hesabın var mı? giriş yap

  • yeni otobüslerinde öndeki koltukla arada 1 metre boşluk bırakmışlar. önceden bacaklarımızı sığdırmanın tek yolu dizlerimizi burnumuza değdirmekti. şimdi kulaklığı tvye takmak için uzatma kablosu gerekli. öndeki adam koltuğunu 180 derece yatırınca artık dansöz gibi kucağınıza yatmıyor siz de alnına para yapıştıramıyorsunuz haliyle. çok rahat ve modern olmuş ama nedense laz bir müteahhit gibi ulen bu boşluklara 10 tane koltuk sığardı ne müsrif adamsın kamil demekten kendimi alamadım.

  • nedense pek merak edilen bir meseledir ve "o öyle bir ruhtu ki" değildir. gerçek her dem çiğdir. ortamlardaki kadın kıtlığı. o dönemi şöyle anlatırsak eğer durumun vahametini daha iyi fark edersiniz. tomris uyar liseden mezun olduğunda liseden mezun olan öğrenci sayısı 20 bin civarı. bunun dörtte biri anca kadın. yani 5 bin civarı liseden mezun kadın var. bunların sanat sepetle ciddi ciddi ilgileneni birkaç yüz ancadır. bu birkaç yüzden sanat sepet ortamlarında takılanı elli altmış ancadır. bir de bunların istanbul'da takılanı da bir yarısı kadardır. bir de bunların ciddi bir beraberliği ya da evliliği olmayıp ortam simalarıyla yakınlaşma ihtimali olanı da elde kalan yarının da yarısı falandır anca. yani ortamlarda bir düzine kadın ya var ya yok. birkaç yaş genç, birkaç yaş büyük kadınları da ekleyelim. tüm istanbul enteliz danteliz, sürüden farklı yaşarız kafasındaki yüzlerce bohem hayat erkeği eldeki elli civarı kadına bakıyor. ha bu elli kadın da aynı zamanda güzel yahut eli yüzü düzgün kadın olmuyor. yanisi aç kitlenin gözünü diktiği kadın sayısı aslında toplamda 10 falandır. manzara bu özetle.

  • müşteri gelir,
    m:merhaba
    o:merhaba buyrun hosgeldiniz
    m:selami akgün
    o:aleykümselâm
    m:!!!
    m: adımı söylüyorum.

    tüm şube -başlığa atfen söylüyorum- yarıldı. herkes masanın altında, ben de gülmek istiyorum ama yemiyor tabi adam kızgın bir boğa gibiydi
    hayır gelip adını neden söylüyorsun. adın madem bu kadar ofsayt söyleme kardeşim. sonra da sinirlenmenin ne alemi var..
    bu olayı test edebilirsiniz, birine selami akgün diye seslenin.

  • istanbul dışında üniversite okuduğum yıllardı. annem yeni yeni namaz kılmaya başlamış, sabah namazlarına kalkamıyor henüz. bir sabah ben gelip annemi sabah namazına kaldırıyorum. kalkıyor, abdestini alıyor, namazını kılıyor... sonra tekrar uyumak için yatağa yattığında birden fark ediyor; 'iyi de bu çocuk evde değil ki!'. bir titreme alıyor kendisini. sabahın kör vaktinde koştur koştur yan komşuya gidiyor.

    işin ilginç yanı, istanbul'a geldiğimde bana bu olayı anlattı ve hayretler içinde hatırladım ki söz konusu gece ben de rüyamda evdeydim ve annemi uyandırıyordum... şimdi siz bunu okurken çok saçma geliyor biliyorum. hatta bana da saçma geliyor şu an. tek başıma böyle bir şey yaşasam hayatta inanmazdım ama annem de olayın içinde ve olayın şahidi olunca ne desem bilemedim. astral seyahat falan mıdır bilmem ama böyle şeylere inanmayan, bu tür hikayelere gülüp geçen biri olarak nasıl bir anlam vereceğimi de bilemiyorum bu olaya...

    doğaüstüne inanmıyorum ama bir supernatural var.

  • tanri dunyayi yarattigi zaman gelecekteki uluslarin temsilcilerini yanina çagirmis her birine ikiser erdem vermis...

    isvicrelilere;

    duzenlilik ve yasalara saygi...

    ingilizlere;

    sogukkanlilik ve asalet...

    japonlara;

    caliskanlik ve sabir...

    italyanlara;

    nese ve romantizm...

    fransizlara;

    sarap ve guzel yemekler

    turklere;

    zeka, durustluk ve tayyip sevgisi...

    meleklerden biri bu dagitimdan sonra tanri'ya sormus:
    "butun uluslara ikiser erdem verdiniz neden turklere 3 tane?"

