covid-19

• (#109046530) son entry'mde pozitif olduğumdan bahsettiğim hastalık. uzun zamandır buraya giremediğim için süreci yazamadım, bugün tüm süreci paylaşmak istedim.
  
  son yazacağımı en başa yazayım; geçen temmuz itibariyle iki örneğimin de negatif olmasıyla yendiğim hastalık. mesaj atan, merak eden çok kişi oldu; hepinize desteğiniz için teşekkür ederim. böyle zamanlarda tanıdık veya tanımadık birilerinden en ufak destek bile moral sağlıyor, hastalığı yenmeye yardımcı oluyor.
  
  benim hastalık sürecim şu anda görev yaptığım hastaneye kayıt yaptırmamla başladı. bir eğitim ve araştırma hastanesine üroloji asistan doktoru olarak başladım. öncesinde yine aynı ilde bir acil serviste pratisyen hekim olarak çalışıyordum. son 2 nöbetimde 20 saat aralıksız, yemek bile yemeden çalıştığım için oldukça bitkin ve yorgun durumdaydım. nöbetler bittiğinden; zaten yeni hastaneme hemen kayıt ve oraya başlama sürecine girdiğim için pek de dinlenme fırsatım olmadı. o yüzden var olan halsizligimi bunlara bağlıyordum. ancak tat ve koku almamda da bir azalma fark ettim, bunlar covid-19 olma olasılığını aklıma getirmeye başlamıştı.
  
  hastaneye kayıt yaptırırken her kayıt olandan suruntu alınıyordu, benden de alındı. ertesi gün testim pozitif çıktı. çok şaşırdığımı söyleyemem zira acil koşullarında çok iyi korunarak çalışamıyordum. n95 maske dediğimiz maske çok iyi korumasına rağmen nefes almayı çok zorlaştırdığı için sadece şüpheli hastalara yaklaşırken bu maskeyi takıyordum. ancak bazen hiçbir şikayeti olmayan hastalarda bile test pozitif çıkabiliyor, bu hastalara normal maske ile baktığım icin; maruziyet arttıkça virüsün bulaşma olasılığı artıyor. yani normal maskeler bizi korusa da %100 koruyucu değil, o yüzden maske takıp insan içine karışmak yerine mesafeyi korumak gerekiyor.
  
  gelelim hastaneye yatma sürecine. doktor olduğum icin (sağlık çalışanlarında virüse maruziyet daha fazla olduğu için ölüm oranı daha yüksek) pozitif çıktığım gibi hastaneye yattım; yani aynı gün doktor olarak başladığım hastaneye bu sefer hasta olarak geldim. tomografi çekildi, ciddi olmayan ama ufak bir tutulum gözlendi.
  
  bu süreçte 5 gün hastanede yattım, tedavi aldım. tat, koku almada azalma, iştahsızlık, halsizlik gibi şikayetlerim git gide azaldı. daha sonra evde 14 gün izolasyona geçtim. bu sürecin sonlarında da 2 kere örnek verdim ve negatif geldi. yani hastalığı atlattım. herhangi bir semptomum da kalmadı.
  
  hastalık biter bitmez de işimin başına döndüm; bu ay 14 nöbet tutacağım. normalde bu kadar tutmuyorum ama hastanemizde covid servisleri hala dolu olduğu için ve orada da çalıştığım için nöbet sayım artti. bunu anlatma sebebim, sağlık çalışanları olarak bu süreçte oldukça yıpranıyoruz. kimimiz hastaneden çıkamıyor, kimimiz hastalığa yakalanıyor; kimimiz maalesef hayatını kaybediyor. ben hem acilde covid teşhisi koydum, hem covid kaptım, şu an da serviste covid takip ve tedavisi yapıyorum. yani covidle alakalı her şeyi gördüm, yaşadım.
  
  çok şükür ki hem bana hem yakınlarıma bir şey olmadan atlattım. ancak, bu bana tekrar bulaşmayacağı veya yakınlarıma bir sey olmayacağı anlamına gelmiyor. maalesef hastanemizde yatan hasta sayısı hala yüksek, gün geçtikçe de artıyor. lütfen kurallara uyup bu virüs bitene kadar önlemleri bırakmayalım. sırf ben bunu yazdım diye bir anda herkes önlem almayacak; doğrudur, ama bir kişi bile farkındalık kazansa bana yeter.
  
  covid döneminde canla başla mücadele eden tüm sağlık çalışanlarına selam olsun. sevgiler.