hesabın var mı? giriş yap

  • ilk nedeni insan hayatının daha ucuza patlamasından ötürüdür. ikincisi de teknik olarak da inanılmaz güç bir olaydır bunu yapmak.

    savaş uçaklarında 2 pilot oluyor ve aynı anda fırlatılsalar bile farklı açılarla fırlatıldıkları için birbirlerine çarpma olasılıkları neredeyse yok. fakat 150 yolcunun uçağın yere vurmasına mesela 2 dakika varken birbirlerine çarpmayacak kadar sırayla atılacak zamanları yok, hepsini aynı anda farklı açıyla atsan bile (rüzgar, insan refleksleri, yakın fırlatılma) çarpışma olasılıkları çok yüksek.

    kazasız belasız gerçekleşmesi imkansıza yakındır, dip dibe oturan 150 yolcunun birbirine çarpmaması için farklı zamanlarda, farklı açılarla fırlatılması demek ki bu da imkansıza yakındır. ayrıca yüksek süratte o kadar büyük tavanın herkes için açılması ise yorumlanmaya gerek olmayacak kadar saçma.

    aslında insanın yapamayacağı şey yoktur, elbet bir gün bir çözümü bulunur. ama çok pahalıya patlar. uzun vadede para kaybettirir hem uçak üreticilerine hem de satın alan havayollarına. bu nedenle yapılmaya değer görülmez.

    ekonomik olarak; her uçağa koyulacak bu sistem, ortalama 120 yolcu için diyelim. bu sistemin kişi başı maliyeti çok ucuz düşüneceksek 1000 $ olsun. uçak başına 120.000 $ demektir. havayolunun 100 uçağı olsa bunların hepsine koyduğu zaman 12.000.000 $ olur. ama kesinlikle 1000 $ 'dan fazla olacaktır maliyeti, ar-ge'si bile aşırı pahalıya patlar, özellikle o uçağa aynı aerodinamiye sahip ve aynı sağlamlığa sahip açılabilir tavan üretmek şu an hayalimin almayacağı kadar pahalıya patlamış durumda. şöyle ki, şu dakikadan sonra kişi başı 30000$ desek bile (bu bile az) 360.000.000 $ eder filo başına.

    bu masrafa bakarsak; emin olun dünyadaki her firmanın godoman hissedarları 360.000.000 $ yerine bırakın sizin ölmenizi, o parayı vereceklerine kendileri bile ölmeyi tercih ederler. düşük ihtimal onları üzmüyor çünkü uçak düşme ihtimali zaten çok düşük, senede 12 milyona yakın uçuş oluyor ve en son ne zaman yolcu uçağı düştü hatırlamazsınız bile. onlar için uzun vadede masrafa değmiyor yani anlayacağınız. basit forecasting sonrası hem ihtimal düşüklüğü, hem bu düşük ihtimale alınacak önemlin pahalı olmasından dolayı kimse bunu yapmaz.

    bunun yerine her uçağa chesley sullenberger misali bir pilot yetiştirmek veya hataya yer bırakmayan, kusursuz bir ai pilot tasarlamak daha mantıklı sanki.

  • devlet adamı kavramına(devlet adami/@ben) kissinger ile beraber en fazla yakıştırdığım adamdır hoover. kissinger’in devletin bekası adına dünyaya yaptığını, yine devletin bekası asayiş ve huzurun devamı için amerikalılara yapmıştır. bugün new york times gazetesinde yayınlanan bir habere göre, 1950’li yıllarda başkan harry truman’a, devlete tehdit ve vatan hainliği içinde olduğundan şüphelendiği için zaman içinde fişlediği 12 bin amerikalının, “habeas corpus” hakkından yararlandırılmadan, toplanarak, askeri cezaevlerine tıkılmalarını önermiş. yani bugünkü guantanamo hukuk ve insanlık faciasının fikir babası da meğer bizim hoover efendiymiş. red scare cagında, ağzını her sosyal adalet diye açanı, ya da amerikan politikasını her eleştireni “sovyet casusu” diye fişlemiş.
    insanlara çok fazla keyfi takdir yetkisi veren milli güvenlik rejimini savunanları hiç anlamamışımdır. öylesine paranoya ya da korkuya boğulmuşlardır ki, sarıldıkları yılanın en büyük düşmanları olduğunu bile göremiyorlar. işte görüyoruz, yeryüzünün her coğrafyasında hoover müsveddeleri var. hukuku, ne adina olursa olsun ayaklar altina alan devlet, devlet olma niteligini kaybeder. topluma bundan daha buyuk bir tehdit yoktur. gerçek yurtseverlik, hukukun üstünlüğünü savunmaktır.

