hesabın var mı? giriş yap

  • cumartesi arkadasimin dugunune gidicem. cok da tanidigim samimi oldugum biri degil, arkadasimin arkadasi ama kirmayalim diye gidelim dedim. neyse beni gelip alacaklar sonra dugun salonuna gidicez. gomlegimi, pantolonu falan utuledim suslenip puslenip bunlari(beni alacak arkadasi) beklemeye basladim. lan ne gelen var ne giden. ariyorum caliyo caliyo telefonunu acmiyo. mesaj atiyorum cevap vermiyo. kizdim sinirlendim, atladim bi dolmusa kendi basima dugunun yapilacagi mekana gittim. kapida karsilama fasli falan tabii ben samimi olmadigimiz icin gelinle damadin anne babasini da dogal olarak tanimiyorum. neyse oturdum bi masaya, ufak ufak atistiriyorum falan derken bi alkis kiyamet koptu konfetiler falan gelinle damat geldi. lan o da nesi?! kizi tanimiyorum, damadi hic tanimiyorum... hemen elimi telefona atip facebook'a girdim. basimdan asagi kaynar sular dokuldu, meger dugun yarinmis ve ben hic tanimadigim birilerinin dugununde alkis tutuyorum yiyorum iciyorum. neyse hic caktirmadan oturdum yerime, kalktim dans ettim, halay cektim, ickimden yudumladim yedim ictim mekani terkettim. kimse de bana "aga sen kimsin?" diye sormadi. turk insaninin ne kadar misafirperver oldugu bi kere daha tescillenmis oldu. muhendiz bi cocukla tanistim cerenle nerden arkadasiniz, okuldan mi dedi. evet diyip hizlica konuyu degistirdim. lan ne ceren'i ben burcu'nun dugune geldim amk. adamlar yarin gerdekten sonra acip dugun kasedini izliycekler. ortalikta dolanan bi tip halay cekiyo oturmus iciyo falan kim lan bu diycekler ahahah

    ertesi gun yani bugun oldu arkadas aradi. hadi in seni almaya geliyoruz diye. yok abi ben ateslendim cok kotuyum diye savusturdum gitmedim. simdi bugun de gitsem mekan sahibi, garsonlar diycek lan bu dun de burdaydi, gene gelmis diye.

    bu da boyle bi ani olarak not dusulsun.

  • bir şarkının, bir dizinin veya başka bir şeyin ömründeki önemli bir periyottur şevval sam periyodu. adeta osmanlı'nın duraklama dönemi gibi.

    - yavaş yavaş duyulma
    - popüler olma
    - şevval sam'ın elini atması
    - unutuluş ve kayboluş

    edit: bu arada tespiti yapan arkadaşı tebrik ediyorum.

  • ulan bir kişi de cep telefonu ne bilim yüzük falan yazsın..

    yok kadına özgürlük alacakmışız, yok sadık kalacakmışız..gidişini kabul etcekmişiz, yanında durcakmışız..

    manyak mısınız olum..kız ayı istiyor ayı..uygun ayı alınacak bi site söleyin..

  • turkiye'nin ilk ve tek kuresel felaket/kuresel kiyamet filmi olmasina ragmen hakettigi ilgiyi ne yazik ki hic gorememis turk filmi. ustelik neredeyse sifira yakin butceyle bu felaket senaryosunu sokaklarda, caddelerde, acik alanlarda cok kalabalik figuran ordusuyla cekecek kadar cesur bir denemedir.

    ciktigi zamanlarda turkiye'de zaten az salonda gosterim sansi bulabilmis, yurtdisinda ise neredeyse hic gosterilemedigi gurbetcilerin de izleme firsati olmamistir. bu sebeple pek bilinmeyen bir film olarak kalmistir.

