hesabın var mı? giriş yap

  • hayatım çok iyi durumda değil, çoğu günüm "eh işte" olarak ifade edilebilir. sabah akşam hüzünlü ama motive edici parçalar dinleyip herşeyin daha iyi olacağına dair umudumu korumaya çalışıyorum ve bu şekilde bütün bir haftayı geçiriyorum. evet belki daha iyi olması için çalışabilirim, bazen çalışıyorum da ama yine de tadım yok...

    çarşamba günleri 1.5 lira vererek uykusuz dergisi alıyorum. genellikle tüm yazar çizer kadrosunu beğenerek okuyorum ama tüm dergi bittiğinde üçüncü sayfaya dönüp hala okumadığım işimdeyim gücümdeyim köşesini açıyorum. burada çok yardırıyor, koparıyor olarak ifade edilen türden bir etkisi olmuyor üzerimde.

    dergiyi katlayıp derin bir "offf" çekiyorum çünkü:

    -üniversite yıllarında kareli gömlek içine t-shirt giymiş mühendis benim.

    -odtü de okumuş top sakallı ve çerçevesiz gözlük takan bir yığın arkadaşım vardı.

    -otobüste en arkaya oturup sonra binen güzel kızları beyhude yere kesmeye çalıştım.

    -maaşa mayış denilen yerlerde çalıştım.

    -bulgar ya da arnavut göçmeni değil eğirdir li olduğum için asla ilgi görmedim.

    -kitapçılarda saatlerce "belki" diyerek hakkında bir şeyler bildiğim kitaplar okuyan kızları kolladım(bir kaç kere de hamle yaptım ama bugün üstünden 10 yıl geçmiş olsa bile utanarak hatırladığım sonuçları oldu)

    bunlar harici bir çok şeyi yaptım çünkü umut sarıkaya ile yaşıt bir adamım. aynı yıllarda büyüdük, benzer okullarda okuduk, ortamlarımız benzerdi dolayısı ile de benzer şeyler yaşadık. ben bunlardan kurtulmak için zihnimin en derinliklerinde bir çelik kasa oluşturdum ve sanki 1987 yılında doğmuş gibi, hiç oduncu gömleği giymemişcesine bir hayat kurdum kendime. o ise sürekli bu kasanın bulunduğu yere dadanıyor her hafta.

    hayatım çok da iyi değil demiştim hatırlarsanız. haftada bir gün, toplamda akşamları bir saatliğine beş altı adet karikatüre bakarak "aslında herşeye rağmen çok güzel şey yaşamak" diyorum. ki kıymetini bilen için fazla bile.

  • erdal'ı sevmeme sebebine dair, bazı cümlelerinden yola çıkarak çıkarımlarım var.

    geçmişte, muhtemelen karısını başka bir erkekle yakaladı. bu ilişkinin yıllardır sürdüğü, erdal'ın doğum zamanı da dahil bu ilişkinin olması mümkün. yani, erdal'ın oğlu olduğuna dair hep bir şüphesi var.

    karısını döverek öldürmesi, erdal'ı hep dövmesi, onu kısır bırakması da kendi oğlu değil başkasının oğlu olduğu ve onun soyu devam etmesin diyeydi.

    "bana baba deme. baban değilim senin" diyerek tersleyip duruyordu. uyuşturucuyu iyi yaptığı zaman "aha şimdi oğlum olduğuna inandım" diyerek sonunda kendi oğlu olduğuna inandı.

    bu entryde geçen kişiler ve kurumlar elbette tamamen hayal ürünüdür.

  • hala padişah resmi kullanan, anma ile kutlama farkını bile bilemeyecek zekada bir zavallının da bunu anlamasını beklemiyoruz !!!

  • bu fevkalâde dangozca lafın sebebi, göz yaşlarının kültürel tarihinde bir kopuş olan modernliğin kendini hiç bozmamak adına erkeklerin ağlamasını gizlemesidir. modernlik öncesinin kahramanları odysseus, aeneas, hatta beowulf hüngür hüngür ağlar, ağıt yakarlar. çünkü erkeğin ağlaması da modernliğin öncesinde samimiyet ve duyarlılık anlamına geliyordu. hatta çoğu kahramanlık öyküsünde göz yaşları döken bir kral (misal charlemagne), ağlayan halk ve ilk başlarda yıkılmaz gibi görünürken, hüznü tecrübe ettikten sonra ağıt yakan ve göz yaşları döken bir kahraman bulunur (kahramanın dönüşümü.) hatta beowulf, hikayenin başında kral hrothgar'a "yas tutmaktan hep daha iyidir / sevdiklerinin intikâmını almak, " derken, hikayenin sonunda acı ve kayıplara karşı duyarlı hale gelir. beowulf'ün ölümünde yanı başında olan yeni kahraman wiglaf, arkadaşlarıyla beowulf'un ölü bedenini yakmak için getirdiklerinde hep birlikte ağlarlar ve şair de bunu takdir eder örneğin. yani ağlama eylemi özel değil, kamusaldır da neredeyse hep, saklanmaz bile. beowulf ve odysseus'u tinerle bayıltıp da kastamonu'da uyandırsanız, teknolojiden çok insan huylarına hayret edebilirlerdi. amerikan bayrağı yakarken dumandan ölen pakistanlıların olduğu, yani pisi pisine ölmenin hayli mümkün olduğu şu devirde ağlamayıp da ne yapacaksınız?.

  • merhaba,

    sizlerle daha önce paylaştığımız gibi, ankara 4. sulh ceza hakimliği'nin 22/02/2023 tarihli ve 2023/1532 d.iş sayılı kararıyla eksisozluk.com’a erişimin engellenmesine karşı anayasa mahkemesi'ne başvuruda bulunmuştuk.

    bugün, anayasa mahkemesi'nin başvurumuzu değerlendirdiğini ve karara bağladığını öğrendik. mahkeme, erişim engellemesi kararının anayasa'nın 26. maddesi ile güvence altına alınan ifade özgürlüğünü ihlal ettiğine karar verdi. ifade özgürlüğü ihlalinin sonuçlarını ortadan kaldırmak amacıyla, kararın bir örneğinin ankara 4. sulh ceza hakimliği'ne gönderilmesine ve yeniden yargılama yapılmasına karar verildi. bu çerçevede eksisozluk.com’a yeniden erişim sağlanması için hakimliğin karar vermesini bekliyoruz.

    mücadelemizi hukuk ve adalete olan inancımızı kaybetmeksizin sürdürdük. anayasa mahkemesi'nin kararı inancımızı güçlendirdi. bu zorlu süreçte yanımızda olan tüm kullanıcılarımıza teşekkür ederiz.

    her zaman olduğu gibi, ifade özgürlüğünü yaşatmak ve korumak adına elimizden geleni yapmaya devam edeceğiz.