chester bennington

• kaç gün oldu hala aklımda resmen harun kolçak' ın ölümünden daha fazla etkiledi beni chester' ın ölümü. şimdi tek dileğim the rasmus' un baby face solisti kendine bişey yapmasın:(((
• chester'ın gidişinden sonra son günlerde yoğun bi linkin park maratonu yapıyorum da, şunu farkettim: bu adam çok çok sağlam vokalmiş yahu.
  
  huzur içinde yat çestır.
• şimdiye kadar duyduğum ölüm haberleri arasında beni en çok üzmüş, hayatımın çok büyük bir dilimine sesiyle eşlik etmiş harika sesli güzel insan.
  
  son dönem linkin park'ından kopmuş olsam da 2014'e kadar yaptıkları her albümü dinledim. her şarkının tüm melodileri zihnimde kazılı hala. şimdi de sabahın 8'inde, roads untraveled dinleyerek nihayet toplayabildiğim zihnimle, gözlerim dolu dolu yazıyorum bunları. 90lar gençliğinin kayda değer kısmının çocukluğuna, ergenliğine eşlik eden ses artık yok. bazıları bizim için ne ifade ettiğini asla anlayamayacak. live performansları izleyerek, albümleri sayısız kez döndürürken neler hissettiğimi asla anlayamayacaklar. on bir yaşında bir çocuğun yıllarca tanışma hayalleri kurduğu insanın nasıl hayatına kendi elleriyle son verebileceğini, bu nedenlerin neler olduğunu, dünyanın nasıl buna neden olabilecek kadar korkunç bir yer olduğunu da ben asla anlayamayacağım. anlamak istediğimden de emin değilim.
  
  bana bu (bkz: #60402677) entryi yazdıran insan; seni hayatımın sonuna dek hatırlayacağım chazy chaz, bu dünyadan geçtiğin için çok şanslı hissediyorum.
• ölümünden bir hafta önce spotify'a in the end, one step closer, numb eklediğim için ergen miyim diye ezikleniyordum. iyi ki yüklemişim ama bi faydası olmadı. aa bir kişi daha eklemiş bizim şarkıları diye görüyolar mı bilmiyorum ama sevdiğimiz sanatçıları uzaktan desteklemek için youtube'da beğenmek, spotide eklemek dışında ne yapılır artık onu da bilmiyorum. keşke gitmeseydin. sıkıntım var diye bi video ataydın yapma etme der buraya davet ederdik bi sofra kurardık ne bileyim.
  90'larda çocuk, 2000'lerde liseli olanlar için çok üzen kayıptır.
• bazen thom yorke da böyle bir şey yapar mı diye düşünmeden edemiyorum... yapmayın artık...
• 41 yaşında chris cornell in doğum gününde bizlerden yolunu ayırmış müzisyen.
  
  ergenlik yıllarımda linkin park'ın hybrid theory albümünü sular seller gibi bilirdim. şu gün bile en iyi albümlerin başında gelir. çok iyi müzisyendi, çok sağlamlardı. ama ne yazık ki kendisi daha fazla dayanamadı anlaşılan. günlerdir aklımdan çıkamayan bir ölüm. umarım huzur içerisindedir.
  
  en güzel ve özel solo çalışmalarından;
  
  system
• bugün 5 gün oldu. ben neler düşündüğümü, neler hissettiğimi anca toparlayabiliyorum ama hala kabullenemiyorum. bu adam benim ergenliğim, gençliğim, hayatım boyunca bana sesiyle eşlik etmiş biri.
  
  o günlerden 30'a merdiven dayadığım bugünlere dinlemeyi hiç bırakmadım onu ve linkin park'ı. sesiyle büyüdüğüm bir insanı kaybetmek, neredeyse bir yakınını kaybetmek kadar acı verici.
  
  "i start again
  and whatever pain may come
  today this ends
  i'm forgiving what i've done!"
  
