hesabın var mı? giriş yap

  • göğsümüzü kabartan üniversitedir. öğrencisiyle, hocalarıyla çok yaşasınlar. en son nuri bilge ceylan altın palmiye aldığında yaşadığım bir gururu yaşattılar. birkaç entry yukarıda da bahsettikleri gibi times listesi ve qs listesi üniversitelerin (en azından kuzey amerikadakilerin) kendilerine baz aldığı ve birkaç basamak olsun yükselmek için bir taraflarını yırttıkları ranking listeleridir.

    kıçıkırık bir kuzey amerika üniversitesine hasbelkader yolu düşen bir adam olarak yerinden bildireyim; daha liste açıklanır açıklanmaz, yememiş içmemişler koştur koştur gidip rektörden demeç almışlar, birkaç saat içinde de e-news olarak herkese mail atmışlar: " okulumuz sağlık ve klinik alanlarında iki basamak yükselmiş, genel sıralamada yerimizi koruyoruz.. oley.." şeklinde.

    yani öyle "benim kafam yatmadı yaaaa, odtü şimdi tufts'dan, purdue'den daha mı iyi.." şeklinde mabadından yorum sallamakla olmuyor o işler. listeye girip de üniversitenin hangi parametrelere göre değerlendirildiğine ve odtü'nün hangi parametreye göre nasıl bir performans gösterdiğine bakarsanız, bu güzide okulumuzun nasıl bir başarı ortaya koyduğunu görürsünüz.

    buradan times higher education'ın sıralama yaparken kullandığı metodolojiye bakabilirsiniz: http://www.timeshighereducation.co.uk/…/methodology

    buradan da odtü'nün performansına:
    http://www.timeshighereducation.co.uk/…l-university

    görüldüğü gibi üniversiteyi rakipleri karşısında aşağı çeken iki temel parametre var: international outlook ve research

    bunlardan ilki üniversitenin uluslararası bağlantılarına göre yapılan değerlendirme. yani üniversitedeki uluslararası öğrenci ve akademisyen sayılarının, yerli öğrenci ve akademisyen sayısına oranına göre hesaplanıyor. haliyle bir ortadoğu ülkesinde kurulmuş, ismi de ortadoğu olan bir üniversitenin listedeki rakip üniversiteleri de göz önünde bulundurursak yabancı öğrenciler ve akademisyenler için ilk tercih olmayacağı aşikar.

    research kısmındaki puanlama ise üç temel kıstasa göre yapılıyor. tanınırlılık (reputation), üniversitedeki öğretim üyelerine araştırmaları için sağlanan ödenek ve fonlar, son olarak da üniversitedeki öğretim üyelerinin ortalama yayın sayısı. değerlendirme puanının %30'u da bu kriterler üzerinden hesaplanıyor. evvela türkiyede kurulmuş bir üniversite tanınırlık açısından bir amerikan yahut avrupa üniversitesine göre zaten mücadeleye 1-0 geriden başlıyor. yine başta kuzey amerikan üniversitelerinde olmak üzere batı üniversitelerinde hem devletten hem de özel kaynaklardan sağlanan araştırma fonları bizin gariban odtü'müzün fersah fersah üzerinde. sanırım tayyip'in odtü'ye örtülü ödenekten para aktardığını düşünmüyor hiçbirimiz. son olarak yayın sayısı ise yine kuzey amerika üniversitelerinin olmazsa olmazlarından. yani üniversitedeki hocalardan yayın yapmaları bekleniyor, hatta zorunlu kılınıyor. üniversiteye kabul ettikleri akademisyen eğer yayın üretmede performans gösteremiyorsa aynen şutlanıyor. (bkz: publish or perish) gerçi bizde de 5 yılda 270 makale yazan akademisyenler var ama bu numunelerden odtü'de olmadığını varsayıyoruz. dolayısıyla yök benzer bir yayın yapma zorunluluğu da getirmediği için, yayın ortalamalarının düşük çıkması çok anormal değil.

