sözlükçülerin en eften püften başarıları

• yaşıyor olmak.
• ilkokulda servisi ekmek ve ara sokaklarda kaybolmak. sonrasında yol ayrımına gelip, caddeden geçtiği varsayılan araba seslerine kulak verip, doğru yola sapıp kurtulmak^*
• üniversitede müzik eşliğinde ders çalışırken, radyo mydonose 'un her saat başı hediye vermesine denk gelip, cep telefonunu otomatiğe bağlayıp mesaj atmak ve her saat başı hediyeleri kazanmak.
• pazardan eve donerken, annenin arkasinda birden yerde 20 milyon bulmak (kirmizi) ve cisim geldi ayagina torbalarla kosturup eve hizlica gitmek, anne gelmeden atariciye kacmak, ve alinan 20 ceton ile mustafayi bitirmek.. baris abiye de "uur birak geceyim" dediinde, "15 ceton um daa var istememz ben gecerim" gideri yapmak ama yine de dayak yememek..
• sakal traşı olurken burnumu kesebiliyorum.
  
  evet başlığın eften püften salaklıkları olmadığının farkındayım!
• küçükken bakkala zorla yollandıktan sonra para üstüyle alınan çukulata^*lı gofretin mideye indirilmesi.
• oklavadan düşmek.
• yil 1993, ya$ 15, pendik mefa atari salonu, pazar gunu: (kalabalik olur pazar gunleri)
  street fighter 2 oyununda, zangief karakteri ile tek jetonda arka arkaya, 12 degi$ik insani 43 defa madara etmi$tim. hani guzel dans edersin de, dans pisti etrafinda kalabalik toplanip seni izlerya... ayni oyle butun atari ahalisi benim 2 saatlik performansimi izlemi$ti. benim ego tavan yapmi$ti. dile kolay ken, ryu felan degil, zangief bee... ulan o gunden sonra uc gun uyuyamadim, yillarca unutamadim. o atari salonu manifaturaci olmu$, ya$ 31 olmu$, benim gozlerimden ya$lar gelmi$ kim neylesin...
• 1.2 palio ile aralık ayında yarım metre karda zincirsiz olarak ılgaz'a çıkmak.
  
  ve gece karanlığında inmek, yine zincirsiz.
  
  (bkz: evde denemeyin)
• (bkz: cep telefonu kullanmamak)