çeaş anadolu lisesi

• 2002'de mezun olduğum, 7 yılımın geçtiği okul.
  dün adana-istanbul yolunda, 2005 mezunlarından bir kızcağızla yan yana yaklaşık 12 saat geçirmeseydim, ne kadar özleyeceğimi fark etmeyeceğim, 11-18 döneminin tüm "fantastikliğiyle" geçtiği, ergenlik krizlerinin yaşandığı, dedikoduların yapılıp, dolapların çevrilip, akıllara seza kollektif kopya organizasyonlarının yapıldığı, hatta eski hocalarından halil bey'in^* ki tüm zamanların en "anarşist" din hocası olmadığını kimse iddia edemez, bizzat kopya verdiği, şahane manzaralı, eşit ağırlık hocalarının bolca not dağıttığı, müdürün canı sıkıldıkça para toplayıp bir de öğrenci dövdüğü, ingilizceci özlem hürcan'ın dehşet saçtığı (ayrıca rüküştü de), tarihçi celali hoca'nın muhabbetinin bitmediği, felsefeci ismail bey'in^* delikanlı ayaklarıyla kendini çok sevdirdiği, müdür başyardımcısı mustafa bey'in ara sıra mahmut hoca'yı andırdığı, kısacası öğretmenlerinin genelde süper olduğu, tuvaletin kenarındaki pencereden göl izlenen, çay ocağının önündeki nöbetçi sırasında -eğer okuldan kaçılmamışsa tabii- genelde cuma günleri olmak üzere ağlanan, yağmur yağınca çam ve toprak kokan, turuncu otobüslerle gidilen, kantinindeki cem abisi, şerife teyzesi ve tostların kaşarsızlığı hiç değişmeyen ama bir ara kebabın da satıldığı, az ötedeki baraj büfesiyle tamam olan bi okuldur seyhan anadolu lisesi.
  
  biz mezun olduktan sonra o müdür efendi'nin gittiğini biliyorduk zaten, sürülmüş güya, iki adım ötedeki başka bi anadolu lisesine! biz çektik kahrını...
  fakat neler öğreneyim! okulun simgesi saydığımız hocalar emekli olmuş, okulda yolsuzluk dizboyuna çıkmış, eski müdürle öğretmenler arasına saçmalıklar yaşanmış, şu olmuş bu olmuş...
  
  yani ne hocalar kaldı, ne yedi yıllıklar. yedi yıllıklardan sonraki hangi dönem, bir okulu bizim kadar benimseyebilir ki? o manzara, önünde ilk aşkına ağlamadığın; o sınıf, ilk kopyanı orada çekmediğin sürece ne işe yarar ki?
  sanırım çok gaza geldim, neredeyse "iühf'liden önce sal'lıyım" diyeceğim. ama sakin olmalı insan. sal'dayken o dönemleri mumla arayacağımızı söylediklerinde nefret ederdik bunu söyleyenlerden, etmemeliymişiz! şu zamanımızı da arayacağımızı söylüyorlar, bu durumda döneme odaklanmak lazım.
  welcome to the real world!
• karşısındaki elektrik trafosuna her hafta aynı adamın çıkıp intihar eylemi yaptığı okul
• bu güzide okulun ilk mezunları 1981 doğumlulardır.
  (bkz: 99 mezunları)
• bahçesi okul bahçesi değil piknik alanıdır. büyük ağaçlar, taş masalar, göl manzaranız, her bir şeyiniz vardır. bi mangal eksiktir eh herşeyi de devletten beklememek lazımdır
• şöyle bir düşününce 27 yıllık hayatımın en huzurlu senelerini geçirdiğim yermiş.
  