    kısacası puanlamanın %37.5 luk kısmında çok da elde olmayan sebeplerle yarıştığı üniversiteler karşısında epey düşük performans gösteren odtü, citation yani akademik dünyada yarattığı etkiden 100 üzerinden 92 puan çekmiş, canlar. eldeki imkanlarla daha iyisini yapabilen varsa buyursun çıksın ortaya.

    demem o ki, şu güzel müessese tayyib'in yönettiği ülkeden, ışid çatışmalarının yaşandığı bölgenin sadece 800 km kuzeyinde melih gökçek'in 25 yıldır belediye başkanlığı yaptığı kentten kaldırılıp, aynı hocalar ve öğrencilerle amerika'nın doğu yakasında bir şehre taşınsa bugün o listede çok rahat ilk 20'ye hadi bilemedin 30'a girer.

    ben de bu vesileyle başta odtü olmak üzere o listeye giren boğaziçi, itü, sabancı, bilkent ve koç üniversitesilerinde öğrenci-akademisyen-idareci olarak kim varsa gözlerinden öperim. gururumuzsunuz.

    bir de islamcı bir dangalak vardı geçenlerde, odtü, boğaziçi, bilkent yıkılmalı diyordu. hah işte o dallamalar da biliyor ki bu kurumlar ayakta kaldığı sürece bu ülkeyi teslim alamayacaklar. o sebeple:

    diren odtü
    diren boğaziçi
    diren bilkent

  • yer: bilkent merkez kampüs, ihsan doğramacı heykelinin önü
    şahıs : tikican

    - ok, gözlüklü atatürk heykelinin orada bekliyorum, öptüm, bye.

  • hukuk diplomasını manavdan alan birinin söylemesi muhtemel söz. bu nasıl savunma lan ? madem herkes birbirini öldürsün sonra nasıl olsa adam öldü ceza versek geri mi gelecek sanki diye salalım bütün katilleri.

  • dibine kadar yaşadığım yıllar.

    sadece otobüsler değil, hastaneler, resmi daireler, uçaklar, okullar vs aklınıza gelebilecek her yerde içerdik (iyi bok yedik!).

    -üniversitede ders aralarında sınıfta içerdik. mız mız edenolursa koridora çıkardık.
    -uçaklarda en arkadaki 4-5 sıra sigara içenlere ayrılırdı. check-in sırasında "sigara içilen bölüm lütfen" derdik.
    (önce iç hatlarda sonra dış hatlarda kaldırıldı)
    -sınıflarda ders sırasında öğretmenlerin sigara yakması normaldi.
    -muayene sırasında doktorlar içerdi. ağzında sigara ile muayene eden doktorları hatırlarım.
    -üniversitede sınavlar sırasında (vize-final) sigara içmemize izin verilirdi. 2 saatlik sınavda yarım paket sigara bitirirdim!
    -şehir içi minübüslerde içerdik.
    -devlet dairelerinin her yerinde her odasında içilirdi.
    -bankalarda işlem için beklerken sigara içerdik.
    -sinemalarda içebiliyorduk.
    -otobüslerde kek-meyva suyu ikramı modasından önce tepsi ile sigara ikramları vardı. muavin elde tepsi bütün koltuklara tutardı. hatta yanında ateşi olmayanlar için tepside çakmak da olurdu.
    ve daha daha nerelerde içerdik..

    her yerde sigara içilmesinin en vahim tarafı ise o yıllarda içilen sigaraların kalitesiydi. her ne kadar kaçak sigaralar olsa da sigara içenler ya maltepe sigarası ya da samsun sigarası içerlerdi. bunların kokuları çok ağır ve kötüydü. hele maltepe'nin kokusu (ki en yaygın içilen sigara maltepe markaydı) adamı bayıltacak kadar ağırdı.

    bir de bu sigaralarda kullanılan tütünün yavaş yanmasından dolayı yakılan sigaralar en az 10-15 dakika yanık kalırdı. bunların uzun versiyonlarını ise (uzun samsun gibi) yarım saatten fazla içtiğimiz olurdu lan! iç iç bitmezdi.

