ağıt

• okan bayülgen'in trafik kazasında hayatını kaybeden arkadaşı boran kaya için yazdığı harikulade şiir.
  
  dinlemek için
  
  oğlum sana bu mektubu bizim cehennemden yazıyorum,
  bir yaşıma daha gireceğim neredeyse
  tabi bundan haberin yok senin
  kronometreye erken bastığın için beni hep yakışıklı hatırlıyacaksın...
  bizi bırakıp gittiğin yerde
  eski güzel günleri düşünüp hayıflanacaksın
  ama dur!
  sen hatırlıyor musun beni?
  peki sen herhangi bir şeyi hatırlıyor musun?
  ben yirmiydim tanıştığımızda
  sen beni en son otuz beşimde gördün istanbul'da
  sonra sen kaş'ta öldün
  o akşam aynı anda geldik antalya'ya
  sen beni görmedin, ben sana bakıyorken
  ben sana öyle dikkatli baktım ki oğlum ayrılırken
  sen iyi ki görmedin beni
  yoksa göz göze gelir gülerdik eskisi gibi
  olmadık bir yerde gülerdik ya hani öyle olurdu yine.
  gözlerimizi kaçırırdık, ciddiyeti bozmamak için.
  hani sahnede olduğu gibi
  sen ağlarken bakamazdım ya sana
  sinirimi bozardın, gülerdim.
  çünkü sen her boktan şikayet ederdin oğlum
  öyle çok şikayet ederdin ki sonunda sıkılır gülerdim
  sonra sende sıkılırdın kendinden
  başkası gibi olmak isterdin
  mutlu olan bir başkası gibi, dert etmeyen biri,
  hani benim gibi biri
  bir şey diyeyim mi sana oğlum
  şimdi dönsen buralara
  ne gidilecek bir yol ne uğruna ölünecek bir kadın
  her neyse;
  ama kadınları çok dert ederdin sen
  ama onlar seni severdi oğlum
  ama sen çok ağlardın onlar için
  sevemezdin kendini bir türlü
  onlar seni çok sevse de
  senin gibi olmak istemezdim o zaman
  daha çok sevin beni,daha çok gülün bana,beni daha çok isteyin daha çok...
  ama seni en çok ben...
  bir şey diyeyim mi sana oğlum
  şimdi dönsen buralara
  ne gidilecek bir yol ne uğruna ölünecek bir kadın
  ne de sabahlara kadar konuşarak sana vaadettiklerim.
  kandırdım seni oğlum
  parayı dert etme diye, yok öyle bir şey başarısızlık diye
  illa da bir başkası olmaya çalışma salak diye,
  bir kadın için ölme diye..
  kandırdım.
  artık umurunda değil mi bunlar?
  artık bozulmuyor musun bu işlere?
  aşkın da bir önemi kalmadı mı yoksa?
  o kadın için ölmez misin bir daha?
  ne var bir kere daha ölsen,
  değmez mi o kadın buna?
  hani, hani değerdi!!!
  çıplak ayakları ile yürürken mezarının üstünden
  keyiflenmeyecek misin toprağın beş karış altında?
  öyle de oldu zaten
  vasiyet ettiğin gibi çıplak ayaklı kıza
  bıraktın değil mi oğlum?
  bıraktın gittin..
  peki..
  ama ben buradayım hala, ben devam ediyorum.
  peki sen bakıyor musun bana oradan?
  gülüyor musun bana?
  sanıyor musun ben aynı şarkıyı söylüyorum?
  beni daha çok sevin, bana daha çok gülün
  daha da çok isteyin beni,
  beni daha çok özleyin...
  ama seni, seni en çok ben ben
  hayır ben çok değiştim oğlum
  bir başkası değilim artık
  vazgeçtim maymunların dünyasından.
  bıraktım alkışları,istemiyorum kahkahaları,
  istemiyorum bir aptal gibi yaşlanmak
  işte belki de bu yüzden
  seni en çok ben,
  en çok ben özlüyorum
  benim ölü arkadaşım...
  
  (bkz: ekşi sözlük yazarlarının en sevdiği şiirler /@lonelycowboy)