    tabii kesinlikle sonuna kadar saygiyi hak eden ve bas taci edilmesi gereken bir deneme olsa da yapilan bazi secimler de filmin genel tarafindan begenilme oranini dusurmustur. filmin oykundugu korku komedi tarzi cok ince bir denge kurulmayinca iki turun seyircisini de kaybeder. iste bu film de ne yazik ki bu denge tam oturmuyor. bir komedi filmi olmak icin fazla gerilimli, bir gerilim filmi olmak icin fazla sulu kaliyor. bu sadece zombilerin yarattigi gerilim degil, karakterlerin arasindaki surekli kavga hali komedi izleyicisini gereksiz yere geriyor. cunku karakterler surekli aralarinda gerilimli bir tartisma icindeler. bir korku olmasi icin de fazlasiyla civik ve espirili kaliyor boyle olunca korku izleyicisi de sacma buluyor.

    zaten bu tarz yani klasik b film korku komedi tarzi 80'lerde zirvesini yasayip 90'larda miyadini doldurmustu. bu tarzin krali sam raimi'nin army of darkness, evil dead serisi filmleri dengeyi iyi kurdugu icin kult olmustu. onun disinda peter jackson'in braindead'i ve dan o'bannon'in the return of the living dead harici pek de basarili ornegi yoktu zaten.

    2000'lerde izleyici anlayisi haliyle degisti. mesela benzestigi shaun of the dead'in en gerilimli ani bile fazlasiyla eglenceli ve rahat geciyor. plakla zombi oldurmeye calisirken album kalitesi tartismasina girmeler, muzik esliginde senkronize vuruslarla barmeni dovmeler, gevsek elemanin zombi taklidi yaparken telefonla geyige baslamasi gibi muthis sahneler var. ve bunun haricinde shaun of the dead mukemmel bir ingiliz toplumu elestirisi.

    yine bir diger ornegi zombieland ise efektleriyle, ve yuksek aksiyon dozuyla korku komediyi harmanladigi icin cok tutuldu. ayrica karakterler arasi iletisim ve gevseklik de fazlasiyla keyifliydi.

    herneyse, neredeyse hic butcesi olmamasina ragmen yonetmen/yapimcilar bu kadar kapsamli ve yenilikci (ulke sinemasi acisindan) bir film yaptigi icin her turlu ovguyu hakediyor. eger bir gun turk sinemasinin sagduyulu (fanatik/entel yaklasimlar/ahbap cavuscu degil mantikli yaklasimlar yani) bir kitabi yazilirsa, bir elin parmaklari kadar yenilikci/sektoru ileri tasimaya calisan/yerinde saymaktan kurtarmaya calisan filmlerden biri olarak ada zombilerin dugunu filminin adi gececektir.

    kisisel olarak ise sunu dusunmekten kendimi alamiyorum; keske su biz turk milletinin her seye mizah katma cabasi en azindan sinema acisindan son bulsa da turkler uzaya cikarsa/turkler zombi gorurse/turkler zamanda yolculuk yaparsa/turkler robot yaparsa/turkler yapay zeka yaparsa vesaire temasi altinda surekli bir mizah cabasi yerine ciddi filmler izleyebilsek. turkler uzaya cikarsa diger milletler ne yapiyorsa onu yapacak, "turkler uzaya cikarsa mangal yapar ince belli bardaktan cay icer beyaz atlet giyer" geyiklerinden vazgecmek lazim. ne yani turk savas ucagi pilotlari kokpitte cay icip atletle mi oturuyor? diger ulkelerin savas pilotlari ne kadar ciddiyse o kadar ciddi olarak islerini yapiyorlar. efekt/cgi yapmayi onemsemekten cok asil onemsenmesi gereken ilk nokta su surekli mizah yapma cabasindan en azindan sinemada vazgecmek. bitmek bilmeyen mizah cabasi oldukca cgi/efekt falan isterse hollywood standartlarinda olsun kalite yukselmeyecek. su filmin icindeki mizahi cikarip sadece zombi filmi kalsa cok daha iyi olabilirdi diye dusunuyorum sahsen.

    ha bazi sahnelerine ben de cok guluyorum o ayri.

    not: taner birsel zaten efsane bir oyuncu, turk sinemasinin en iyilerinden hem de. yine efsane oynuyor. onu soylemeye gerek bile yok.

