• turgut uyar'ın dünyanın en güzel arabistanı isimli kitabının sadece ilk baskısında yer alan. daha sonra büyük saat dahil diğer kitaplarına koymayıp elediği sadece yky'den çıkan büyük saatlerde mevcut olan şiiri.

    kent sabahıdır, bilmemek olmaz, çıkardı
    kendisiyle bir uğultuyu çıkarırdı sokaklara
    yıkanmış o ağız kokularından, çoğalmalardan
    sen bir susun, bağırmak benim işim
    ağırım, isyanlara doğruyum, yataklardanım
    -üstüme sinmişliğin var-
    işe yaramaz şeylerin güzelleştirdiği dünyada

    diye başlar.
  • (bkz: dünyada bir yerdeyim)
  • üstüme sinmişliğin var

    dünyada
  • güzel bir yorumu var şöyle: https://www.youtube.com/watch?v=gijq43ts7e4
  • dünyada iki halk vardır: çeçenler ve çeçilenler.

    türkler ortadan kaybolsa, dünyada eksikliğimiz hissedilmeyebilir, ama nedense bir türlü de bu dünyadan biz eksilmeyiz, tam eksilmeyiz.

    kendini sadece ihtiyaçlarına kısıtlıyor. sanırsın dünyada hiçbir arzusu, hiçbir lüksü yok.

    dünya tipi yaşantı böyle. ama sevgiaşk için bilgeler "dünyadadır, ama dünyadan değildir" diye ululama yaparlar. ben de o nitelemeyi çok severim. sevgiaşk bütün dengeleri bozan varlık torpilidir, varlığın göze ve duyulara hitap eden halidir. (bkz: yanındayken bile özlemek/@ibisile)

    "bizim çoktan ölmüş olmamız gerekirdi. allah bizi dünyada unuttu." halam

    hem ilişkide hem ayrılıkta denge bulunur. standart koşullarda veya büyük olasılıkla. o zaman aşka, dehşet dengesiyle kurulu ateş/yanma deneyimi diyebiliriz. bu ateş her türlü beklenmedik, iyi ve kötü eylemi, çözümü, atılımı mümkün kılar. aşkı yeni-ruhçulardan ışık yazan 'dünyada olan ama dünyadan olmayan (deneyim),' olarak betimlemiştir. varoluşun en büyük ve en önemli değilse bile çok büyük ve çok önemli deneyimi. herkese vurması beklenmeyen piyango. vurana algılamak ve doğru davranmak (doğru yanmak) nasip olsun, gene de aşka doğru davranmak olmazsa olmaz değil. zaman ve mekandan bağışık, bunların ötesine taşıyan şey olduğundan, o doğrusunu algılayıp bulma sonradan, hatta pişmanlıkla da yapılabilir. aşk, bitti veya sürdü, hem öncesini hem sonrasını aydınlatan, temel değer. diğer değerlerin içine giren değer. o bakımdan tanrı sevgidir, sevgi tanrıdır önermesi hiç boşuna değil, tam isabet. tanrı her yerde ama bazen bir biçimde harçta ve kamufle-örtük durumda. (bkz: aşk/@ibisile)

    (ilk giri tarihi: 10.6.2017)

    (bkz: dünya/@ibisile), dünyaya
  • turgut uyar’ın “üstüme sinmişliğin var” diye haykırdığı şiiri.

    kent sabahıdır, bilmemek olmaz, çıkardı
    kendisiyle bir uğultuyu çıkarırdı sokaklara
    yıkanmış o ağız kokularından, çoğalmalardan
    sen bir susun, bağırmak benim işim
    ağırım, isyanlara doğruyum, yataklardanım
    -üstüme sinmişliğin var-
    işe yaramaz şeylerin güzelleştirdiği dünyada

    sen bakma ey, mutlaka seslenmeliyim
    aşka hiç benzemeyen o yalnızlıktan
    -üstüme sinmişliğin var-
    bir eve girmek, orada yatmak, büyütmek bir bakışmayı
    dağınık dağınık dağınık eviçlerinde
    toplandıkça dağılan eviçlerinde
    ben bir içkiydim herkesi geçerdim
    toplandıkça dağılan eviçlerinde
    direne direne gelen en diri ortaçağdan
    -üstüme sinmişliğin var-

    her sabah bir intihardır çıkışlarım, dünyada
    -üstüme sinmişliğin var-
    sürekli denizler, sürekli olmalar, sanki öyle birşey
    en güzel kalan yastıkta bozulmuş saçlardan
    bir şeyi bırakmak, bir şeyi almaya gelmek sonra
    sonra yasak balkonları göz ucuyla ölçmek
    çini kaseler akşamı ve bardaklar akşamı
    dünya kapıyor gözlerini bir gece çağır, ben burdayım
    ben burdayım
    gece gece gece gece gece gece gece en sonsuz gece
    ben burdayım
    -üstüme sinmişliğin var-

    ben uzun zamanlardayım aslında
    vazolar, ufak masalar, taşlar zamanında
    bir nehir çoğalır giderdi sıkıntımızdan
    bir kent bu yüzden büyürdü, dünyada
    bir ihtilal ölüverirdi birden bizde
    o sokaklardan

    -üstüme sinmişliğin var-
    sanki bin yıllık sinmişliğin var
    sonuna vardıkça artan o konuşmalardan
    güncelerin kestiği, ekmeklerin aşındırdığı
    dünyada
    sen bir şeydin, bakılır sevilirdin
    tozların alınırdı, ürpertilirdin
    konuşmak bizi çıkılmaz bir sokağa götürürdü
    bir yalnızlığa böyle
    kim varsa bir yalnızlığa giderdi,dünyada
    bütün çiçekler,bütün kelimeler bir isyandı
    ey bakın, ey bakın bakın bakın
    dünyada
    ne zaman

    ben seni uyuttum, seni karıştırdım, seni şaşırdım
    birşeyler akıp akıp giderdi, dünyada
    başvurduğum bir şeydin, yalnızlığım gibi
    yanında sonsuz durduğum
    ağlamaktı en uzun neşesi kızların bir zaman
    olsun olsun, güneş olsun güneş olsun, olsun
    büyüsün o şeyler, büyüsün bu sarılan şey
    birisinin birşeylerin olduğunu bilmek var, dünyada
    sakın kapanma, dur, ey şuramdaki beni boşaltan delik
    ey büyüyen birşey sakın durma, dünyada
    -üstüme sinmişliğin var-
hesabın var mı? giriş yap