• tesadufen denk geldim, iyi ki de gelmisim. kesinlikle izlemeye deger, oyunculugu guclu biyografik film. sozlukculer tarafindan rabet gormemesi cok sasirtici.

    gercek hikaye olmasi elbet konuyu cok guclu kiliyor, ama gerek phiona mutesi'yi canlandiran madina nalwanga olsun, gerek annesini canlandiran lupita nyong'o olsun cok basarili perfermans sergilemisler.

    ama benim asil deginmek istedigim nokta; bir ogretmen, idealist bir ogretmenin cevresine, hayatina dokunduklarina ne tur guzellikler getirebilecegini. tek bir hayati degil 10larcasinin hayatina dokunuyor. yokluk icinde yasayan, okula gidecek paralari dahi olmayan insanlara nasil isik olunabilecegini gosteriyor, keske hepimiz azicikta olsa boyle olabilsek.

    cekimlerse sahane, ugandayi cok basarili bir sekilde goruntelemisler.

    yonetmen koltugunda ise mira nair oturmaktadir. bulun izleyin, size tavsiyemdir.
  • uzun zamandır izlediğim en güzel filmdir. bittiğinde yaşadığım duygu dalgalanmaları nedeniyle yorulmuştum. satranç bilmem ama son satranç sahnelerinde gerilimi ve heyecanı o kadar yüksek dozda yaşadım ki sanki phiona* ile satranç öğrendim.

    filmde koçun motivasyon için anlattığı minik hikayeyi ömrüm boyunca unutmayacağım. 3 yaşındaki çocuktan 70 yaşındaki dedeye kadar herkesin anlayabileceği bir "asla vazgeçme" teması vardı. karakterler çok sağlam.

    eğer başarı hikayelerini seviyorsanız ve tipik hollywood çekimlerinden sıkıldıysanız hemen izleyin. ama ben ok ağladım siz ağlamayın.

    not: hollywooddan sıkılmadıysanız da izleyin. çok güzel bak, cidden.
  • uzun bir uçak yolculuğu sırasında yeni izlediğim filmdir. muhteşemdi tek kelime ile.
    gerçek hikaye olması ve görüntüler ile pekiştirilen hikayenin akıcılığı beni benden aldı. izlediğim filmler arasında ilk 10'a girer.net.
  • sözlük tarafından yine değeri bilinmeyen filmlerden biri. liseye giden kardeşimi gişe filmlerinden uzak tutmak için götürdüğüm başta senaryo(gerçek hikaye) olmak üzere oyunculuktan, yönetmenliğe kadar tamamıyla hayran kaldığım film.

    hele kapanış jeneriğinde oyuncularla gerçek hayattaki kişilerin yan yana akması oldukça etkiledi beni.
  • az evvel izledim ve duygusal birisi değilim ancak kimi yerlerde cidden ağlamak istedim. gerçek bir hikayeyi anlatıyor ve afrika hakkında bilgi sahibi olmamızı sağlayacak çok öğe var. saçma sapan filmler yerine izlenilmesi gereken bir film.

    diğer taraftan ikinci defa bir spor biyografi filmi izledim 2017'de diğeri de pele'nin hikayesiydi. yoksulluktan gelip yetenek ve azmiyle elde edilen başarı hikayeleri her ikisi de. ancak bu filmi daha çok sevdim.
  • satranç, “küçük olanı büyük yapabilen” bir spordur mesajını veren film azim ve başarı öykülerine ilgi duyanların zevkle izleyeceği bir yapım.
  • uganda'da damı bile olmayan evlerde büyüyüp, köyündeki idealist öğretmen sayesinde satranç öğrenen phiona mutesi'nin bugüne kadarki hayat hikayesini anlatan biyografik film. konu zaten güzel ama görüntüler ve akıcılık da oldukça iyi.
  • gerçek bir hikayeye dayanan bir dram filmi.

    ugandalı felaket yoksulluk içinde yaşayan phiona mutesi'nin satrançla tanışmasından sonra değişen yaşamını anlatıyor.

    bir noktada canımı sıkan satranç dahisi olarak lanse edilen kızın aslında sadece 1600 elo civarı güçlü bir klüp oyuncusu kuvvetinde olmasıdır. gerçi bu da uganda şampiyonu olmasına rahatlıkla yetmiş.

    oyun hayatına pozitif bir etki yaratmış, seçeneklerini o yaşam koşulları için müthiş geliştirmiş, daha neden yalana başvuruyorsunuz, ne gerek var ki?

    bunun dışında sıcak, izlenesi bir yapım.
  • çok güzel bir film olduğunu biliyordum ve geçen gün izleme şansım oldu. gerçekten hissettirdiği duygu yoğunluğu iyidi. çocukların inançları, azimleri ve başarı sahnelerinde sevinçten, ailelerin sefillikleri yüzünden de çaresizlikten gözyaşlarımı tutamadım.
    yaşanmış bir senaryo olması, film sonunda gerçek karakterle tanışma, onlara ne olduğunu bilmek filme güzellik kattı. filmi izlerken ki o "altın saatli çocuklara karşı katwe' nin fakir pis çocuklarını tutmak", bir yavru ceylanı parçalayan aslan karşısında ceylanın tarafını tutmak ve ceylanın bu savaşı kazanması gibi üst bir mutluluktu. yaşam şartlarına baktığımda damı olmayan evlerde, kendilerine hazırlanın rahat yatağı bile yadırgayıp yerde yatan çocukların, şımarık zenginlere karşı "gerçek" başarısı ugandada da bile olsa benim için gururdu.

    ve bir de ugandanın renkli desenleri, kıyafetlerindeki motifler ilgilenen arkadaşlar için kaynak olabilir.
  • dokuz yaşındaki çocuğumla birlikte az önce izlediğim olağanüstü film.
hesabın var mı? giriş yap