  • bilhassa bazı bilgisayar ve konsol oyunları ile gerilim filmlerinin vazgeçilmez unsurlarından biridir bu. filmin ya da oyunun bir anında mutlaka kahramanlar bilim adamının kaydettiği günlüğe ulaşırlar. kaydettiği diyorum, çünkü bu üzeri tozlanmış ciltli bir defter de olabilir, bir dizi ses bandı ya da video kaydı da... yani sonuçta kimsenin kalbini kırmak istemiyorum. kültürün sanatın klişesi olacak tabii. hayat da zaten bir klişe yumağı değil mi kedi gibi oynadığımız ama hala içimizdeki boşluğa dokunan ve bizi alev alev üşüten? (la yörü git!)

    burada beni rahatsız eden 2 şey var dostlarım:

    1. ısrarla bu günlüğü okuyan insanların deneyin sonucuyla ilgili olarak şaşırmaları.

    2. bilim adamının kaydın bir yerinde "hiç böyle yapmazlardı", "bugün tuhaf bir şey oldu" vs vs... deyip "kaçın lan kaçın arrrrrooooovvvv geliyle" diye bir dehşet mesajıyla olayı bitirmesi.

    bakın bir örnek verelim:

    3 aralık

    bugün yıllardır süren araştırmalarımın ilk sonuçlarını almaya başlıyorum. koyun-tavuk-insan ve gergedan dna'larını karıştırıp arsenikte beklettim. üç ay boyunca düzenli olarak plütonyum ve uranyum zerkedip, radyoaktif ışınlara maruz bıraktım. sonuç şaşırtıcı... kuluçka evresi başladı.

    19 ocak

    aman yarabbi... bugün çok tuhaf bir şey oldu. bu "şey"... bu "şey"... ama hayır, artık onun bir ismi var. ona at serumu deneyinde kaybettiğim bacanağımın adını verdim... onun adı artık cengiz.

    27 ocak

    doğalı bir hafta oldu ama şu an cengiz'in vücut fonksiyonları 38 yaşındaki bir adam, 4 yaşındaki bir gergedan, 14 aylık bir tavuğunkine eş değer. koyun kısmıyla ilgili yaş tahmini yapmak istedik ama sonuç olumsuz. en sonunda cengiz'in döş kısmından bir numuneyi vedat milor'e gönderdik. "erzurum civarında otlamış 6 aylık yağlı kuzu bu... kekremsi, güzel..." diye mail attı. o kısımları komple kesip kavurma yaptık. şu an cengiz'in döş kısmı yok.

    4 şubat

    hiç böyle yapmazdı... koyun kısmını yediğimiz için artık otla besleyemiyoruz. sanırım bir canavar yarattım, bugün asistanım erkan'a kendi yumurtalarını atmış. sanırım artık aman allam yo yo yooooodoooooooo....

    *

    yooooooo tabii... ne bekliyordun, ne olacaktı? bayrama el öpmeye mi gidecektin cengiz'le, düğünde halay mı cekecektin? yoooooo tabii.

