• vay anasını...

    zamanında söylediğinizde bir gün sonra istediğiniz cd hazır olurdu ama genelde dışarda polis olduğundan çantaya falan saklayıp çıkardık buradan. bir de hazır cd kutusu vardı ve beklemek istemediğinizde hemen bir şeyler kapıp gidebilirdiniz. buradan 10 yaşımdayken aldığım(ben 10 yaşımdan beri metalciyim ulaaan!) fear of the dark tişörtü ile üst sınıflardaki abilerin "genç metalci" övgülerine mazhar olmuştum.

    lisedeyken çok gereksiz müzikler dinlediğim için saçma sapan albümler aldığımı farkettim burdan. bursa'ya geri dönüp uğramak gerek.
  • hala açık. 90'lar ve 2000'lerin bursa'sından kalan az sayıda güzel şeyden biridir.
  • en son gittiğimde -yaklaşık 3-4 yıl oluyor- işin boyutunu metal müzik grupları tişörtlerinin ötesine götürerek bursaspor eşofmanının falan satıldığını gördüğüm lakin her şeye rağmen benim için çok şey ifade eden efsane dükkandır. abimle birlikte o baskı makinesinin arkasındaki cam tezgahtan az mı albüm almıştık. hala evde durur hepsi. oysaki her gün dinlediğimiz şarkılardı ama o albümleri alıp da eve koymanın tadı çok başkaydı. işte bize bu mutluluğu yaşatan oradaki güleryüzlü abilere minnettarım. sağ olsunlar her gittiğimde şuraya şunlar gelecek buraya bunlar gelecek deyip konserlerden haberdar ederler ve çok deli muhabbetleri vardı.

    yamulmuyorsam fatih abiydi. saçını arkadan topuz yapan. çok zaman oldu unuttum... michael jackson'ın taşaklarıyla ilgili bir muhabbetimiz olmuştu. aklımda hep anıdır onlar. sağ olsunlar 6 aralık 2008 amon amarth istanbul konserinin biletini bize özel getirtmişlerdi, o sayede johan hegg hayvanını görebilmiştik. bursa'ya döndüğümde yapacağım ilk işlerden biri olacak oraya gitmek. ne var ne yok merak ediyorum dükkanda. insan girdi mi çıkarmıyordu. çıkınca da yemek yeriz. ya da yok lan. bizim oradaki pideciden lahmacun alırız. bakkaldan da kola.

    (bkz: sırıtma öyle)
  • belli bir yaşın üzerindeki bursalı metalcilerin mutlaka yolunun düştüğü dükkandı.
  • bursa'nın metalci dükkanı... inönü caddesi, inegöl çarşısı 1. kattadır. korsan cd, kaset, t-shirt, ıvır zıvır satar. yalnız parayı t-shirt baskı işinden kazanırlar. dükkanın işletmecisi barış, itü mimarlık mezunudur.
  • 90'lı yıllardaki gençliğimizden bugüne kalan bir bursa güzelliği. işim olmasa bile heykel'e çıktıkça uğrar bişeyler alırım burdan.

    ey gidi be, ilk siyah iron maiden t-shirtlerimizi de burdan aldık, demir burunlu asker botlarımızı da. o zamanlar yerli-yabancı fanzinleri ilk bu mekanda görür, metal camiasına ait haberleri ilk dükkanda öğrenirdik. maiden'in kadroyu değiştirdiğini de burda öğrendik, def leppard ve metallica'nın davayı sattığını da.

    gerçi iyi ki de satmışlar davayı. load'ın güzel albüm olduğunu saçları kestirdikten sonra anladık. *
  • ilk metallica tişörtümü burada bastırmıştım. sıktığında poposundan bok çıkan inek anahtarlığı almıştım buradan hey gidi. kuzenim de arabanın dikiz aynalarına asılan zar şeklindeki süsten almak için gitmiş, "sizde tüylü zar var mı?" dediği için sağlam makara malzemesi olmuştu, çok güzel anılara ev sahipliği yapmış bir yerdir vesselam.
  • çocukluğumda yanındaki dükkana korsan playstation oyunları almak için uğradığımda vitrindeki şaka malzemelerine, efendime söyleyeyim maskelere, tişörtlere falan bakmak gibi huylar edinmiştim... zaten o yaşlarda -10-13 civarı- buraya gidip de vitrin şoparlığı yapmayan yoktur herhalde.

    yalnız bu mekanın adında hiç meymenet yok...
  • barış gibi ilginç bir herifin işlettiği yer.
  • dükkana ismini veren şenol bey aslında müzik öğretmenidir. taaa ilkokulda iken bizim sınıfa gelmiş, okul korosu için seçme yapmıştı. mandaboz bir kulağım olduğundan blok flütten çıkardığı sesi verememiş, koroya alınmamıştım. bu ufak anıyı geçen gittiğimde anlatınca, "o zamanlar acele etmişimdir, fazla ilgilenemiyorduk seçerken" gibi tevazu içeren bir açıklama yaptı. nitekim yeteneksiz adamsan, hoca ilgilense ne olur?
    güzel t shirtler bulmak mümkündür. ankara'da dahi bulamadığım pink floyd ve motörhead baskılı iki t shirt sahibi yapmıştır beni.
hesabın var mı? giriş yap