• can sıkıntısı.
  • depresyondan çıkmanın en iyi yöntemi etrafındaki herkesi kalıcı olarak silmek ve bulunduğun yerden en az 1 ay uzaklaşmaktır. yoksa sonuçlar git gide daha kötü olur.

    uzman psikolog bir arkadaşım söylemişti. ilaç tedavisi çok hatalıymış. 10 yıl sonra kullanılan antidepresanların vucuda verdiği zararlar çok ciddi oluyormuş.
  • her sınav sonrası yaşadığım bir durum
  • çok canımı sıkan ruh hastalığı.çok değer verdiğim birini benden uzaklaştırıyor şu an ve ben hiçbir şey yapamıyorum.
  • rus edebiyatındaki çoğu ana karakterin içinde bulunduğu durum. zira kendileri, bizi de bu duruma çekmek için büyük çaba sarfeder. (bkz: yeraltından notlar)
  • içinse bulunduğum ruh hâli. başkalarının dertlerini yaşam tehdidi içerisinde çekmek ne kadar da kötü.

    olayla hiçbir bağlantı olmadığı hâlde sırf kan bağından dolayı bazı dertlerle muzdarip oluyor insan. içinden hiçbir şey yapmak gelmiyor. hayattan zevk alamıyorsun.

    bir rüya görüyorsun sonra o rüya bitiyor ve yeniden hatırlıyorsun.

    yetiştirmen gereken çok şey varken hiçbir şey yapamıyorsun. evdekilere de sen sahip çıkmak zorundasın. kimseye bir şey çaktırmamaya çalışıyorsun. olmuyor.

    yaşıyorsun ya da yaşamış gibi yapıyorsun.
    hayatı öğreniyorsun.
    belki ömrün, haksız yere son bulacak diye düşünüyorsun.

    geçmiyor.
    unutuyorsun,
    yeniden karşına çıkıyorlar.

    aldığın nefes bile zul geliyor.
    kimsen yok, hiç kimsen yok.

    ayakta durmaya çalışmaktan yorgun düşüyorsun.

    sonra da ömür geçiyor öyle.

    umarım geçer bu günler. allah sabredenlerle beraberdir denilir. sabrediyoruz. bakalım neler olacak?
  • pazartesi sabahı işe giderken ağlatır. ağlatan depresyon mu yoksa ankara’nın yaz sabahı serinliğinin onu hatırlatması mı ayırt edemezsiniz. ne ilaç ne terapi, sırtımı kaşırken içimi dolduran huzuru bi daha bulamayacağımı biliyorum. bu kadar güçlü bu kadar mutlu görünüp içten içe erimiş olmak ne zormuş, filmlerdeki kötü adamlarla empati yapıyorum resmen.
  • iki yildir icinden cikamadigim hastalik, olay, yasam formu belki de durum tespiti
  • mafya gibi bi yer. girişi kolay, çıkışı zor. o yüzden hiç bulaşmamak lazım mümkünse.
  • daha önceleri farkında olmadan arada bi girip çıkıyormuşum. ama son 3,5 senedir girdim ve birdaha çıkamadığım durum. devlet hastanelerindeki psikiyatrlar yüzüme bile bakmadan geri yolluyor 2 antidepresan yazıp. özele gücüm yetmiyor zaten depresyon sebebim genelde maddi durumlar bide bunu düzeltmek için para verirsem sanırım kısır döngü devam eder. artık yeter.
hesabın var mı? giriş yap