hesabın var mı? giriş yap

  • özellikle avrupada ve yine özellikle proje bazlı olarak orta vadeli yerleşim planlayan kişilerin tercih ettiği "common habitus" alanları. mantık şu tek başına yaşadığınızda elde edemeyeceğiniz konforu ev arkadaşlığına benzer şekilde ortak kullanım alanları ile getiren ancak kişisel alanları da ev arkadaşlığında olmayan öncelik/sonralık mantığına göre değil eşit şekilde oluşturan yaşama şekli. bazı colivin evlerde spor salonundan bisiklet imkanına kadar çok fazla şans var. bazıları ise merkezi bir alanda düzenli bakım ile daha minimal bir yaşama alanı sunuyor.

  • 700 ilan değil, önceki yıla göre 700 fazla açılmış. 2022 de 267.000 ilan açılmış.
    kıt ingilizce ile bu kadar oluyor demek ki.

  • özdemir asaf'ın bekle dedi şiirinde geçen enfes dizeleridir efendim...

    geleceğim, bekle dedi, gitti
    ben beklemedim,
    o da gelmedi
    ölüm gibi birşey oldu.
    ama kimse ölmedi

  • insanlarla konuştuktan sonra ortaya çıkan düşünce. o yaşadıklarını anlatıyor, sen kendi yaşadıklarına/yaşayamadıklarına bakıyorsun. hüzünleniyorsun. adam hayatını yaşamış, ben kütük gibi bu yaşa kadar gelmişim diyorsun. yapacak bişey yok.

  • soner sarıkabadayı ile evlenmesini deli gibi istediğim hatun.

    işi gücü bıraktım, kendisine "serenay sarıkaya sarıkabadayı" denilmesini dört gözle bekliyorum. failatünlü şiirler gibi amk.

  • "küçük enişte balkonda konuşuyo.. millet bağırıyo dik dur eğilme diye.. lan eğildiği yok, boyu o kadar aq.."

  • geçenlerde arkadaşlarla bir konsere gittik. boy uzun olduğu için telefonu aldım, çekiyorum videoya. baktım konseri telefondan izlemeye başlamışım. o an, ayakta youtube açmış gibi hissettim kendimi.
    böyle bir aydınlanma, bir şey geldi. bu son olsun dedim o gün.
    oldu mu bilmiyorum da umarım olmuştur be, güzel bir grup falan gelse de öğrensek.

  • şaka maka gözlerimin dolmasına sebep olan açıklama. 25 sene önce okumaya başladım. disiplinli bir okuldu. hayata karışamadım. sokakta fazla vakit geçirebilen bir çocuk değildim. bana kalırsa pek de çocukluğumu yaşayamadım. burjuva tipi sosyal aktivitelerle geçti ömrüm. okula gittim. kursa gittim. yabancı dil öğrendim. sınavlara girdim. iyi derecede ofis programlarına hakimim. presentabl denen bir sıfat var ya hani, onun kelime karşılığı olacak şekilde yetiştirildim. sebebi iyi bir işe girmekti, iyi para kazanmaktı, hayatım, ailemden gördüğüm gibi devam etsin diyeydi hepsi. artık ne için uğraştığımı, neden bir çocukluğum olmadığını, neden hayatımın hiçbir noktasının tadını tasasız biçimde geçiremediğimi bilmiyorum. bana harcanan para bankaya koyulmuş olsaydı, şu anki gelirimin onlarca katını alıyor olurduk. milyarlar... hepsi çöp. bu ülkede bi boka yaramıyor eğitimli ve kültürlü bir insan olmak. kimse, aa maaşallah yavrumuz da ne kadar insaflı ve merhametli demiyor. herkes paranın ve gücün önünde ceket ilikliyor.

    niye okuduk, niye senelerimi çaldınız el birliğiyle? sağıma bakıyorum cahil, soluma bakıyorum cahil. kimse de aa ne cahil adam demiyor.

    deliler, cahiller ve ölüler... öylesine mutlular ki! yalnızca çevrelerindekiler acı çekiyor.