  #ripchester!
• gençliğimizin en güzel dönemi olur kendisi, bunda hepimiz hemfikiriz bu kadarı anlaşıldı. peki neden uyuyup uyanıp aklımıza geliyor? birisi yazmış 5 gün oldu. o kadar oldu mu gerçekten dedim. cuma akşamı öğrenmiştim. saydım. cuma, cumartesi, pazar, pazartesi, salı. evet o kadar olmuş.
  daha önce iki tanınmış kişi, bir de çok yakın olmasam da tanıdığım biri için böyle üzülmüştüm. aklımdan günlerce, haftalarca çıkmamıştı. ben ki zaten dramlardan daha büyük anlamlar çıkaran bir insanım. dünyada bir kötülük olur ve benim için dünyanın sonu olur. bu da öyle bir şey işte. ve bunları düşünmesek boktan giden hayatı düşüneceğiz. çocuklara tecavüz edildiğini okuyacağız. hala birileri buna engel olmuyor diye üzüleceğiz. yetişkin bir insanın kendi iradesiyle buralardan gitmiş olması daha kaldırılabilir bir şey çünkü.
  peki koskoca insanlar niye birden ergene bağladık? çünkü bir zamanlar müzik her şeydi. sorunlarımız dünyanın en büyük sorunlarıydı ve kimse bizi anlamıyordu. ortaokul döneminde türkçe rock müziği keşfetmiştim ama yetmiyordu. lise başlarında ilk defa somewere i belong dinlediğimde vay be demiştim benim gibi hisseden birileri varmış hem de dünyanın diğer ucunda. tabi binlerce ergenin o yaşlarda aslında aynı şeyleri hissettiğini bilmiyordum. ailemizin kanatları altındaydık ama tüm dünyada yalnız gibi hisseden şımarık psikolojilere sahiptik. sonra dünyamız değişti. müzik dinlemeye vaktimiz kalmadı. değişmez, bu benim dediğimiz her parçamız değişti. korkularımız değişti. dünya artık bizim bildiğimiz gibi bir yer değildi. şimdi işte o dönemleri özlüyoruz aslında ve biliyoruz. cinayet teorilerini seviyoruz evet ama bu konuya değinmeyeceğim. asla iyi olmayacağını bilen bir insana, ruhu acı çeken bir insana tabi ki para pul, şöhret, tüm dünyada sevilmek, aile hatta geride kalacak 6 çocuk engel olamayabilir. dünya katlanılması imkansız bir yer. hepimiz kendi cehennemimizde yaşıyoruz ve gerçekleri görmemek, algılamamak için bazı duyularımızı kapatmak zorundayız. o nedenle mükemmel işler yapan bir insanın kaybı tüm dünyamızı kaplamak zorunda.
  bir fotoğraf paylaşıldı mike tarafından. ilk fotoğrafımız diye. orada chester ne kadar silik, ne kadar kaybolmuş bir yüz ifadesine sahip. hayatı nasıl değişti ama hissettikleri değişmeyecekti. ne eksikti diyorum. benim bir çocuğum var ve bir gün ellerimden kayıp gitmesin diye daha ne verebileceğimi düşünüyorum hergün ona. kendi ölümümüz umrumuzda değilken başkaları için kendimizi düşünüyoruz artık. sanırım o bencil zamanlarımız kayboldu bu kayıpla beraber. yaşamaya değer bir şey yok. bakmaya korkmayıp bakın çevrenizde olan bitene. giden gitti belki de iyi yaptı. biz yapamadığımız için ağlayıp sızlanıp duruyoruz. bırakalım da ruh diye bir kavram varsa, ruhu huzur bulsun. biz de gerçeklere dönelim.
• intiharının pek çok sebebi olabilir, çünkü bazen intihar kümülatif olarak biriken damlalar sonucu "işte bu son damla" ardından gerçekleşebilir. bana chester'ın ölümünden sonra en çok dokunan iki şarkısı "numb" ve "somewhere i belong". özellikle s.i.b, ölümü ile öğrendiğim çocukken uğradığı cinsel istismarı aslında açıkça ortaya seren, ve kurbanlarda görülen kendini suçlama, kendinden utanma, eksik hissetme, bir yere ait olamama, iyileşme isteği, unutma özlemi gibi karakterle beni mahvediyor. bir kere dinleyebildim zaten ama sözleri zihnimi yakıyor.
  
  bunun dışında tarzından uzak da olsa, katrina kasırgası kontrolden çıkıp felakete dönüşünce ve dönemin başkanı bush götünü kıpırdatmayınca büyük can kayıpları yaşanmış ve protest müzik dahi diyebileceğimiz bir şekilde "the little things give you away" ile suların altında kaldık, nesiller yok oldu, senin için hiç değerimiz yokmuş, rengini şimdi belli ettin diye giden melodisi inanılmaz hafif, sözleri akıl almaz ağır şarkıya da can vermiştir.
  
  müzik dünyası için büyük bir kayıp. umarım tekrarlarının yaşanmaması için çocuk hakları hızla geliştirilir, çocukların fiziksel ve zihinsel sağlığına verilen önem artar.
  
  elveda isyankar adam.
• intihar ettiği sabah duyunca şoke uğradim. 5 gün geçmiş ve bugün bi sevdiğimi abimi daha kaybettim. ne sebep oldu intihara bilemiyorum ama aklima geldikçe niye yaptin die sorgulamak geliyor içimden. bunca sene yurtdişinda olup bi diploma alamadim diyen sendin, 2 evlilik geçirip mutlu olamiyorum diyende sendin. acaba bu başarisizliklarmi seni bunu yapmaya mecbur etti? karşi taraf için bişey diyemiciyeceğim ama yazik ettin kendine abim.