ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
bir erkeğin bilmesi gereken özlü sözler
-
"herkese pas veren gitsin barcelona'da oynasın, bizim duygularımızla oynamasın."
güngören, bağcılar civarında kaldırmadığınız kız kalmaz.
evde kadın varken erkeğin yemek yapması
-
evde kadın varken yemek yapmak israfa girer. önce dolaptaki dünden kalan kadın tüketilip ardından yemek yapılması çok daha makuldür.
1990 yazından akılda kalanlar
-
annemin birden bire yaslandigi yaz.
uc kardesiz. annem gundelige gidiyor. babam kumarbaz. evden annemin pazara gidip en ucuzundan haftalik sebze ve para kalirsa da biraz meyve alalim diye biraktigi parayi bile alip kumara yatiriyor. evin kuytu koselerinde sabahlari annem, ogleden sonra babam; biri surekli bir sey sakliyor, digeri surekli onu bulup, kumara yatiriyor. sonra annem, paralari karsi komsu melahat teyzelere birakmaya basliyor.
o arada, annem surekli bizimle pazarlik halinde: ''okuyacaksiniz, meslek sahibi olacaksiniz. bizim gibi olmayacak hayatiniz.''
''tamam anne'' diyoruz. tamam anne. yeter anne. yeter baba. yeter baba! bunu en cok kucuk abim soyluyor. ben pek sesimi cikaramiyorum. korkuyorum.
buyuk abim o yaz askeri okulu kazaniyor. yazili sinavdan sonraki diger sinavlara girsin diye annemle babam, bizi birakip bursa'ya gidiyorlar. spor ayakkabisi olmadigi icin yalin ayak kosarak kazaniyor kosu sinavini. babam gururlu: "ciplak ayakla bile gecti butun cocuklari." sonra diger sinavlari da kazaniyor ama annem fikrini degistiyor. ''askeri okula gonderemem daha cok kucuk'' diyor komsulara. ama lıseye yazdirmak icin ceket lazim. okul ceketi cok pahali. para yok. hic mi yok? hic yok. sonra kapi kapi dolasiyor tum akrabalari: cocugunuza kucuk gelen lıse ceketi var mi? kimsede yok. hic mi yok? hic yok.
''daha ceketi bulamiyorsun, nasil okutacaksin ki'' deyip vazgeciyor. ve abim bursa'ya bir daha goturuluyor. donus yolunda annem yaslaniyor. 3.5 saatte genc bir kadindan yasli bir kadina donusuyor. geri dondugunde cok sasiriyorum. ama soramam. kizabilir.
kayit icin bir kontrat imzalamamiz gerekiyormus. eger olur da abim okulda duramaz, mezun olmadan once ayrilmak isterse taahhütnamede belirtilen miktarda parayi odemek zorundaymisiz. iki de kefil istiyorlar. kefillerden biri annemin yegeni: imam. digerini bulamiyoruz. sonra bir komsumuz ''ben imzalarim'' diyor. onlar da fakir ama ''imzalarim ben'' diyen ali abi itfaiyeci. memur oldugu icin imzasi gecerli. sonra ali abi cok genc yasta kalp krizinden oldu. ailece hala dua ederiz ona. sonra...sonra daha baska bir suru hikaye.
o yazin sonunda abimi gormeye gidiyoruz. cok guzel bir bahcedeyiz. heyecanla bekliyoruz. kapilar acilacak. ogrenciler bahceye cikacak. ve iste aciliyor tum kapilar: birbirinin ayni yuzlerce cocuk. hangisi abim anlayamiyorum. hepsi ayni kiyafet icinde. saclari ayni sekilde kesilmis. sonra kalabik arasindan yavas yavas yaklasiyor abim. onu gorunce neden bilmiyorum agliyorum. abim degil sanki. pazardan alinma ayakkabilarimdan birinin numarasi kucukmus: o gun ilk kez giydigimden daha once anlamamistik. ayagimi acitan ayakkabiyi cikariyorum. beyaz corabimda kan.
düzce belediye başkanının büyük dramı
-
allah'tan belediye başkanı dedirtmiştir. mazallah bu zihniyet cumhurbaşkanı falan olsa kendine kaçak saray yaptırır.
