hesabın var mı? giriş yap

  • tam adı daniel paul tammet olup pi sayısı ile duygusal bir bağı olan ve savantların sırrının rosetta taşı olarak nitelenen otistik savant.
    the boy with the incredible brain isimli hayatını anlatan belgeselde bir deneyde kendisine pi sayısının tek tek basamaklarındaki rakamlar gösterilmekte ve belli aralıklarda hatalı rakamlar aralara serpiştirilmekte. bu hatalı rakamlarda vücuduna bağlı olan sensörlerden danielin aşırı heyecanlandığı anlaşılmakta; bunu kendisi pi sayısına duyduğu duygusal yakınlıkla açıklamakta. ayrıca şu anda hayatta olan hiç bir otistik savant yapabildiği işlemleri neden ve nasıl yaptığını/yapabildiğini söyleyemez ya da açıklayamazken, daniel gördüklerini ve hissettiklerini açıklayabildiği için bilim dünyasının bu sırrı çözebilmesi için kilit bir öneme sahip olduğu düşünülmekte.

  • bir tanesi de bende mevcut olan dayı.

    her girdiği işi batirdigindan, yengemin babası en sonunda rest çekmişti, doğru düzgün is bulamazsa kızımı bosatirim diye.

    annem sağ olsun, hemen babamın yanında aglamalara başladı. kardeşim hangi dala elini attıysa kurudu, çocuğun yuvası da yıkılacak şimdi, vs. babam da tüm birikimini dayımın is kurması için harcadı. güzel de getirisi olan bir işi oldu dayımın babam sayesinde.

    sonra ne oldu? dayım işi büyüttü, kendi evi, suv aracı, çocuklarını özel unilerde okutmasi derken ihya oldu. normalde babama bir vefa duymasını beklerdik. öylece üstüne yattı, yetmezmiş gibi hala babamın arkasından söylenir, eleştirir vs.

    ha kardeşi için babamın yıllarca çalışıp edindiği birikimini hiç ettiren annem ne yapıyor derseniz, babam kendi ailesine en ufak yardımda bulunacak olsa hemen surat asar, söylenir.

    (bkz: canım babam)

  • yikan olay.

    sene 1995, bakirkoy,
    istasyon caddesinde kumpircinin ko$esi olmasi lazim, sinema ve ptt'nin oldugu ara, luks bir $arkuteri var. biz de ogrenciyiz bir evde, yari ac yari tok ya$ayip gidiyoruz. yaz okulu, yalnizim. bir gun para biriktirmi$im. oyun falan almami$im bir hafta on gun. sucuk alicam da sucuklu yumurta yapacam... hastasiyimdir. yumurtalar hazir evde, sigara almaya cikarken aldim 8-10 tane. yatirdim buzdolabinin kapagina. sucuklari beklerler.
    bu dukkana gidesim tuttu. belki biraz pahalidir ama kalitelidir. 3 lira pahali olsa ne olacak dedim. alt tarafi bir kucuk kangal sucuk. bu arada da kafamda hesap kitap yapiyorum. bir kangaldan 3 sucuklu yumurta cikarma egilimindeyim. kangali 33 derecelik acilarla nasil keserim acaba diye teknik cali$iyorum kafadan. 2 seferde mi yapsam diyorum o zaman sucugu bol olur ogunun, daha kiral olur ama 1 sefer az yersin.
    fakirlik i$te bunun gibi bir $ey olsa gerek dedim kafamdan. neyse;
    gittik dukkana, marka sucuklar var, kiral. ustlerine bakiyorum. biraz buyukcenelere param yetiyor, 2 de ekmek alicam taze. banip banip...
    $oyle ortalama bir taneyi alayim diye karar verdim. uzunca sure marka marka, buyukluk buyukluk baktim sucuklara ama... farkindayim mekan sahibi killaniyor. kiyafet de belli. itulu bir muhendis sap... matematik de co$sun, kari de sussun, cepte para yok, t cetvelim hic olmadi benim, olsa satacam oyun alacam. :(
    ogrencilik de boyle $ey arkada$lar... hep biliyoruz ya. neyse;
    neyse sucuga uzanacam tam. gozum pastirmaya ili$ti. ne de guzel olur be? he? ben sucuklara bakarken pastirma alanlar da olduydu. kafadan bir hesap yaptim gene, eldeki para ile ne kadar alinir, oran ve orantiya hakim bir insanim, bir pi$irimlik pastirma da alabiliyorum gibi geldi. karar veremedim. 2 pi$irimlik sucuk mu? 3 pi$irimlik sucuk mu? 1 pi$irimlik pastirma mi? bu arada 10 saniyede bir yutkunuyorum. karnim deli ac. eve ko$acam yapacam, yiyecem. neyse;
    ben tam son ve aslinda mantiksiz karar olan pastirmayi alacaktim, arkadan kalantor, ustten kel bir adam geldi. dukkan sahibi, "- oooo bilmemne bey, sizin ozel sipari$ hazir..." dedi. $oyle bir kucaga yakin, cuvalimsi kagida sarili bir "$ey" uzatti. kenarindan gordum, nereden baksan 2-3 kilo pastirma. sonra cikardi parayi verdi balyayla, benim nereden baksan 2 ayda yiyemeyecegim para...
    buruldum bir ko$ede. gozlerim pastimada, sucukta. alamadim. almak ezilmek miydi, kazanmak miydi? tarif edemedim. seri adimlarla kacarcasina ciktim.
    eve giderken eti burcak aldim. kotu gunlere dosttur diye... onu yedim de agladim.