    20’nci yüzyıl bize şunu gösterdi, sadece istihbarat notlarından beslendikleri için “sağlıklı” düşünme melekeleri körelmiş insanlara, asla ülke kaderi üzerinde tesir gücü ve yetkisi verilmemeli. bu insanlar, ne kişisel hayatlarında ne de toplumsal hayatta sağlıklı kararlar alma gücüne sahip değiller. bu psikolojisi bozuk insanlar, savunduklari sacmaliklara hepimizi inandirarak ya da inamamizi saglayarak, en tepe noktalara kadar cikiyor. cikmistir, yine cikacaktir! devletin her eylem ve kararinin toplumsal elestiriye ve hukuk denetimine acik olmasi, uc bes sosyalist gencin fantezisi degil, yuzyillar icinde olusmus bilgeligin geregidir.

    bakın hoover nasıl çalışmış; devlette, politikada yükselmiş ya da yükselme trendine girmiş herkes hakkında özel hayat raporları tutmuş. bugün yeryüzünde hemen herkesin, ailesinin, yakınlarının ya da toplumun bilmesini istemiyeceği şeyler vardır mutlaka. istihbaratın görevi, bu açığı bularak “gerektiğinde” kullanmak. o gereklilik ise çoğunlukla, hooverian manyaklığı devlet politikası haline getirmek şeklinde ortaya çıkıyor. bu psikolojik ortam sağlandığında da en masum soruyu sormak bile, vatana, devlete sadakat şüphesi uyandırır. bu iş sadece, devlet kanadı için kullanılmıyor. muhaliflerin de, dile getirdikleri muhalif görüşleri yerine, kamuoyunda, yaşamlarına ilişkin bir çelişkiyi ya da kişisel arızayı ön plana çıkararak itibarsızlaştırmada da kullanılıyor. hoover ve kissinger gibi reel politik dininin azizlerinin talebesi devlet adamları, “gerektiğinde” devletin en tepesindeki adam için bile “itlaf” kararı verebiliyor. jfk olayının arkasındaki isim hoover mı ispatlanamıyor ama, o suikasti tıpkı martin luther king ya da malcolm x suikastları gibi fail-i meçhul hale getirenin hoover’ın pis eli olduğu bugün artık nerdeyse herkesin bildiği bir sır.
    devletin ve toplumun kendilerine ihtiyacının sona ermemesi için bu dinin müntesipleri, sürekli kriz modundadırlar. kriz yoksa bile çıkarılmalı. “çözümlerin kabul ettirilmesi için krizlerin inşası” bu aşağılık şovun en büyük çalımıdır. suikastlarden, iç savaşlar çıkarmaktan çekinmezler. müdahaleleri için yılan gibi “koşulların olgunlaşmasını” beklerler. olgunlaşmayı hızlandıracak, kanlı eylemlerden çekinmezler. “sözkonusu vatan ise gerisi teferuattır” gibi bir sözün iyiniyetli gibi görünen çarpık anlamı üzerine bina edilmiş sakat psikolojilerden tetikçi, bombacı bulmaları çok zor değildir. devleti bazı hayati konulara yönlendirmek için, üç beş hatta yüzlerce, hatta binlerce insan ölse ne ehemmiyeti var. vatanın selameti için, bu tür politikalara ihtiyaç var. özünde bu türden bir “sorumluluk ahlakına” kendini refere eden devlet adamlığı dininin, pragmatizmle de birleştiği abd iç ve dış politikası bu gösterinin en şaşaalı uygulamalarına sahne oldu.
    artık biliyoruz, hoover ve kissinger iki arıza kişilik değil. birer markadır, birer karakterdir. etrafınıza baktığınızda bir kaçını görmemeniz olanaksız. cocuklariniz hurmetine, hukuku ayak bagi goren bu cakallara artik prim vermeyin. muhammed isa askina... yattiginiz, yatmakta oldugunuz, ya da birgun siraniz gelince yatmaniz muhtemel ranzalar askina...

  • ailece akşam yemeğinde anaokuluna yeni başlamış ilay (4,5) ve ilkokula yeni başlamış ege (6,5)...

    ilay: durun durun, yemeyin, önce yemek namazı yapmamız lazım...
    romica: yemek namazı da nedir?
    ilay: açın elinizi, benim bağırdığımı bağırın benden sonra, tamam mı?
    romica: tamam.
    ilay: kan içelim, kan içelim!!!
    romica: o ne be???
    ege: of ilay, öyle değil o... yediğimiz can olsun, içtiğimiz kan olsun, hepimize afiyet olsun!

  • sabah yediğim yulaflı kahvaltılık. paketinde lifalif yazıyor.
    ince ince rendelenmiş çiğ yulaf taneleri sanırım. sütle karıştırıyorsun yine küspe; içine şeker, bal vs. koyuyorsun biraz daha tatlı ama yine küspe.

    hanım sağolsun sağlıklı yaşıyoruz, at gibi...