the fat of the land

• bu seneki rock'n coke'a katılan arkadaşlarımın ankara'ya döndüklerinden beri ellerinde cep telefonları, sürekli çektikleri videoları "ben böyle performans izlemedim", "konser boyunca ayağımızın yere değdiği süre havada asılı kaldığımız süreden azdı", "yine olsa yine giderim" ve türevi yorumları refakatinde izletmelerinden mütevellit tekrar kişisel gündemime aldığım ve beni bir kez daha hayretler içinde bırakan albüm. '97 diyoruz ya, 12 sene öncesi. '97 bana hala çok yakın bir tarih gibi geliyor esasen; 97 model bir araba hala "modern ve yenidir" diye çakıyor zihnimde, 97 doğumlular konuşmayı yeni yeni sökmüştür filan diye düşünüyorum ama hobarey birader. dolly'nin klonlandığı sene 97, lady diana'nın, rahibe teresa'nın hakkın rahmetine kavuştuğu sene, titanic'in ortalığı kasıp kavurduğu sene. çok eski lan! şimdiye kadarki hayatımın tam yarısı! o yıldan şu güne müzikal bağlamda neler neler olmadı. yenilik değil, devrim adeta. en kaba tabiriyle eski çamların bardak olmaya başladığı zamanlar, şu "eski metalcilerin yavaş yavaş elektronik müziğe kaydığı" dönem. müzik piyasası rezalet. spice girls diye bir grup -akabinde akım- adım atıyor sahneye filan, hatırlayın..
  
  sonra the prodigy çıkıyor ve bu albümü yapıyor. hasiktir! ne biçim de zamanının ötesinde bir şeydi be! dans ve electro için ne kadar da radikaldi! smack my bitch up delirtmişti herkesi, o zamanki müzik dergilerinde çıkan haberleri hayal meyal hatırlıyorum da klibi ayrı tantanaydı, 2 satırcık sözleri ayrı. sansürün, yasaklamanın tillahını görmüştü. her şarkısı ayrı bir hit'ti resmen. rave olgusunu diriltmiş, bassa yeni bir açılım getirmiş, anlat anlat bitmez, çok özel bir albümdür the fat of the land. suya düşmüş taş gibidir, yarattığı halkaların kaymağını hala yemekteyiz. çıktığı dönemin müzik akağını değiştirmiştir. sırf bunun için bile kurban olduğum liam howlett'ın taşakları öpülür be!!
• (bkz: rauf denktaş)
• hemen hemen her şarkısı bir filmin soundtrack'inde yer bulabilmiştir kendine, hatta bazıları birden fazla defa.
• çıktığı dönemde yaşıtım ortaokul-lise gençliği içinde rakçısından metalcisine, hiphopçusundan popçusuna herkesin walkmaninde dolanan bir albümdü bu, o dönem bu tip "türler üstü" herkesin dinlediği bir tek metallica olduğundan ben de bu albümü uzun süre heavy metal albümü zannetmiştim heh.^*
• 2012'nin en iyi albumu.
• güzel olmasının yanısıra çok önemli bir albümdür.
• içinde bir tanecik kötü şarkı olmayan prodigy albümü.
  adamların zirvesidir.
• prodigy imzalı albümde şarkı listesi ise şöyledir
  1 smack my bitch up
  2 breathe
  3 diesel power
  4 funky shit
  5 serial thrilla
  6 mindfields
  7 narayan
  8 firestarter
  9 climbatize
  10 fuel my fire
• müzik marketlerde cdlerin pahalı olduğu yıllarda paraya kıyıp aldığım ilk orijinal albümlerden biri. elektronik altyapılı müzik eskisi gibi dinlemiyorum şimdi. o zamanlar adamlar 98 yılında geleceğin müziğini yapmışlar diyorduk. az önce bu albümü uzun bir aradan sonra baştan sona dinledim ve rahatlıkla söyleyebilirim ki bu albüm bugün çıkmış olsaydı gene aynı şeyi söylerdim. zamanının çok ilerisinde muhteşem bir albümdür.
• 15. yıl versiyonunda bulunan remixlerin hepsi birbirinden şukeladır. bize bu muhteşem remix'leri dinleme imkanı sunduğu için hep beraber prodigy'ye bir kez daha tapınıyoruz.
  
  smack my bitch up (noisia remix)
  firestarter (alvin risk remix)
  breathe (zeds dead remix)
  mindfields (baauer remix)
  breathe (the glitch mob remix)
  smack my bitch up (major lazer remix)