    "evet ama" demis tanri "sadece ikisini kullanabilecekler"

    boylece;
    bir turk zeki ve tayyip'ci oldugu zaman durust olmayacaktir...
    bir turk durust ve tayyip'ci oldugu zaman zeki olmayacaktir...
    bir turk hem zeki hem de durust oldugu zaman tayyip'ci olmayacaktir

  • 2015 yılında söylenmiş utanç dolu ifade.

    söyleyene de bir mesajım var:

    o paraları sizden çatır çatır geri alırız sümeyye, ama kalan 3 - 5 de sen böyle düşündükçe burak ve bilal'e gidecek, tehlikenin farkında mısın?

  • babası kumaş tüccarı. daha küçük yaşlarda resim yapmaya başlıyor. babası yeteneğini görünce ressam olarak yetişsin diye 1740'ta londra’ya yolluyor. londra'da hubert gravelot'un yanına çırak olarak giriyor. o dönem bir sürü kişi kraliyet koruyuculuğundan faydalanmışken kendisi tek başına çalışmıştır. en sevdiği konu da genelde manzara olmuştur. manzara da o dönem para eden bir şey değil. neyse.

    14 yaşında londra’ya geliyor ve o arada da gravelot’un yoluyla fransız rokoko’sunun etkisinde kalıyor. gravelot öğrencilerine figür çizimini oyuncak bebeklerden öğretirmiş. nitekim gainsborough’nun ilk resimlerinde figürleri birazcık oyuncak bebek etkisini verir. bu arada londra’ya geldiği sırada hollanda resimlerine karşı da büyük bir ilgisi var. büyük ihtimal müzayedede görmüş olmalı. dolayısıyla manzara konusunda hollanda manzaralarından etkilenmiş. fakat yine manzara yaparken bile yine bu hocası gravelot’un modelden çalışma yöntemini takip ediyor.

    bunu da nereden öğreniyoruz? reynolds’un 14.konferansında anlatıyor bunu; kırlardan resim odasına ağaç kütükleri, yabani otlar, değişik hayvanlar edinirmiş. genelde modelden çalışırmış yani. hatta masası üzerinde kırık taşlar, otlar, aynalar varmış ve onlara bakarak küçük taşı kayaya, aynaları suya dönüştürüyor vs. hep böyle küçük modellerden edinilmiş manza resimleri yapıyor.

    gainsborough 19 yaşına geldiğinde londra’dan ayrılıyor suffolk yakınlarında bir yere gidiyor. manzara yapıyor ama onun yanı sıra portre yapmaya devam ediyor. çünkü manzaradan para kazanılmıyor. kimler için yapıyor? yerel köy ağaları ve tacirler için yapıyor bu resimleri. buraya gidip döndükten sonra ilk yaptığı resimlerden bir tanesi "bay ve bayan andrews". londra’dayken yakın olduğu francis hayman adında bir başka ünlü ressam daha var. iki ressamın bu resimde birbirlerinden etkilendikleri, yada başka bir orjinal eserden etkilendikleri söyleniyor, gerçekten birbirlerine çok benzeyen türde resimler bunlar.

    resim oradaki köy eşrafından bay ve bayan andrews’u gösteriyor. bayan andrews oldukça katı bir şekilde, metal bir bahçe bankına oturmuş ellerinde bir şey tutuyor gibi fakat yakından resmi yok. zaten bazı kısımlarını bitirmemiş, o yüzden elinde ne tuttuğu belirtilmemiş. kocası ayakta ve banka dayanıyor, av kıyafeti içinde. nitekim kolunun altında tüfeği, yanında da av köpeği var. arkada uzanan manzaraya baktığımızda son derece bakımlı güzel bir manzara. çünkü o gerek 17.yy gerek 18.yy ingiltere’de ziraat çok gelişmiş. çok büyük bir olasılıkla da bu resim gainsborough’a bay andrews tarafından sipariş verilmiş. çünkü gainsborough bir daha bu tür bir resim yapmıyor, yani burada bay andrews 'u iyi bir toprak ağası olarak gösteriyor; arkada da andrews’un bakımlı arazilerini görüyoruz. bu resme baktığımızda iki tür etki görüyoruz. bir tanesi hollanda manzaraları; salomon van ruysdael’den etkilenmiş. bir diğer etkilendiği kavramda watteau’nun fete galante’ları. burada sıradan insanlar, halbuki watteau’da soylular anlatılıyordu. kompozisyon olarak biraz bu fete galante’ları ingiliz çiftlik arazisine taşımış gibi görebiliriz.

    sudbury’de oranın yerlilerinden biriyle evleniyor ve bir süre sonra 1756’da kelebek kovalayan kızlarının yani kendi kızlarının resmini yapıyor. burada da görüyoruz ki artık o gravelot’un minyatür tarzından uzaklaşmış, figürleri doğal boyutlarına geliyor. yani rokoko esinli portre tarzından uzaklaştığını görüyoruz. artık çok daha doğal. suffolk’ta portre ve manzara yapmaya devam ediyor. son derece yetenekli olduğunu görüyoruz manzarada, zaten portre yapmaktan da pek hoşlanmıyor.