    işte bu noktada video görüntüsünün aniden bulanıklaşması, ses kaydının bozulması ya da günlüğün ilgili kısmının cardattanak yırtılmak (kan iziyle birlikte) suretiyle "kayıp" olması çok olağandır. ama dediğim gibi beni asıl sinirlendiren bu günlükler ulaşan insanların tepkileri: "burda ne olmuş böyle tanrım..." lan ne olmuşu var mı, deney adı altında binbir mahluku karıştırıp aşılaya aşılaya hayvan etmişler, canavar etmişler hepsini. ne bekliyordun ki? deneyse en güzel deney gregor mendel'in bezelye deneyidir kardeşim. biliyorsunuz deney sonunda mendel, bezelye'nin yanında giden en güzel şeyin pirinç pilavı ve ayran olduğu sonucuna vardı. bakın üç yüz yıldır yiyoruz, bakliyatçı çiftçinin de yüzü gülüyor. allah razı olsun. geçenlerde mendel'in günlükleri çıktı yky'den. okudum. ziraat bankası tarım kredisine başvuran çiftçi günlüğü gibi günlüğü. ne bir fevrilik var, ne bir aşırılık. bezelyeler kıvama geldi diyor, mavi gözlü sedat yanımdaydı diyor bilme ne. bilimse bu da bilim, günlükse bu da günlük işte.

  • one piece ve oda gerçekleri-1
    oda'nın, one piece editörlerinin, one piece magazin ve diğer yazılı-görsel yayında geçen one piece ile ilgili içeriklerini japonca'dan ingilizce'ye çeviren “sandman” nickli bir twitter kullanıcı var. kendisinden izin alınarak bu çevirilerden ilgi çekici olanları burada çevirerek, one piece severlerle paylaşmak istiyorum.

    1) oda, luffy karakterini tasarlarken luffy'i için asla düşünce balonu kullanmayacağına karar verdi, yani 20 küsür yıllık seride luffy'i asla içinden düşünürken göremeyiz. luffy “aklında ne varsa dilinde de o var” deyimine birebir uygun biri. bu yüzdendir ki her yerde aklına geleni söyler.

    mr. sunday isimli televizyon programına göre luffy'nin düşünce balonuna sahip olmaması, shueisha editörlerinin one piece'i defalarca reddetme sebeplerinden biridir. çocuklar, jump dergisinin ana okuyucu kitlesi, ana kahramanın ne düşündüğünü anlayamayacaklarını düşünmüş olmalılar.

    2) oda'nın son one piece dergisinde 1000. bölüm hakkında yaptığı açıklamalar:

    oda: dürüst olmak gerekirse 1000. bölüm için çok fazla motivasyonum yoktu fakat çevremdeki insanlar “one piece 1000. bölüme yaklaşıyor!!” diyordu. sonra düşündüm ki “bir saniye! 1000. bölümde özel bir şey çizmem mi bekleniyor?”
    980'li bölümlerde yavaş yavaş baskı hissetmeye başladım, editörlerim kutlama planları yapmaya başlarken. hikayeyi tam 1000. bölüm için heyecanlı hale getirmekte zorlanıyordum.
    bu zordu çünkü gerçekte luffy ve karakterlerim hayranlarını 1000. bölüm için heyecanlandırması gerektiklerini bilmiyorlardı. onlar sadece kendi amaçları için hareket ediyorlar.
    fakat geriye dönüp bakınca, okuyucularımın 1000. bölümden keyif almalarından ötürü oldukça memnunum.
    tebrik mesajları için teşekkür ederim! 1000 bölüm manga çizmeme izin verilidiği için gönülden minnettarım.

    3) op magazin:
    1000. bölümde, oda ilk başta luffy'nin “arkadaşlarımın canını yakanları asla affetmem!” demesinin çok havalı olacağını düşündü. 1. bölümde shanks'ın sözlediği aynı söz. fakat fikrini değiştirdi ve “ben korsanlar kralı olacak adamım” sözünü kullandı.
    https://imgur.com/a/saugxvd

    luffy'nin 1000. bölümde hasır şapkasını çıkarma paneli bize 1. bölümdeki shanks sahnesini hatırlattı. ama oda bunun sadece bir raslantı olduğunu açıkladı. oda başka bir ropörtajında, bazen kasıtlı yapmadığı şeylerin fanlarını gaza getirmesinin harika olduğunu söylemişti.
    https://imgur.com/a/j7jcbyz

    4) oda'nın 1000. bölümdeki mesajı:
    luffy birçok adaya yolculuk yaptı ve bir sürü macera yaşadı. kaç kişiyle tanıştılar hiç fikrim yok! öte yandan, ben bir çok insanla tanıştım ve ailem dahil olmak üzere saymakla bitmeyecek kadar çok insan trarafından desteklendim. bu insanlara nasıl teşekkür ederim bilmiyorum.

