karanlık zihinler

• alexandra bracken'in parodi yayınlarından, türkçe olarak aralık 2014'de çıkmış olan bilim kurgu kitabıdır. karanlık zihinler serisinin de ilk kitabıdır. orjinalinin çıkış yılı 2012'dir. kitaptan ergenlik fışkırmaktadır, zaten yazarın yaşı da göz önüne alınırsa bu gayet normal karşılanabilmektedir ayrıca the new york times bestseller'a girmiştir.
• orijinal ismi the darkest minds olan alexandra bracken kitabı.
  
  arka kapak tanıtımı:
  
  adım ruby.
  hepinizden farklıyım.
  aklınızın derinliklerinde gezinebilir,
  anılarınızı hiç yaşamamışsınız gibi silebilirim.
  henüz on yaşındayken thurmond'daki bu rehabilitasyon kampına gönderildim. hem de kendi ailem tarafından...
  burada her adımımız izleniyor, nefes alış verişlerimiz bile.
  yalnız değilim.
  maviler... yeşiller... turuncular...
  sarılar ve kırmızılar...
  karanlık zihinler...
  ve yaşamak için saklanmak zorunda kalanlar
  ve kaçanlar...
• geçenlerde fragmanını gördüm. filminin çıkmasına çok sevindim. ama kitaptaki birçok karakteri tamamen farklı hayal etmişim. renkleri görmesem okuduğum kitap olduğunu zor anlardım.
  herneyse 3 kitapta birbirinden sürükleyiciydi. kitapların etkileyici yanı ise isyanlar,entrikalar,olaylar değil çocukların düşünceleri ve hissettikleriydi .
  filmde bunu kitaptaki gibi verebileceklerini zannetmiyor belki de verirler çok da ön yargılı olmamak lazım .
  yinede filmden en ufak beklentim yok hiç hayal ettiğim gibi değil .
  3 ağustos 'ta vizyona giriyormuş.
• filmi gerçekten çok güzel olmuş, izlemenizi tavsiye ederim.
• kitabı bitirdiğimde düşündüklerim: beklediğimden daha iyi bir kitap. genç yetişkin denen bir kategoriye ait olmanın getirdiği özelliklerin hepsi var, ama kitap daha az aksiyon barındırmasının getirdiği bir ağırlığa, tutarlı ve hikâyeyi iyi anlatabilen ve etkileyici de olabilen bir anlatıcıya sahip. ilgi çekici olmak adına rahatça göz boyayıcı kolay sahnelerle, olaylarla doldurabileceği olay örgüsünü yazarımız daha çok sahicilik üzerine kuruyor. dört kitaplık serinin ilk kitabının bir büyüme, ergen olma, ait olma metaforuna dönüştüğünü de söyleyebiliriz. çok etkileyici bir eser değil, ancak az etkileyici olduğunu da söylemek belki haksızlık olacak. kitabın bir eşiği aşamadığını ve o aynı eşikte ve çizgide hikâyesini sürdürdüğünü, bu çizgi ve eşiğin kitabın olumlu ve iyi atmosferini ve niteliğini oluştururken daha iyi olmasını da birşekilde engellediğini söyleyebiliriz. bu eşik sanki yazarın daha öteye geçemediği bir sınır gibi. hikâyenin üslûbu, anlatımı, bu ötelere geçmenin mümkün olduğuna işaret ediyor ancak yazar oraya geçmiyor ya da geçemiyor, kitabın böylece daha derinlikli, daha iyi bir eser olmasını ıskalamış oluyor aslında. ancak belki ikinci, üçüncü, dördüncü ciltlerde bu mümkün olmuştur. okur muyum bilmiyorum.
  
  genç olmak, çocuk olmak; ait olamamak, yabancı olmak, dışlanmak..."karanlık zihinler" sadece kitapta anlatılan doğa üstü özelliklere değil, büyümek konusunda aşılmak zorunda kalınan o eşiğin, o çizginin de bir ismi gibi duruyor. çalkantılı, korkutucu, hasarlar da bırakabilen bir çocukluk ve ergenlik döneminin bütün o fırtınalarını böyle bir hikâye üzerinden okumak iyiydi. bu yüzden önerebileceğim bir kitap olduğunu söyleyebilirim karanlık zihinler'in.