• arjantin'de 1973-1976 yılında kaybolan/katledilen çocuklarının izini süren annelerdir.
    (bkz: cumartesi anneleri)
  • türkiye ve şili'de darbe dönemi ve sonrasında oluşan militer rejimlerin postallarıyla yok ettiği, meçhule gönderdiği, işkencelerden geçirdiği evlatlarının hesabını devlete sormak için yan yana gelen cumartesi annelerinin esinlendiği anneler.

    (bkz: plaza del mayo)

    (bkz: cumartesi anneleri)

    (bkz: cumartesi türküsü)

    (bkz: paşanın basucu sarkıları)

    edit: cumartesi anneleri'nin esinlendiği anneler demekle hata etmiş olabilirim bu arada. bilemedim şimdi. aynı acıyı paylaşan anneler demeliydim. çünkü bu bir sanat akımı değil. "militarizmin postallarının tekmelediği insanların eş acılarını paylaşan anneler" daha iyi bir tanım olacak. buna bir de ben şu bakınızı ekleyeyim:

    (bkz: diyarbakır anneleri)
  • orijinal ismi: madres de plaza de mayo. 1986 yılında ikiye bölünmüştür: madres de plaza de mayo ve madres de plaza de mayo linea fundadora. annelerden bir kimsi kurum içinde demokrasi eksikliğini öne sürerek linea fundadora’yi kurmuşlardır. fakat annelerin çoğu ayrılanları iktidar partisi yandaşları olmakla suçlamış ve ayrılmamayı seçmişlerdir.
  • wall street isgalcilerine ve onlara destek icin 15 ekim'de sokaga cikanlara destek yollamislar. ""kaybedeceğin tek mücadele terk ettiğin mücadeledir" diyorlar. yani: durmak yok! devam!

    http://fakfukfon.blogspot.com/…elerinden-butun.html
  • bana göre arjantin'in en büyük simgelerinden biri. casa rosada'daki salón mujeres'te fotoğrafları en baş köşede, eva peron'un fotoğrafıyla birlikte durur.

    dernekleri* hala aktif ve perşembe günleri saat 3'te toplanıyorlar.
    simgeleri olan beyaz başörtüleriyle meydan boyunca yürüdükten sonra basın açıklaması yapıyorlar ve dağılıyorlar. bazı üyeleri kurulan standlarda derneğe destek amaçlı hediyelik eşyalar satıyor. latin amerikalılara özgü güler yüzlerini hala kaybetmemişler.

    plaza de mayo'ya, hiçbir anı kaçırmamak için, avenida de mayo sokaklarını koşa koşa geçerek gitme sebebimdi; ancak etrafları destekçileriyle, gazetecilerle çevrili olduğundan kendileriyle konuşmaya fırsat bulamadım. bir fırsatım olsa bile; heyecanımı yenip, onlara cumartesi anneleri'nden bahsedip, bunca sene yaşadıklarını, duygularını anlatmalarını isteyebilir miydim, bilemiyorum.
  • bandista'nın şu şarkısında da geçendir.

    ayrıca:

    kendi evlatları tarafından dünyaya getirilmiş kadınlar olan plaza de mayo anneleri bu trajedinin yunan korosunu oluşturuyorlar.

    kayıplarının fotoğraflarını havaya kaldırıp pempe hükümet sarayının önündeki piramidin etrafında kışlaları, karakolları ve kiliseleri dolaşırlerkenki inatçılıklarıyla dönüp dururken, gözleri onca gözyaşından kupkuru ve eskiden varken artık olmayanları ya da kim bilir belki de hala olanları beklemekten umutları kırılmış:
    ''uyanıyor ve hayatta olduğunu hissediyorum,'' diyor içlerinden biri ve her biri.
    ''sabah vakti geride kalırken umudum yavaş yavaş tükeniyor. öğlen olduğunda ölüyorum. akşama doğru diriliyorum. o zaman geleceğine yeniden inanıyor ve masaya onun için bir tabak koyuyorum, ama o yeniden ölüyor ve gece olduğunda umudum tamamen tükenmiş olarak uyuyakalıyorum. uyanıyor ve hayatta olduğunu hissediyorum...''

    onlara deliler diyorlar. normalde kimse onlardan bahsetmiyor. durum normale dönünce dolar ucuzluyor, aynı şekilde bazı insanlar da. deli şairler ölüme gidiyorlar, normal şairler ise kılıcı öpüp övgüler düzüyor ve sessizliğe gömülüyorlar. ekonomi bakanı çok normal bir şekilde afrika selvasında aslan ve zürafa avlarken, generallar buenos aires'in kenar mahallerinde işçi avlıyorlar. yeni dil kuralları askeri diktatörlüğü ulusal yeniden yanıtlama süreci olarak adlandırmaya mecbur ediyor.

    1977, buenos aires
    eduardo galeano
  • faşizmin ırk, dil, din farketmeksizin nasıl acıyı hepimize pay ettiğinin bir örneği. anneler ellerinde bir isim, bir fotoğraf çocuklarını aradılar, arıyorlar.
  • (bkz: mayıs meydanı anneleri)

    faşist darbe sonrası askeri uçaklara doldurularak okyanusa atılmak suretiyle katledilen (bkz: yargısız infaz) solcu gençlerin annelerinin vazgeçmeden tüm dünyaya acılarını haykırdıkları, arjantin'in buenos aires vilayetindeki bir meydanın adıdır.

    bu alanın türkiye karşılığı da (bkz: cumartesi anneleri)'dir.

    (bkz: faşizm)
    (bkz: faşizme karşı omuz omuza)
hesabın var mı? giriş yap