    kemalettin tugcu gibi yazdim, farkindayim, ozur dilerim. agladigim da yok tabi ama, o sectigim sucugu var ya, $imdi gorsem hatirlamazsam adiyim. santimetrekareye du$en beyaz yag noktaciklarini sayacak kadar uzun sure baktiydim sucuklara.

    allah kimseyi aclikla islah etmesin.
    yalniz da birakmasin.
    sevdiceginden de ayirmasin.
    sigaraya ba$ladigim yilin yaziydi. dersler kotu gittiydi. neyse,
    .
    .
    .

  • belki de ben bu filmin derinliğine varamadım ama acaip bayik bir film... filmin ilk 5 dakkasında sadece karanlık ve müzik olduğunu da tekrar edeyim, sinema ortamında süper etkileyici atmosfer yaratıcı olabilir {ki bundan şüphe ediyorum} ama evde insanın o bölümleri geçesi geliyor ve hatta geçiyor {ben geçtim mesela} ayrıca acaip temposuz bir film, mesela uzay gemisinin süzüle süzüle on dakikada yere konduğu sahne de aynı şekilde fast forward kurbanı olmuştur... belki ayıyım ama mutlu bir ayıyım...

  • bugün siparişimden bambaşka ürünler (yaş kedi maması) çıkınca müşteri hizmetlerine canlı bağlandım. birkaç dakika içinde tekrar sipariş oluşturuldu ve mamaları sokaktaki dostlarımızla paylaşmam rica edildi. bir kez daha başka bir ülkede yaşıyormuş gibi hissettirdi. teşekkürler amazon.

  • kuvvetle muhtemel artık ömrünüz boyunca kedi sahibi olacaksınız demektir. ömür boyu kedi sahibi olmak tüysüz kıyafet giyememek, yalnız yemek yiyememek demektir. masanın üzerinde bardak bırakamaz, evden üç gün ayrı kalamazsınız. yemeğinizden tüy çıkmasına hiç aldırmazsınız.

    kediniz biraz fazla uyusa endişelenip dürtmek, hayvancağız hevesle oyun oynayana kadar içi rahat etmemek kedi sahibi olmanın değişmez kurallarındandır. kum değiştirirken benden çok sıçmışsın eşşoleşşek diye söylenmek farzdır. tüm camlara sineklik taktırmak yine de yaz sıcağında odadan çıkarken camları kapamak şarttır.

    kedi sahibi olmak banyo/tuvalet kapısını asla kapamamak, acı acı miyavlamalar son bulsun diye alelacele duş almaya alışmaktır. kedi sahibi olma konusunda repütasyon kazandıkça kediler yalanırken kafanı uzatır kedini denersin, mis gibi yeni yıkanmış kedi kokusunu içine çekersin.

    hep güzel değildir kedi sahibi olmak.

    yardıma muhtaç kedi görünce kafanı çeviremezsin, evini açarsın, yuva ararsın. yuvalandıramadığın başına kalır, evdeki kedinle aran açılır. ama sonra yine düzelir, kaldığın yerden +1 kediyle devam edersin.

    sonra bir gün ömrünün on beş yılını beraber geçirdiğin kedini kaybedersin, o sırada yanında olmadığın için kendini hiç affetmezsin. günlerce kendine gelemezsin. bir daha asla kedi almıycam dersin.

    yine alırsın. yine yaşarsın. yine seversin.

    iyi gidiyordu halbuki, durduk yere üzüldüm.

    edit: arkadaşlar yeni yıkanmış kedi kokusu tabi ki sabunla, detarjanla yıkanmış kedi kokusu değil. saçmalamayın. kedi makineye atılmaz, sabunla çitilenmez. aklınıza böyle bir şey geldiyse derhal çıkarın, ve o kediyi kendi haline bırakın. teessüfler.

  • beşiktaşlılar yavaştan başlamış bu sene de ülke puanını biz artıracaz yea demeye.

    gören de sanki her sene şampiyonlar liginde yarı final oynuyor mübarekler. geçen sene 12bin puan toplamış beşiktaş. galatasaray ve fenerbahçe ise 12/13 sezonunda 24biner puan toplamış. sonraki sene ise galatasaray 16bin puan toplamış. geçen sene prandelli faciası ile 6bin puan toplamış. ama sorsan beşiktaş kurtarıyor ülkemizi. son beş senede 26bin puan toplayan takım ülke puanımızı uçuruyor ancak 51bin puan alan takım maalesef bizi rezil ediyor. neyse bu sene ilk 5 haftada namağlup şampiyon olursunuz yine, sonradan şampiyonlar ligi lütfen demeye başlayıp, en son da şerefli üçüncülükler sizi mutlu eder artık.

    istiklal marşı ve kapanış.