    “okuyucu 5 yıl sonra bırakır.” bu benim uzun dönemli şov teorim. çünkü okurlar kendi hayatları ile meşgüller. bu yüzden okurlarımı “fan” olarak görmemeyi hep aklımın bir köşesinde tuttum. hep kendi kendime “kibirli olma” diyorum, onların günün birinde bu seriyi okumayı bırakacağını düşünerek.

    ne şanstır ki şu ana kadar mangamı gönlümce çiziyorum, luffy'e içtenlikle gönül veren fanlarıma güvenerek.

    luffy'nin macerası final bölümüne yaklaşıyor. 1.000 bölüm çizdim bile. bu 1.000 bölümün de etkisiyle daha heyecanlı hikayeler gelecek. evet! gelecek! tüm dünyadaki one piece sevenleri, uzun bir hikaye oldu ama lütfen luffy'nin maceralarına birazcık daha destek verin!

    5) yeni vivre kart bilgisi: roger'ın kılıcının adı ace (derecesi: en üstün sınıf) yorum: bu akıllara kara sakal'ın gemisinin adının “xebec'in saber'i” olmasını getiriyor, rocks d xebec'teki gibi

    6) zoro shimotsuki köyünde doğdu. ryuma'nın ve ushimaru'nın soyadları shimotsuki'dir. peki o zaman shimotsuki'nin anlamı nedir? anlamı da zoro'nun doğduğu ay olan “kasım”dır.

    7) “kılıç tanrı'sı” ryuma'nın da zoro gibi tek gözlü olduğu ortaya çıktı.

    8) one piece'in prototip'inde roger hazinesi için “dünyayı satın alabilir” diyor. ilginçtir ki manganın 22. bölümde gaimon luffy'ye “one piece'i bul ve dünyayı satın al” diyor.

    9) güncel medya editörü takano, oda'nın favori cilt kapağının 53. cilt olduğunu açıkladı! sebebi ise tayfa 52. ciltte dağıldı ve oda'nın sadece luffy odaklı bir macera çizmesi gerekiyordu ki bu da ona 1. cildi anımsattı.

    10) oda ve one piece ile ilgili bir programda konuşulanlara göre:
    op başladıktan kısa bir süre sonra oda bir ilkokul çocuğunun, sokakta okul çantası sırtında gomu gomu no pistol'ü taklit ettiğini gördükten sonra mangasının popüler olacağından epey emin oldu.

    11) oda: sahneleri kesme sayfa kısıtlamasından ötürü her bölümde olan bir şey. bu dergide açıklama yapmıştım ama “pişmanlığım” yok. (muhtemelen sahnelerin kesilmesinden bahsediyor, ah keşke şu sahneyi de kullansaydım gibi bir pişmanlığım yok demek istiyor) tamamen tatmin olmuş bir şekilde manuskripti teslim ediyorum. sahneleri kesmek demek onlara ihtiyacım yok demek. her bölüm benim için “epik”.

    derginin açıklamalarına göre, oda: “ her hafta 30 sayfa çizmeme müsaade edilse, çok gecikmeden onları teslim etme işini bitirirdim.” demiş.
    editör'ün deyişine göre, oda düşüncelerini 17 sayfaya nasıl sığdıracağına dair çok fazla düşünüyor. op'de yaklaşık olarak 10 tane yazı fonu var ve nerde ne kullanılacağının hepsi editör tarafından belirleniyor, oda tarafından değil.