  2011 yılı itibariyle mezun olalı on sene olmuş, on koca sene. oysa okula başlarken "bu yedi sene geçer mi?" dediğim an dün gibi. o anın üstünden 17 sene geçmiş demek ki.
  
  hayati bey ve mustafa tunç'a olan hayranlığımla sevgimle öğretmen oldum ben ve en büyük istediğim hayalim bir gün birilerinin de benim için bu cümleyi kurması.
  
  böyle bir okul hayatı umarım öğretmenliğimde de karşıma çıkar. eminim ki çoğu üniversite mezununun yaşamadığı yaşayamadığı hayatı yaşadık biz orda, bunun için kendimi ne kadar şanslı saysam azdır. bir gün öğretmen olarak geri dönebilmenin ise hayalini kurmak bile güzel.
• erkek lisesinde ikame eden süper lisenin anadolu lisesi olmasından sonra adının seyhan anadolu lisesi olarak değiştirmesiyle mevzu bahis olan "çeaş seyhan anadolu lisesi" nin ismi de "seyhan çeaş anadolu lisesi" olarak değiştirilmiş bulunmaktadır. ayrıcı 2003 yılı itibari ile bu okuldan mezun olan öğrencilerin okullarını ziyaret etmesi durumunda kendi hocalarının yüzde seksenini görememesi ihtimali mevcuttur zira sözü geçen hocalar bir bir sonbahar yaprağı gibi gazel olmuştur.
• bu okula ikinci giren nesildenim ben. en mis gibi arkadasliklarin yasandigi, okulun tamaminin birbirini bildigi donemlerden. sabahlari mudurun keyfine kalmis bir sekilde ilk dersi iptal edip hadi bakayim cop toplamaya dedigi... okulun her bir kosesinde emegimizin oldugu... yemekhanenin alt katta, mudurun emine gelen'in esi oldugu donemlerden... o betonlarin dokulmeden onceki halini bilenlerden, cumalari yarim gun olmamisken ve hatta yazlik forma beyaz gomlekken.... gerci donulmus mu gomlege, yoksa hala mis gibin t-shirt mu giyiliyor yazin onu kestiremiyorum... garden party'ler filan... hey gidinin onde gideni iste bu okul....
  
  girdikten 4 sene sonra, turkiye'nin en 'dereceli' anadolu liselerinden birine aile durumundan transfer olunca asil ozlem basliyor. gittiginiz yerin bir hirs kupu olusu, oraya bir turlu ait hissedememe, kizdigimiz tum hocalarin aslinda birer melek olduklari.... o arkadasliklari bir daha uzun yillar kuramayacaginiz gercegi ve lisenizden tutkuyla nefret etme, hem de sirf sal yuzunden, garden party yapardik biz dediginizde size hayret dolu gozlerle bakmalari, hirs yoktu pek bizde, dersler daha az ciddiye alinirdi ama herkes basariliydi dediginizde basbayagi uzayli muamelesi gormeniz...
  
  sonra bir gun oktay girgin'in olum haberi... hey gidinin daha da onde gideni...
  cok insan soylenir ve kizardi ama okulun geldigi bu gorunumdeki emegini cope atmamak lazim. meb ile kavgalari meshurdu. gecirmedigi sorusturma kalmadi zaten, cuma gunlerinin yarim gun olusu ve formalarin adana sicaginda t-shirt'e cevrimi izinsiz yapilmisti mesela. tum o baskilara atabiliyorsaniz beni buyrun, degistirmiyorum ulan demisligini duymuslugumuz vardir...
  
  cok pis nostalji yaratiyor be bu okul... cok enteresan ama tum hocalarimi hatirliyorum bu okuldan, ayrilali 15 yil oldu.... hem de isim/soyisimle. liseyi hatirlamiyorum bu kadar detayli.
• erkek kürek takımı türkiye şampiyonu olan memleketimin okulu.
  
  https://www.martidergisi.com/…rkiye-sampiyonu-oldu/
• solda gorunce hemen geldim ...
  adana 'da golun essiz manzarasi ...
  
  oktay girgin ... gole kacan basket toplari ...
  
  ogle arasi kebap , turuncu balcali otobusleri , oz.... ogrenci servisi
• 2002 mezunu olarak 7 senemin geçtiği okulum. türkiye şartlarına göre kaliteli eğitim aldığınızı söyleyebilirim. ama herşeyden önce okulu okul yapan içindeki öğrencilerdir. bizde iyi öğrencilerdik.
  
  (bkz: 7 sene anadolu lisesinde okumak)