    1759'da bath denilen bir yere yerleşiyor. bath adı üzerinde ingiltere'de bir kaplıca yeri. çok fazla turist var ve genelde zengin insanlar tedavi amacıyla gidiyor buraya. dolayısıyla genellikle portre yapıyor. fakat bir süre sonra londra’ya geri dönüyor. londra’ya gelişinden bir süre sonra, ölümünden kısa süre önce "mrs richard brinsley sheridan" adlı resmi yapıyor. marie antoinette’i gösteren bir fransız rokoko resmi ile karşılaştırdığımızda fransız rokokosundaki aşırı süs, püs yok. yapaylıktan uzak bir resimle karşılaşıyoruz. hatta kadının doğallığıyla arkadaki manzara arasında bir ilişki kurulmuş. burada bir ingiliz ormanı içinde genç ve güzel bir kadını resmetmiş. fransız rokokosunda gördüğümüz elbiselerden çok daha farklı, son derece rahat giysiler içinde. son derece doğal bir portre.

    yine 1785 yılında yapmış olduğu "bay ve bayan william hallett/ sabah yürüyüşü" adlı resminde heykel gibi detaylar yok. manzarayı çok sevdiği için portrelerinde genellikle manzara içinde yani heykel içermiyor. bu resimde 1785’de evlenen hallet çiftini anlatıyor. bunlar çok zengin ya da çok soylu insanlar değil fakat çok güzel bir portre. yine bir yeşil fon önünde resmetmiş. her ikisinin de duruşlarından birbirlerine olan yakınlığını görüyoruz. fakat her ikisinin yüzünde de biraz hani hüzün var sanki, bu mutluluk devam etmeyecek gibi. bilmiyoruz tabi ne olduğunu. kıyafetleri şık güzel ama öyle çok yüksek sınıftan kişiler değiller. dolayısıyla burada sanatçı uçucu zarif bir görünüm adeta watteau’nun fete galante’larını anımsatan resimler yapmış.

    sonuç olarak meslek hayatının en büyük çelişkisi manzarayı çok seviyor, satamıyor müşteri bulamıyor. fakat buna karşılık soylu modellerden de nefret ediyor. sırf para kazanmak için bunu yapıyor ama ona rağmen kendisi çok iyi bir portre ressamı olarak anılıyor.

  • bir tek bizim eve mi mahsus olduğunu merak ettiğim gerilim.

    baş sorumlusu
    -sütlacı evdeki insan sayısına kalansız bölünecek şekilde hazırlamayan kişi mi?
    -süd ürünlerine meraklı obur ev halkı mı?
    -ya da eve ortalama üstü bir lezzet/lüks girdi diye aniden beliriveren orta sınıf hırsı, daha fazlasına sahip olmalıyım tümörü mü?

    sırf bu gerilim yüzünden aile dağılma noktasına her seferinde.
    şaka gibi, sorunları çözen kurum bolulu hasan usta oldu.
    gizli gizli oraya gidip süd ürünü yiyorum evdeki gerilime katlanamadım için.
    evet gizli gizli! çünkü isterse aylık gelirim 10.000 dolar olsun fark etmez, kadın anam bir kase sütlaca o kadar para verdiğimi duysa yine ağzıma sıçacak.
    kadın huzur içinde istediğim kadar sütlaç yemeyi yasakladı arkadaş bana...

    kadın anam ne zaman evdeki südü fazla bulur, sütlaç yaparsa eve bir gerilim çöküyor.
    buzdolabındaki 10 kase sütlaç sinirlerimi bozuyor.
    gidip yiyorum, on dakika sonra yine yiyorum. sonra "lan ya herkes benim gibi ayıysa ve yarım saat sonra kalmazsa" diye üçüncüyü yemeye niyetlenmiş mutfağa gidiyorken abim "hepsini yeme" diye kükrüyor.
    "sen kaç tane yidin?" deyince 2 tane diyor.
    "e sen de çok yeme" deyince kadın anam "tartışmasanıza ya" diye ünlüyor.
    bi gidiyorum 4 tane kalmış. abim doğru söylediyse kadın anam da 2 tane yemiş.

    kalan 4 taneyi hane halkı sayısına bölünce 1,3 çıktığını görüyor, iyice geriliyorum.
    "2 tane yersem nasıl kendimi adil biçimde savunabilirim?" diye oturup düşünüyorum.
    ciddiyetimi gören de sokrat'ın savunmasını yazıyorum sanır mına koyim.

    sonuç olarak o sütlaçlar birkaç saat içinde bitmeden evdeki soğuk savaş da bitmiyor.