    ***

    atatürk'ün yaptığı devrimlerin ardından bu ülkede yapılmış en büyük devrim sigara'nın kapalı alanlarda içilmesinin yasaklanmasıdır.

  • bi keresinde biriyle tanışmıştım sabun işi yapıyordu çok acaip bi herifti...

  • bir veteriner hekim olarak bu meslek anadoluda nasıl başladı ve bugüne kadar nasıl geldi sorusuna bilgim yettiğince anlatmaya çalışacağım.

    evet kahveler tamamsa başlayalım.

    **insanoğlunun hayvanları ehlileştirmesiyle beraber tarih sayfasına giren veteriner kelimesi ilk başlarda bu isimle anılmamaktadır. çok geriye gitmeden osmanlı dönemine baktığımızda bilimsel veteriner hekimliğinin başlamasına kadar geçen sürede hayvan yetiştiriciliği, bakımı, beslenmesi ve hastalıkların tedavisi bu konuda yetişmiş sanatkarlar tarafından yapılmıştır. bu sanatkarlara osmanlı bünyesinde baytar adı verilirken saray hanesinin içinde bu işlere bakanlara nalband adı altında görmekteyiz.

    16. asır sonlarında osmanlı sarayında has ahır’a tâbi 300 kadar usta ve yamaktan meydana gelen bir nalband bölüğü mevcuttu ve buradaki hiyerarşiye göre yani kıdeme göre 4 ile 10 akçe arasında seyreden bir para ödenirdi. nalbandların hayvanların hastalıklarına bakarak veteriner vazifesi gördüğü, nal ve çivi döğüp, hayvanları nallayıp taşaklarını çıkarıp iğdiş ettikleri bilinmektedir ve bu yapılanma 19.yüzyıla kadar böyle sürerek usta çırak ilişkisi şeklinde gitmiştir.

    19. yüzyıla gelindiğinde osmanlıdaki reform hareketleri her şeyi olduğu bu durumu da etkilemiş ve türkiye’de bilimsel veteriner hekimliği öğretimi, prusyalı askeri veteriner hekim olan godlewsky tarafından 1842 yılında istanbul’da ilk veteriner okulunun açılışı ile başlatılmıştır. fakat ilk veteriner okulu teşebbüsü okuma yazma bilmeyen erlerden seçilen talebeler yüzünden başarıya ulaşamamıştır.

    daha sonrasında öncelikle ordunun ihtiyacını karşılamak amacı ile kurulan bu okul, 1849 yılında harp okulu bünyesine alınmış ve okul idaresi, fransa’dan getirtilen askeri veteriner hekim dubroca ile yardımcısı mehmet refet paşa’ya verilmiştir. harp okulu bünyesindeki veteriner sınıfı ilk mezununu 1853 yılında vermiş ve okulu bitiren osman ve ahmed beyler okulun öğretim kadrosu içerisinde istihdam edilmişlerdir.

    1863 yılında hamburg’ta toplanan ilk uluslararası veteriner hekimliği kongresinde de ele alınan salgın hastalıklar neticesinde osmanlı devleti ile yapılan hayvan ve hayvansal ürün ticareti durdurulmuştur. bunun üzerine 1867 yılına gelindiğinde osmanlı devletinin hayvan hastalıklarına daha etkin bir şekilde müdahalede bulunabilmek için mekteb-i harbiye-i şâhânede baytar sınıfına ilaveten yeni bir sınıf kurarak, 3 yıllık eğitimle “fen baytarı” yetiştirmeye kararı verilmiştir. bunun için ilk önce 5 vilâyetten(tuna, hüdavendigar, bosna, erzurum ve konya) 4’er kişinin talebe olarak alınacağı duyurulmuş ve yetiştirilen bu baytarlar eğitimlerini tamamladıktan sonra geldikleri bölgelere dönmek ve orada mecburi hizmet yapmak zorunda bırakılmışlardır.

