nilüfer göle

• (bkz: burkayla şaka olmaz)
  
  kaldı ki aynı şeyi ahmet altan kerpiç evlerle denedi. sonuçları hep biliyoruz biz. bu da ötekileştirmenin başka bir çeşidi olsa gerek. hayatının bir döneminde burka giymemiş/zorla giydirilmemişsen veya bir kerpiç eve dokunmuşluğun yoksa, bırak kelamın da içinde kalsın. nasıl olsa kerpiç evde yaşayanlar yahut da burka giyenler seni hiç okumadı, okumayacak da. beni türk entelijansiyası fikrine düşman ediyorsunuz. aslında kamyon kasasına doluşup afganistan'a gitseniz, o romantize edip durduğunuz burkalar ve kerpiç evler sizi bekliyor olur. ama sizin canınız filan da çok değerlidir şimdi diğer yandan.
  
  ekleme: mahremiyet kapanmakla olmaya da bilir. göle, kendi zavallı ve sağlıksız mahremiyet tanımında, alelade bir oryantalist batılı'nın kendi normlarında ve pratiğinde olmayan şeyde gizem arayışıyla yola çıkıp nasıl da çuvallıyor. mesela çıplaklıkta mahremiyet bulunmaz mı? bu mudur yani senin mahremiyetten anladığın? ben böyle çarpık bir düşünceyle yola çıkan insanın düşünsel olarak ne kadar ileri gidebileceğinden şüpheliyim. peki akıldaki gizem, içsel mahremiyet yok mu? burka yerine hamsun'un mysterier'i veya tanpınar'ın veya herhangi başka bir yazarın psikolojik romanı mahremiyeti ve gizemi hissettirmede daha fazla iş görmez mi? kaldı ki içsellik benim özgürlüğüm, sonradan yaratılmış bir şeffaflık normu adına kendimi itiraf etmek durumunda kalacaksam, bu güzel bir şey değil, distopyanın dik alasıdır. çünkü kendimi hangi norma göre itiraf edeceğim veya ortaya koyacağım da sağlam bir temele oturmuş değildir. bu kadar saçmalamaya kimsenin hakkının olmaduğını düşünüyorum.