• çin kökenli bir savunma sistemi. aslında sadece bir savunma sistemi değil insanın hayatına pozitif yön veren, yaşama yönelik farklı bakış açıları sunan, insanların birbirleriyle olan iletişim gücünü arttıran bir yaşam tarzı.
  • abartıp saatlerce sert ön kol teması içeren blokları çalıştığınızda çok seksi çatlaklara yol açan spor.
    ha bir de daha yumruk atmayı doğru düzgün öğrenmeden duvar torba dummy dövmeye başlamayın zira her yanlış attığınız yumruğun elinize 2-3 hafta geçmeyecek hediyeleri olacak.
  • pratikte epey etkili bir savaş sanatıdır. "wing chun" dediğimiz şeyin birçok farklı varyasyonu (wing chun, wing tsun, wing tzun, ving tsun, daha böyle gider bu) vardır, hepsi aynı efektiflikte değildir tabii, bazıları karışmıştır vesaire. fakat; muhtemelen zincir yumruk atmayan, atma amacıyla saldırıyorsa da, "atamayan" birinin bir kyokushin karateciye saldırdığı videoyu referans gösterip "işte zincir yumruğun gücü" demek biraz abes kaçar gibi geliyor bana. her savaş sanatının da kendine özgü avantajları vardır, wing tsun'un avantajları epey boldur, her mesafede ve hemen hemen her durumda çalışılır; fakat bu demek değildir ki en iyi dövüş sanatı wing tsun'dur. en iyi dövüş sanatı diye bir şey yoktur ve böyle bir şey olsa dahi teoriyi pratiğe dökmek tamamen kullanıcıyla alakalıdır.

    ek olarak, "martial art'ımsı" değildir, hiçbir özgün dövüş sanatının "martial art'ımsı" olmadığı gibi.

    zincir yumruğun mantığı için: http://www.youtube.com/watch?v=ipfak224798
  • kontrollü bir şekilde yapılmazsa son derece ölümcül olabilen dövüş sanatıdır.
  • işe yaramaz bir savaş sanatıdır evet. müsabakası olmadığı için ve darbe almadan dövüşmek üzerine kurulduğu için suçludur!!
    savaş sanatı dediğin çalışmalarda dahi kol bacak kırılan, kafa göz patlayan stillere denir. nedir öyle wt mt peeeh
    wt çalışmalarında acilen bu tarz sakatlıklar ortaya çıkmalıdır eğer yapılmıyorsa olmaz olsun böyle savaş sanatı.
    yok arkadaş, her savaş sanatının bir diğerine göre eksileri ve artıları olduğunu bilmeyen ve yıllardır bu işin içindeyim, 6 yaşından beri dövüşüyorum ulan!! diyenlerin gazına gelmeyin. araştırın, okuyun, izleyin karar verin. hangi sanatı seçeceğiniz size kalmış ama çıkıp şu şöyle bu böyle sen zayıfsın sen şişman diyenlere kulak vermeyin.
  • uygulamada birçok dövüş sanatında olduğu gibi ölümcüldür. wing tzun'daki biu tze tekniklerini herhangi bir insana yaparsanız öldürebilirsiniz. keza birinin boğazına atacağınız bir muay thai dirseği da adamı çıktığı deliğe sokar affedersiniz. iyi bir boksörün vurduğu temiz bir kroşe, aparkat, hatta bir jab de beyin sarsıntısı geçirttirebilir. wing tzun'un ölümcüllüğünden bahseden arkadaşlar sanırım ölümcül teknikleri düşünerek söylemiş bunu, evet, wing tzun'da epey ölümcül teknik vardır; fakat bu wing tzun'u en ölümcül yapmaz; nitekim en ölümcül dövüş sanatı olması marifet değildir. önemli olan dövüş sanatının kullanılabilirliğidir. bu noktada yine iş kullanıcının eline bakar.

    darbe olayına gelirsek... şimdi, wing tzun'da o kadar ağız-burun patlamamasının sebebi açıktır: wing tzun'cu dakikalarca sürecek dövüşlere hazırlanmaz. sokakta iş 5 ila 20, bilemedin 30 saniyedir. tabii ki dayanıklı olmak iyi bir şey, ama diğer birçok disiplinde bu dayanıklılığı vermenin amacı maç sırasında o noktalara alınacak kural dahilinde olan vuruşların kişiye etkisini hafifletmek. evet, müsabık sporlarla uğraşanlar maalesef vücudunu harap eder fakat bu gerekli bir şeydir, gerekli olmasa bile illa ki başa gelir yani. antrenmanda kırılmazsa o burun, maçta kırılır. ilkinde kırılmadı, ikincide kırılır. çünkü dakikalarca süren bir çok maça çıkıyorsun sen, ne senin ne de rakibinin sokaktaki gibi 10-15 saniyede birbirinizi indirme şansı vardır (istisnalar vardır tabi). bu yüzden o kaval kemiğine sokakta belki hiç darbe gelmeyecekken ringde belki 10000 kez darbe gelecek, kafana gerçek kavgada alacağın darbelerin yüzlerce katını alacaksın. ama bunu sokakta iyi olmak için değil, ringde iyi olmak için yapıyorsun sen teknik olarak. burda tabii ki asla ve asla ringde başarılı olmak için gösterilen çabanın sokakta hiç sonuç vermeyeceğini iddia etmiyorum, öyle bir şey iddia etmek büyük aptallık olur zira. fakat; ring ve sokak birbirinden çok çok farklıdır. ringde eldivenle alabildiğiniz bir yumruğu sokakta alıp ayakta duramayabilirsiniz. bu yüzden wing tzun'daki teknikler darbeyi hiç almamak üzerinedir. tabii ki bu öğrencilerin hiç dayak yemediği anlamına gelmez, belli bir seviyeden sonra antrenmanlar çok sertleşir; fakat asla bir wing tzun'cunun muay thaici kadar darbe almasını beklemeyin, çünkü çalışma odakları söylediğim gibi farklı.