    tabii buzdolabından muz, nutella, fanta 2,5 litrelik eksik olmamış 90 sonrası doğumlu gençler ne demek istediğimi pek anlayamazlar.

    not: bu gerilime dayanamadığım için vakti zamanında yaptığım büyük bir hayvanlığı yazmak istiyorum:
    10 yaşında falandım. ertesi gün misafir gelecekti. annem 15 kase sütlaç yaptı. yarına kadar dokunmamamı özellikle rica etti.
    sinsice mutfağa girip tezgahtaki sütlaçlara baktım ve henüz sıcak olduklarını fark ettim.
    "henüz çorba gibiler, 1 kaşık alsam belli olmaz. şekli tam oturmamış zaten." diye düşünüp hepsinden birer kaşık aldım.
    odama gittim, uyudum.
    bir saat kadar sonra annemin bağırmasıyla uyandım. birer kaşık aldığım tüm sütlaçlar, birer kaşıklık boşluklarıyla donmuşlardı. 15 kasenin hepsinin ortasında büyükçe bir çukur... insan gibi de kaşıklamamışım.
    annem delirdi, bağıra çağıra hepsini alıp çöp poşetine attı ve beni gece yarısı çöp poşetini atmaya dışarı yolladı.
    yolda birkaç tanesini de avuçlayıp yemiştim, ellerimi de cami avlusunda yıkamıştım. bazı kaseler hunharca poşede konduğu için kırılmıştı, kesilmiş poşetten yere sütlaç damlıyordu.
    olan 15 cam kaseye oldu, harçlığımdan kesildi.

  • bu olay "fakirleri anlamak için yapıyoruz biz bunu." argümanını temel alır.
    peki biri bana söylesin; kaç tane fakir akşama kendisini evde mezelerin, pidelerin, kebapların, tatlıların beklediği bilinciyle açlığa dayanıyor?
    bu mudur fakirleri anlamak?
    oruç tutulacaksa eğer, aza razı olarak, mütevazi bir şekilde tutulmalı ya da hiç tutulmamalı. öyle beş yıldızlı otellerde bilmemkaçyüz liralık iftar menüsüyle oruç açarken durumu yeterli olmayanların eriştiği farkındalığa erişilmez.
    kısacası türkiye'nin büyük kısmı için artık dinsel değil geleneksel olan eylemdir.

  • evde yaptığım ve yiyen herkesin birlikte parmaklarını da yediği pide. burada da tarifimi eklemeye karar verdim. buyurunuz malzemeler:

    hamuru için
    4-4,5 bardak kadar un
    1 paket yaş maya
    tuz
    2 bardak ılık su

    iç harcı için
    250 gram kadar kuzu sırt eti(zırhlama işlemi evde yapılacak)
    bir miktar kuyruk yağı
    2 adet domates
    1 adet büyük boy soğan
    3 adet yeşil köy biberi
    zeytinyağı
    karabiber, tuz, pul biber
    arzu edilirse üstü için kaşar peyniri(pişmeye yakın üstlerine ilave edebiliriz)
    1 kaşık tereyağı(piştikten sonra kenarlarına sürelim bu sayede kenarları daha lezzetli oluyor)

    yapımı:
    yaş mayayı ılık suda eritip, bir miktar tuzunu ununu azar azar ekleyip, hamuru yoğurduktan 1 saat mayalanmaya bırakalım.

    hamur

    bu arada harcını hazırlamaya geçelim. eti ince ince doğramaktansa kuyruk yağını da ekleyip zırhlamayı tercih ederim.

    zırhlanmış et

    soğan, domates, köy biberi, zeytin yağı ve baharatlarını ekleyip karıştıralım.

    iç harcı

    hamur bezelerimin eşit ölçüde olması için hamur açma matı kullanıyorum zira böylelikle miktarları aynı oluyor.

    hamur matı
    boyut
    pide pişmeye hazır

    önceden 200 derecede ısıtılmış fırında 15-20 dakikada pişmiş olacaktır. gerçi fırından fırına değişiklik gösterebilir. son 5 dakika bakarak çıkarın. pişince de kenarlarına tereyağı sürelim. kaşar koyacaksanız fırından almaya 5 dakika kala pidemizin üzerine serpelim. dışarıda yerseniz adeti ortama 150 tl'ye gelebilecek bu pide tarifimle 8 adet pide elde etmekteyim ve tanesi ortalama 30 tl'ye mâl olmaktadır. bilginize…

    deneyeceklere afiyet şifa olsun…

    edit: ve evet,

    pişmiş hali

    ayrıca aşure haftası olması hasebiyle yarın aşure tarifi vereceğim. bu yıl aşure haftası 28 temmuz 2023 cuma günü başladı. muharrem ayının 10. gününden sonra 16 ağustos perşembe günü sonuna kadar devam etmektedir.

    edit: eksik malzeme eklendi.