni dedikten sonra es veriyor türkü. taraftar 2 saniye içinde sahaya bakıyor, etrafına bakıyor, skorborda bakıyor neye sevindiği bir daha dank ediyor kafaya, dakka 87 maç 2-0. o 2 saniyede oluyor her şey, ve öyle bir 'ohh' daha çekiyor ki, işte sineme sarsam seniden sonra- ooooooooooo' çekerken doruk noktasına ulaşıyor. neyse cidden anlatılmıyormuş.
hesabın var mı? giriş yap