    12) one piece başlamadan önce, mangakaların ve editörlerin oda hakkındaki yorumları:

    oda hakkında: favori mangaka: akira toriyama
    sevdiği: isveç müziği
    sevmediği: hamamböcekleri

    editör kushima: 1993 itibariyle, bir mangaka olarak oda'nın yetenekleri o kadar muazzamdı ki ona verecek çok tavsiyem yoktu.

    editör asada: oda katı ve kararlı bir adamdı. hikaye nasıl ilerlemeli diye saatlerce hararetli tartışmalar yapardık.

    şef editör torishima: oda'nın hikayeyi ilerletişi çok hızlıydı. okuyucusunu bağlamak için çok dikkatli davranması gerektiğini düşünmüştüm. ama sonradan endişeye gerek olmadığı ortaya çıktı!! (torishima editör toplantılarında op'nin seri olmasına şiddetle karşı çıktı.)

    masaya tokuhiro: oda, stüdyomda verdiğim partilerdeki en neşeli adamdı hem de hiç içki içmemesine rağmen.

    nobuhiro watsuki: biz klasik mangaların gelecekte popüler olacağına inandık ki bu one piece tarafından kanıtlandı. oda'nın karakteri luffy'nin karakterine oldukça benziyor. (ama 2002 yılında oda bunu şu şekilde reddetti: “ben luffy gibi ahmak değilim!”)

    hiruyuki takei: oda güçlü inançların adamı. onunla manga nasıl olmalı diye birçok kez konuştuk.

    13) oda ve watsuki (rurouni kenshin'in mangakası) ile yapılan ropörtaj:
    op başladıktan kısa bir süre sonra (1997 – 2001) oda, watsuki'ye gelecekte zoro'nun tek gözlü bir karakter olacağını söyledi.
    bunu duyan watsuki, yakın zaman içinde yayınlanmaya başlayacak olan gun blaze west serisindeki baş kahramanın tek gözlü olma fikrinden vazgeçti. bazı okurların oda'nın watsuki'den kopya çektiğini düşünmelerine sebebiyet vermek istemedi.
    watsuki zoro'nun neden tek gözlü olduğunu sorduğunu ama oda'nın soruya cevap vermediğini söylüyor.

    watsuki oda'ya one piece'in 5 yıl içinde biteceği söylentilerini sordu. oda'nın cevabı “40 yaşını geçmiş biri haftalık manga serisi çizmemeli.” olmuş.
    oda'nın manga çıkmadan önce one piece'i 5 yıl içinde bitirmeyi planlandığı bilinen bir gerçek. ama watsuki'ye göre oda op'yi 10 yılda bitireceğini söylemiş.

    watsuki oda (19-20 yaşlarında) ile ilk kez tanıştığında, oda'nın yaşından daha küçük olduğunu düşünmüş ve oda'nın asistan olarak iyi iş çıkarıp çıkaramayacağından endişelenmiş. ama watsuki kısa sürede endişelenecek bir şey olmadığını görmüş.

    “city hunter” stüdyosundan çıkan takehiko ınoue, haruto umezawa gibi birçok asistan mangaka olarak başarılı oldu. bunun olmasını sağlayan editör hisashi sakaki (şu an viz için çalışıyor.) gelecek vaadeden genç asistanları bir stüdyoya koyarsa, birbirleriyle çekişme içinde olup gelişeceklerini düşünmüş. (yanılmamışta :) )

    oda ve diğer asistanlar watsuki onları işten ötürü azarladığında şikayet etmiyorlarmış çünkü hepsi watsuki'nin karakterine güveniyorlarmış.

    oda asistanlığa hajime saito'nun mangada ortaya çıktığı zamanda başlamış. oda watsuki'nin 4 ay asistanlığını yapmış.