    1881* yılına gelindiğinde veteriner okulu ve tıp okulunun öğretim elemanlarından bir komisyon kurularak veteriner sınıflarına sivil öğrenci alımı konusunda bir karar alınmışsa da 1889 yılan kadar bu durum sekteye uğramış ve bir fayda görülememiştir. bu işin peşini bırakmayan yarbay baytar mehmet ali bey direnmesinin sonucunu alarak nihayet nihayet istanbul’daki ilk sivil baytarlık okulunu kurmuştur.görsel-1gösel-2

    tabi ki bu girişimler ve okullar bilimsel veteriner hizmetlerini öncülük etse de avrupada ki emsalleriyle yarışamamış ve bazı icraatlar yapılması gerekmiştir.

    1-avrupa’dan uzmanlar getirilmesi : belçika’dan dezutter adlı veteriner hekim getirilerek taksim’de baytar ameliyat mektebi kurulmuştur. bu hekim hem ordudaki hayvanların hastalık ve tedavileriyle ilgilenmiş hem de yeni mezun olan veteriner adayları bir yıl süre bu kişinin yanında staj yaptırılmıştır. bu konuda atılan adımlardan bir diğeri ise maaşları 1000’er frankı geçmemek üzere avrupa’dan iki uzman kişinin getirtilerek birisinin “zabıta-i sıhhiye-i hayvaniye” işlerinde diğerinin ise hayvan depo ve haralarının idaresi konusunda kendilerinden bilgi edinilmesi ve ilgili okullarda ders vermesi üzere istihdam edilmiştir.

    2- bakteriyolojihâne-i baytarinin kurulması : osmanlı topraklarında gelişimini sağlamak ve bulaşıcı hayvan hastalıklarının tedavisi, aşı ve serum gibi ürünleri üretmek amacıyla kurulmuştur. hatta 1902 yılında sığır vebası serumunun az da olsa burada üretildiği görülmektedir ve yine buranın başına paris erkân-ı harbiyesi askeri baytarlarından mösyö forjo alınarak kurum geliştirilmeye çalışılmıştır.

    3-avrupa’ya öğrenci gönderilmesi :özellikle fransaya pastör usulü tedaviyi öğrenmek için gönderilen kişilerden birisi saadetlü zoyiros paşa’dır. zoyiros paşa eğitimini tamamladıktan sonra ülkeye geri dönmüştür ve ülkeye dönünce de ülkemizin ilk kuduz müessesesi açılmıştır.

    4-avrupa gazetelerine abone olunması : bunun için o zamanın bilimsel dergisi sayılan ve paris’te yayınlanan, belgelerde fünûn ve baytar gazeteleri olarak adını gördüğümüz gazetelerin en seçkinlerinden ikisine abone olunmuş bunların paris elçiliği aracılığı ile temin edilmesi ve baytar komisyonu tarafından tercüme edilip, basılarak vilâyetlere dağıtılması planlanmıştır.

    5-avrupa’dan kitap tercümeleri yapılması : bulaşıcı hayvan hastalıkları ile ilgili elfor baytar mektebi hocalarından mösyö nufar ve mösyö nokarid tarafından yazılmış eserler telif edilmiş ve tercüme ettirerek bütün vilâyetlere dağıtılmıştır.

    tüm bunlara baktığımızda avrupa'da ilk veteriner okulu 1762 yılında açılmasına rağmen osmanlı bu gelişmeleri 80 yıl geriden takip etmiş ve cumhuriyet dönemiyle daha da zenginleştirmiştir. şu an ülkemizde faaliyet gösteren 30 adet veteriner fakültesi bulunmaktadır.