30 aralık 2015 fernando muslera'nın evlenmesi
-
dursun başgan da bir defansif orta saha takar artık, çocuk helak oldu önündeki defans hattı yüzünden.
futbol ile ilgili unutulmaz aforizmalar
-
"eskiden yoksullar futbol oynar zenginler izlerdi, şimdi ise zenginler oynuyor yoksullar izliyor" (şenol güneş)
istanbul'da ders çalışılabilecek kafeler
-
anadolu yakası için kadıköy oyun atölyesi'nin antre cafe'si idealdir.
hiçbir zaman kalabalık ve gürültülü olmaz. sakin insanlar gelir gider. internet, masa kenarında priz, rahat ve kollu sandalyeler, hafif müzik, kararında aydınlatma, üstü yarı açık ısıtmalı sigara içilebilecek alan vs özelliklerinin hepsi tamdır. tek sorunu fiyatları. bu yüzden suyumuzu, krakerimizi ve çikolatamızı karşıdaki marketten alıp öyle geliyoruz, iki filtre kahveyle uzun saatler oturuyoruz.
avrupa yakası için ise beyoğlu'ndaki türk alman kitabevi önerilebilir.
yukarıdaki özelliklere hemen hemen aynı şekilde sahiptir. antre cafe'ye göre daha az masası vardır, ama öte yandan fiyatlar bir parça daha uygun. üstelik öğle molasında eşyalar masada bırakılarak yarım saatliğine tünel'de bir şeyler atıştırılıp gelinebilir.
chp'nin gençlerle ilgili reklam filmi
-
bugün itibariyle yayına çıkmış reklamdır: http://www.youtube.com/watch?v=2goiirzz4ye
(bkz: gençlik rahat bir nefes alacak)
(bkz: yalnız nefes demek de yasak)
evine giren hırsızı öldüren adamın tutuklanması
-
hırsızlara çok hürmet edilen bir ülkede yaşandığı içindir.
ilk buluşmada yapılmaması gerekenler
-
burnu karıştırıp sonra tatağı top yapıp fırlatmak.
geyik sandınız değil mi? ahah hayır. (bkz: sinirden gülmek)
her manyak da beni buluyor yemin ederim.* (bkz: başkası adına utanmak)
kanada'nın 350 bin göçmen alacağını duyurması
14 mayıs 2023 seçim hezimetinin asıl sorumlusu
-
bir ingiliz atasözü der ki; "galibiyette taç kimin başına konulacaksa, mağlubiyette de ip onun boynuna geçirilmelidir." yeterince açık sanırım.
platoniğin aşırı umut veren sıradan davranışları
-
umudu sonrasında acıya dönüştüren davranışlardır.
3 sene öncesi. ben yine deli gibi aşığı oynuyorum, karşımda değişmeyen karakter. ölüyorum, eriyorum, sürünüyorum, azalıyorum ama severken. sevmekten ötesi, aşk bu. hangi kitabı görürsem elinde, ertesi gün o kitaba başlıyorum. facebook profilinde izlediğini gördüğüm filmlerin her sahnesini ezber ediyorum. sevdiği şarkıcıların şarkılarına sarılıp uyuyorum. umut işte, bir gün. bir gün olur da beraber izleriz o türkan şoraylı filmi, o salata yaparken ben balıkları kızartırım, beraber mırıldanırız o kadının acıklı şarkılarını. umut. olur mu, olur diyorum.
neyse. neysesi çok. neysesi ahhhlı, neysesi kırmızı, neysesi bol tuzlu.
bir gün dersteyiz. kış günü, karın karadenize ayak bastığı ilk gün, unutmam. önümde oturuyor. ya da hayır, ben onun arkasında oturuyorum, kasıtlı istekli. dersin ortasında birden arkasını dönüp ''coşkun sabah'ın aşığım sana doyamıyorum, ne de güzelsin bakamıyorum şarkısının devamı nasıldı yee?'' diye soruyor. söylüyorum, teşekkür edip önüne dönüyor. muhasebe dersinde hesap kitap yerine coşkun sabah mırıldanıyor. içimi karıştırıyorlar.
''bana sormuştu. dönüp arkasını bana aşığım sana'nın sözlerini sordu, seviyor işte, o da kocaman seviyor beni, hayat pek bi güzel, derste çok çabuk mu bitti ne, olsun, otobüste tıkış tıkış gitmek de çok güzel, beni seviyor, aşığım sana''
ahh işte.
nerden bilirdim, derste sevgilisine aşığım sana'nın sözlerini mesaj olarak attığını. bilsem söyler miydim o şarkının devamını ona?
söylerdim.