    oda bu röportaj başlamadan eline bir kenshin cildi alıp okuyor fakat dergiyi bir anda utanarak kapatıyor çünkü kenshin'in asistanlığını yaparken çizdiği bayan bir karakteri görüyor. karakter o kadar çok oda'nın tarzını yansıtıyor ki resmen kalabalıkta sırıtıyor. watsuki o bayan karakteri rurouni kenshin'den bir karakterden daha çok kimono giymiş nami olarak betimliyor.
    bunun sebebi, asistan dahi olsa oda'nın kendi çizimlerinin diğer mangakaların çizimlerinden farklı olması gerektiğine inanması. oda çizim tarzı için başka mangakalardan hiç etkilenmedi çünkü aksi halde zamanla çizimlerinin orjinalliği kaybolurdu.

    rurouni kenshin 'de “oda-ya” adında bir hotel çizilmiş fakat bu fikir başka bir asistandan çıkmış, oda'dan değil.

    oda watsuki'nin ona “dahi” demesinden memnun. watsuki op'nin 1. bölümünü okuduğunda jump okurları arasında yapılan popülerlik anketinde 1. olacağını anlamış. özellikle luffy'nin “ben korsanlar kralı olacağım.” sözünden etkilenmiş.

    oda 1. bölümü çizdikten sonra watsuki'nin stüdyosundaki fotokobi makinasını kullanmış çünkü o zamanlar kendine ait bir makinası yokmuş. oda memleketinden tokyo'ya taşındığında nereye yaşayacağını bilmediği için watsuki'nin yakınlarına taşınmış.

    oda watsuki'den sadece 5 yaş daha küçük ve diğer asistanlarda oda ile yaşıt. aralarındaki ilişki, watsuki de buna dahil, usta-çırak ilişkisinden daha çok “yoldaş” ilişkisi gibiymiş. oda o zamanların ömrünün en mutlu zamanları olabileceğini düşündüğü anlar olduğunu söylüyor.

    oda watsuki'nin kenshin'e benzediğini söylüyor, watsuki de sadece çizim yaparken ekstra ciddi moduna geçiyormuş.

    watsuki one piece'in protipi “romande dawn”ı okuduktan sonra, oda'ya luffy'nin davranışları zamanla gelişmeli ki okuyucu luffy'nin kendi iradesiyle haraket ettiğini hissetsin diye tavsiyede bulunmuş.

    oda çizim tarzının kalemin ucunu çok bastırmak olduğunu ve bunun tabletlerdeki dijital çizimler için uygun olmadığını söylüyor. dijital aletler çizimleri düzeltmeyi çok kolaylaştırıyor ve oda da çizimleri düzeltmekten kendini alıkoyamacağını ve çok vakit kaybedeceğini düşünüyor.

    watsuki, rurouni kenshin sergisi yapıldığı için çok memnun fakat biraz mahçup hissediyor çünkü çizimlerinin profesyonel ressamlar kadar ilgi çekici olmadığını düşünüyor. bu yüzden bu etkinlikle ilgili fazla bir şey söylemedi.

    röportajın sonunda oda: “inanılmaz bir karakteriniz var watsuki-sensei. insanlar rurouni kenshin'i muhtemelen sizin fanlarınıza olan ciddiyetiniz yüzünden seviyorlar. fanlar bunu çok iyi anlıyorlar ve bu yüzden sizi seviyorlar. umarım sonsuza kadar manga çizersiniz.” diyerek bitirdi.

  • ön bilgi: 22 yaşındaki kisaltma kablosu, 51 yaşında, yılların tecrübesi, baba kisaltma kablosu'nun yaşıyla dalga geçerek aşık atmaya çalışır.

    (kablo ps3'ün başında hunharca top spin 4 oynamaktadır.)

    baba - ne oynuyorsun lan yine?
    ben - tenis baba.
    baba - ver bakayım ben de oynıycam.
    ben - dur baba çok kritik.
    baba - olm ver bi deniycem, heves ettik.
    ben - ya baba ne ps3'ü geldin 51 yaşına, emekli oldun, play station'a saracağına, hıyar yetiştirsene.
    baba - 22 senedir yapıyorum o işi ben.
    ben - saygılar...

    beni pek yarmadı ama, sizi yarar diye düşünüyorum.