    ring-kafes-sparring meselelerine gelirsek... eldivenler ve korumalıklarla yapılan sparring her ne kadar wing tzun'un o an uygulanmasına engeller teşkil etse de, ben bunu asla sparring'den kaçınmak için bir bahane olarak görmüyorum. sonuçta amaç orada rakibi pataklamak değil, çalışmak. eğer amaç buysa, biraz egolarını yenmesi lazım wt'ci kişinin fakat genel olarak maalesef bu mümkün olmuyor. kafeste ve ringde wing tzun'cuların çok fazla olmaması normal bir şey çünkü wt 2. paragrafta da açıkladığım gibi, farklı bir amaçla çalışılan bir disiplindir. ringde veya kafeste birrrrsürü dezavantajı olduğu için wt pek tercih edilmez. iş ringe gelince wt disiplini çalışan mmaciler de muay thai uygularlar çünkü dediğim gibi, ringdeki savaşla sokaktaki birbirinden farklıdır. sokakta gongun çalmasıyla başlamaz kavga, veya ne bileyim öyle birbirini yoklamaz iki taraf, allah ne verdiyse dandun girerler birbirilerine. şöyle bir örnek vereyim aradaki farkı basit bir şekilde açıklamak için, sokakta yüzünüze gelen sert bir yumruğa ringdeki gibi elinizi suratınızda yumruğun geldiği yere doğru götürüp iyi bir koruma sağlayamazsınız, ama ringde/kafeste bu işinizi görür. ringde de elinizdeki eldivenlerle zincir yumruklarla girişip karşınızdakine pek fazla zarar veremezsiniz ama sokakta surata oturan temiz bir yumruk ve ardından gelen yumruklar rakibin dünyasını tersine döndürür gibi...

    durum böyle. en iyi dövüş sanatı diye de bir şey yoktur, deneyin, araştırın, kendinize en uygun hangisiyse en iyisi odur derim ben.
  • son derece seri bir savaş sanatı disiplinidir.

    musabakası, macı ya da herhangi teknige karsı karsılasması yoktur, cunku, ilk ogretisi;
    - kavgaya girme, kavga cıkacagını dusundugun ortamdan uzak dur, efendi ol dur.

    ola ki kavga sana girdi, o zaman kırıp gecirmeyi gerektiren, seri, direk ve son derece teknik bir yapısı vardır. calısılan teknikler matematik ve fizik kanunları ile bezenmistir. bu andan itibaren ne karsındakinin burnunun kırılmasına bakar, ne yere dusup kıvranmasına ne de saygıya, zira kavga karsı taraftan baslatılmıstır, devam etmemesi icin yere dusenin kafasına da vurulur, agzı burnu da kırılır, yeterki yerden kalkmasındır ki, guvende olasındır.

    kaldı ki sokakta ne bir hakem araya atlayıp kavgayı engeller, ne de agzın burnun dagıldıgında gorevliler gelip medikal yardımda bulunurlar. zor durumda kaldıgında elini küt küt yere vurman da care olmaz, sana saldıran bıcakta sokar, sopayla da vurur. durum boyleyken durmamak, karsındakini etkisiz hale getirene kadar devam etmek yerinde bir davranıstır.

    ilk felsefesine geri donecek olursak, kavga etmemek gerekir, kimsenin kimseye zarar vermemesi gerekir, boyle bakarsan da cok guzel bir spordur, gobek eritmez ama super kardiovaskulerdir, ter heryerinden damlar, cicek gibi cıkarsın antrenmandan. dusunu alır, cayını icer evine gidersin akabinde.

    not: tum dovus/savas/vurdu kırdı sanatlarıyla ilgilenenlerin, barıs, saygı ve sevgi cercevesinde, insanın gucunun ve yapabileceklerinin farkına varmıs bilgelikte olması ve tekniklerini (herbirinin birbirinden daha ustun, daha iyi olabilecegini bilerek) bu dogrultuda uygulaması dilegiyle.
  • her daim üzerimde taşıdığım biricik silahım. hiçbir dedektörde farkedilmez, her yere kolayca taşınır. hızlı ve ölümcüldür. hayatın yin ve yang'i, tuz ve biberidir. su gibi akıcı ve zarif, elmas gibi sert ve kıymetlidir.. ve bir kere bu silah kuşanıldı mı bir daha bırakılamaz...
  • öğrenirsem herkesi döveceğim spor. özellikle grathanichi döveceğim.
hesabın var mı? giriş yap