hesabın var mı? giriş yap

  • olması gereken ilginin olmadığını fark ettim ve üzüldüm açıkçası.

    biraz bilgi..
    1981 doğumlu, amerikalı şarkıcı ve söz yazarı. takma isim olarak bunu kullanmasıyla beraber orijinal ismini bilmiyorum. belki de medya da hiç paylaşmamıştır. country tarzı müzik yapmaktadır. "ben country sevmem" felan demeden bi dinleyin derim. beni country biraz sıkardı ama 'country ve ötesi' olarak tanımlayabilirim israel nash'ı.

    biraz yorum..
    bi iron of the mountainaçıyorum sarhoş ediyor. zaten captain fantasticfilminin ikinci yarısında çalan rain plansşarkısındaki büyüleyen melodiler ve anlamasam da söylediği sözler ile 'youtube en çok çalınanlar' listemde kendini o günden bugüne korumakta*. kaptan fantastik izleyen çevremde dahi, müziğini keşfetmemiş olmaları şaşırtıyor. gittiğim bulunduğum arkadaş gruplarında çalıyorum youtube'dan, 5 ay sonra görüştüğümüzde adamın parçasını dinlerken yakalıyorum onları.
    film müzikleri uzun soluklu olmuyor pek. filmin etkisi sönünce anlamsız kalan pek çok heyecanla dinlediğim film müziği oldu ama tek geçerim israel'i o kadar.
    birkaç öneri:
    (bkz: iron of the mountain) https://www.youtube.com/watch?v=o06qvbky8mq
    (bkz: rain plans) https://www.youtube.com/watch?v=lur7ci1sq4y

    her nasıl oluyorda bu adam keşfedilemiyor diye sızlananlardandım. ama bakıyorum da vikipedi'de bile türkçe bilgilerine ulaşamıyoruz. kendi israel nash sitesinde bile kendi bilgisine denk gelmedim. bunlar ufak engelken müziklerini dinlemeye mani olmuyor elbet. gönül isterdi ki daha yakından tanıyalım. bu muhteşem parçaları ortaya koyarken nasıl ilham almış, merakımızı giderelim işte. ama bi müddet daha ulaşamayacağız anlaşılan. belli mi olur belki daha büyük projelerde parçalarını patlatır da ancak öyle tanıyabiliriz.

    aslında ufak bi dipnotta düşmek istiyorum. bi 4 yıldır daha tam öğrenemeden bıraktığım gitarı geçenlerde elime aldım. tekrar başlamak çok acı verici parmaklarım için ama israelvesile oldu. sanırım biraz da hayattaki yoğun tempomdan anca sıyrılabildim.
    gitara teşvik bile olabilir*.

  • hayatta kalmak için değil de egzersiz veya spor için yapılan koşma fikri 1970'lerin sonundan itibaren ortaya çıkmıştır. bundan önce "egzersiz için koşmak" diye bir konsept yoktu.

    sonradan nike şirketinin kurucu ortaklarından olacak olan oregon üniversitesinin ve abd olimpik takımının meşhur atletizm koçu bill bowerman yazdığı bir makalede koşmanın sağlığa faydalı olduğunu, sadece sporcular değil tüm insanların düzenli olarak yapması gerektiğini, insanların bu şekilde kilo verip zinde kalabileceğini ve yaşlanmayı yavaşlatabileceğini ifade etti. daha sonra dr. w. e. harris ile beraber jogging isminde bir kitap yazdı ve bu kitap hem abd'de hem de batı ülkelerinde egzersiz için koşmanın atası olarak kabul ediliyor ama piyasaya ilk çıktığında kitaptaki fikirlerin "çılgınca" olduğu söylenmiş ve bir çok insan kitaptakileri kabul etmek istememiş.

    1977 yılında piyasaya çıkan the complete book of running bu konuda bir başka otorite olarak kabul ediliyor. bundan sonra yine oregon üniversitesinin atletizm takımında sporcu olan ve olimpiyatlara hazırlanan phil knight atletizm hocası olan bill bowerman'ın da yardımıyla japonya'dan getirttiği koşu ayakkabılarını arabasının bagajından satarak nike şirketini kurmuş oldu. daha sonra bill bowerman koşu ayakkabılarının dizaynında direkt rol oynamaya başladı ve oregon üniversitesinin atletizm takımı nike'ın yeni ayakkabı dizaynlarının ilk denekleri oldu. daha sonra yerel avm'lerde bu ayakkabıların sporcu veya atlet olmayan "normal vatandaşlara" satımı başlandı.

    aynı dönemde william staub modern koşu bandını icat etti ve aynı dönemde dr. kenneth h. cooper insanların günde 8 dakika koşarak kalp ve vücut sağlıklarını koruyabileceklerini ifade eden bir makale (sonrasında da aynı konuda bir kitap) yayınladı. o zamanlar koşu bantları eve alınamayacak kadar pahalı ve büyüktü ve insanların idman yapabilmeleri için fitness salonlarına gitmesi zorunluydu. daha sonra koşu bantları daha ucuz ve küçük hale getirildi ve evlere girmeye başladı. bu arada william staub birkaç sene önce 96 yaşında vefat etti ve ölümünden 2 ay önceye kadar kendi icat ettiği koşu bandını kullanmaya devam etmişti. diğer bir deyişle adam yaptığı icadın faydasını 96 yaşına kadar sağlıklı bir şekilde gelerek görmüş.

    80'lerden itibaren bir yandan batı ülkelerindeki insanların hızla kilo alması, hem de nike'ın büyümesiyle beraber "egzersiz için koşmak" olayı tüm dünyaya hızla yayıldı ve bugünkü halini aldı. bu akımı nike başlattıysa da adidas, reebok, puma, sketchers, columbia, lululemon gibi diğer firmalar da kısa sürede trende uyanıp pastayan pay almaya başladı. bugün abd'de 60 milyon, tüm dünyada 300 milyondan fazla insan sağlıklı kalmak için düzenli olarak (en az haftada 1 kere) koşuyor.

  • new york knicks'in en büyük dezavantajı olduğunu düşündüğüm müthiş stat. lebron, wade ile oynadığı son maçtan sonra "son maçımız ya staples center ya da msg'de olmalıydı zaten." diye açıklama yapıyor; ölü nowitzki, tek bir isabet bile bulamadığı emeklilik öncesi seyirciyi selamlama maçlarından sonra biz daha ölmedik dercesine 5/7 isabetle 14 sayı buluyor. koca bir lig, bu stada gelip en iyi performansını göstermek için -çok afedersiniz- kamışı yağlamış bekliyor.

    knicks zaten berbat bir takım, orası ayrı konu ama madison square garden da onların bu boktan oyunlarına körük tutuyor. james harden, stephen curry gibi adamlar, kariyer sayı rekorlarını bu salonda kırmışlar. lebron, jordan, kobe gibi yakın zaman efsaneleri bu salonda en az bir kez 50'nin üstüne çıkmışlar. wilt chamberlain azmanını saymıyorum bile. yalnız benim için en ilginci, 2006-07 sezonunda 32 sayının üstüne çıkamamış richard hamilton'ın, bu salona gelmeden önce mesir macunu yemesi ve msg potalarına -aynı zamanda kariyer rekoru olan- 51 sayıyı bırakmasıdır.

    oynadığı stattan en olumsuz etkiyi gören takımlar diye sıralama yapılsa, trabzonspor'un önünde new york knicks birinci sırayı alır.

  • bitmek bilmeyen melankoli halleri. bir insan 7/24 mutsuz olur mu lan? insana en azından sıçınca bi rahatlama gelir, o da mı yok?