hesabın var mı? giriş yap

  • muzaffer izgu'nun su an adini hatirlayamadigim bir oykusunde anlatilmistir bu.

    kahramanimiz, otobuse biner. otobus kalabaliktir. yer bulup oturur, kitabini acar. ancak oturacak yer arayan yaslilar ve kadinlarin hedef tahtasi olur, "biz yer ariyoruz, bu oturmus kitabini okuyor" minvalinde soylenirler. bu kez ayaga kalkar, ayakta durdugu yerde rahat okumak icin pozisyon bulmaya calisir, bulur bulmaz da bir eliyle askiya tutunur bir eliyle de kitabini tutar. bu sefer de diger insanlara yaranamaz. "burasi kutuphane mi, git evinde oku, amma israr etti canim" laflari havada ucusur. itiraz etmeye kalktiginda da soforun ve diger baska herkesin tepkisini ceker, darp edilmek uzereyken otobusten kendini zor atar.

    otobuste ondan baska kimse kitap okumamaktadir. buyuk ihtimalle hayatlarinin akisinda kitap okumaya yer de yoktur. bu nedenle adama, belki kendilerinin dahi bilmedigi bir nedenden oturu tepki gostermektedirler.

  • pastel boyandaki renk sayisi. sen kirmiziyla beyazi karistirip pembe yapmaya calisirken pembenin 3 tonu vardir bazilarinda. adil mi lan bu.

  • sizi başından savmaya çalışıyor olabilir.

    misal:
    - yılbaşı gecesi için bir planın var mı?
    - yoo... bi planım yok, kafama göre takılacağım.
    - :)) iyi o zaman sana bir teklifim v...
    - yok ben erkenden yatacam!
    - ...

    (bkz: based on a true story)

    not: sonra bir de insana öğüt verirler "biraz sosyal ol, hayattan zevk almaya bak, arkadaşlarınla daha sık vakit geçir..." bilmem ne...
    e denedik yüzde yüz çalışmıyor!!?
    plansızlık, yalnızlık her zaman bir seçim olmuyor... itinayla seçtiriyorlar adama... (bkz: seçtirilmiş yalnızlık)